Aniołowie z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 2)

Aniołowie z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 2)

         W części pierwszej tego artykułu omówiliśmy postacie aniołów z rozdziałów 1-7 Apokalipsy św. Jana. W tym zaś tekście przedstawiamy kolejnych aniołów z rozdziałów 8-14.

Ap 8:2, 6

Aniołowie to narzędzia

         „Siedm onych Aniołów. – Narzędzia nadające się do mającej być wykonanej pracy” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 170).

         Wspomniane „narzędzia” wymienione są w dalszych komentarzach do poszczególnych tekstów związanych z siedmioma aniołami.

         Aniołowie (trąbiący od roku 1922)

         „Są to niezawodnie stworzenia duchowe, wyposażone w pełnomocnictwo do spełnienia w organizacji Bożej pewnych obowiązków” (Światło 1930 t. I, s. 99).

„Przed Bogiem staje siedmiu aniołów. Otrzymują siedem trąb i za ich pomocą rozgłaszają obwieszczenia, które lud Jehowy powtarza na całej ziemi od roku 1922” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 12).

         Oto daty rozpoczęcia trąbienia przez poszczególnych siedmiu aniołów:

1922, 1923, 1924, 1925, 1926, 1927, 1928 (patrz Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 173).

Ap 8:3, 5

         Aniołem Towarzystwo Strażnica

         „8:3. A inszy Anioł. – Nie »głos Pański«, wspomniany w poprzednim rozdziale, lecz zainkorporowane ciało – Strażnica, Towarzystwo Biblijne i Broszur, założone przez Pastora Russella, w celu dokończenia jego pracy” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 170).

         „8:5. I Anioł. – Towarzystwo Strażnica, przez jego odpowiednich przedstawicieli” (jw. s. 171).

         Anioł

         „Stojący przy ołtarzu anioł niezawodnie jest dowódcą zastępu aniołów, któremu powierzone jest zadanie prowadzenia, zebrania i oczyszczenia ostatka czyli klasy sługi” (Światło 1930 t. I, s. 100).

„Podobną scenę Jan ogląda teraz w niebie. Kadzidło ofiarowane przez anioła łączy się z »modlitwami świętych«” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 130).

Ap 8:7

         Aniołem synod luterański

         „8:7. I zatrąbił pierwszy Anioł. – Zaczął się ruch, który później rozwinął się i przekształcił w Generalny Luterański Synod, Luterański Połączony Synod Południa...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 172).

         Patrz też powyżej omówienie Ap 8:2, 6.

         Anioł (trąbiący od roku 1922)

         „Organizacja Boża na ziemi wyszła z pustyni i nastała chwila, kiedy pierwszy anioł miał zatrąbić (Objawienie 8:7)” (Światło 1930 t. I, s. 250).

„Kiedy zadął w trąbę pierwszy anioł, na chrześcijaństwo spadł symboliczny niszczycielski grad” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 134; patrz też s. 173).

Ap 8:8

         Aniołem ruch anglikański

         „8.8. Potem zatrąbił wtóry Anioł. – Zaczął się ruch anglikańskiego kościoła” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 175).

         Patrz też powyżej omówienie Ap 8:2, 6.

         Anioł (trąbiący od roku 1923)

         „(...) duch Pański, działając przez swych niewidzialnych aniołów, prowadził przytem swój lud i że przez to drugi anioł zaczął trąbić (Objawienie 8:8)” (Światło 1930 t. I, s. 113).

„Przed Bogiem staje siedmiu aniołów. Otrzymują siedem trąb i za ich pomocą rozgłaszają obwieszczenia, które lud Jehowy powtarza na całej ziemi od roku 1922” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 12; patrz Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 173).

Ap 8:10

         Aniołem ruch kalwiński

         „8:10. I zatrąbił trzeci Anioł. – Zaczął się ruch kalwiński...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 177).

         Patrz też powyżej omówienie Ap 8:2, 6.

         Anioł (trąbiący od roku 1924)

         „Przed Bogiem staje siedmiu aniołów. Otrzymują siedem trąb i za ich pomocą rozgłaszają obwieszczenia, które lud Jehowy powtarza na całej ziemi od roku 1922” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 12; patrz Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 173).

Ap 8:12

         Aniołem ruch baptystów

         „8:12. Potem zatrąbił czwarty anioł. – Zaczął się ruch sekty Baptystów...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 179).

         Patrz też powyżej omówienie Ap 8:2, 6.

         Anioł (trąbiący od roku 1925)

         „Jehowa w dalszym ciągu kieruje ruchami swej organizacji, a czwarty anioł trąbi (...) (Objawienie 8:12)” (Światło 1930 t. I, s. 129).

         „Przed Bogiem staje siedmiu aniołów. Otrzymują siedem trąb i za ich pomocą rozgłaszają obwieszczenia, które lud Jehowy powtarza na całej ziemi od roku 1922” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 12; patrz Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 173).

Ap 8:13

         Aniołem naśladowcy „Pastora Russella”

         „8:13. I widziałem i słyszałem jednego [anioła] Orła. – Pokornych naśladowców Pastora Russell’a, jako klasy (Mat 24:28), pojmujących poprawne znaczenie tych trzech biada” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 182).

         Anioł

         „Następnie Jan (klasa sługi) widzi i słyszy anioła (inne tłum.: orła), lecącego wśród nieba” (Światło 1930 t. I, s. 134).

„Następnie pojawia się »orzeł«, wyobrażający anioła; lecąc środkiem nieba zapowiada on, że trzy dalsze odgłosy trąb będą oznaczać »biada, biada, biada mieszkańcom ziemi« (Objawienie 8:1-13)” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 12).

Ap 8:13

         Aniołami wyznania protestanckie

         „Trąby trzech Aniołów, którzy zatrąbić mają. – Cztery wielkie denominacye – Luterańska, Anglikańska, Prezbiteryańska i Baptyska” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 182).

         Aniołowie (trąbiący od roku 1922)

         „Przed Bogiem staje siedmiu aniołów. Otrzymują siedem trąb i za ich pomocą rozgłaszają obwieszczenia, które lud Jehowy powtarza na całej ziemi od roku 1922” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 12; patrz Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 173).

Ap 9:1

         Aniołem ruch metodystyczny

         „9:1. I zatrąbił piąty anioł. – Zaczął się Wesleyański ruch, który doprowadził do Metodysko Episkopalnego kościoła (...) i Niezależnych Metodyskich kościołów” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 183).

         Anioł (trąbiący od roku 1926)

„Jak czytamy w Objawieniu 9:1, trąbienie rozpoczyna piąty anioł, a w polu widzenia ukazuje się gwiazda opadająca na ziemię. Ma ona w ręku klucz i otwiera nim głębinę, w której zamknięto rój szarańczy. Gwiazdą ową jest niedawno ustanowiony przez Jehowę niebiański Król, Jezus Chrystus” (Strażnica Nr 7, 1989 s. 17-18; patrz Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 173).

Ap 9:11

         Aniołem przepaści szatan

„Anioła przepaści. – »Książę, który ma władzę na powietrzu.« – Efez. 2:2.

Któremu imię po żydowsku Abaddon. – A jest on »złym« z całą pewnością. – 2 Korynt. 4:4.

A po grecku ma imię Apolijon. – To znaczy Niszczyciel. Ale po polsku imię jego jest Szatan, dyabeł” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 188).

         Aniołem przepaści (czeluści) Jezus

         „Słowo »Abaddon« pochodzi od hebrajskiego wyrazu »abad« i odnosi się do Jehowy. (...) Wobec tego, że Jezus Chrystus jest najwyższym urzędnikiem wykonawczym Jehowy (...) przeto tytuły »Abaddon« i »Apolijon« naturalnie muszą się też odnosić do niego” (Światło 1930 t. I, s. 144, 145).

         „Księga Objawienia 9:1-12 także mówi o szarańczach, które Jehowa wysyła pod wodzą »króla, anioła otchłani«, czyli samego Chrystusa Jezusa. Jego imiona Abaddon (po hebrajsku) i Apollion (po grecku) znaczą »Zagłada« i »Niszczyciel«” (Strażnica Nr 9, 1992 s. 11; por. Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 148).

Ap 9:13-14

         Aniołem ruch „Ewangelickiego Aliansu Spirytystycznego”

         „9:13. Tedy (...) zatrąbił anioł szósty. – Zaczął się ruch Ewangelickiego Aliansu Spirytystycznego w latach 1846-1848 który doprowadził do Federacji Rady Kościołów Chrystusa w Ameryce” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 188).

         Anioł (trąbiący od roku 1927)

         „(...) w czasie trąbienia szóstego anioła słychać głos z czterech rogów ołtarza złotego (Objawienie 9:13)” (Światło 1930 t. I, s. 137).

         „Przed Bogiem staje siedmiu aniołów. Otrzymują siedem trąb i za ich pomocą rozgłaszają obwieszczenia, które lud Jehowy powtarza na całej ziemi od roku 1922” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 12; patrz Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 173).

Ap 9:14-15

         Aniołowie to cztery błędy

         „Rozwiąż owych czterech Aniołów. – Cztery błędy w dziewięciu podstawowych zasadach Ewangelickiego Aliansu...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 194).

         „9:15. I oni czterej Aniołowie. – cztery wielkie błędy o trójcy, wcieleniu, nieśmiertelności i panowaniu nad dziedzictwem Bożem” (jw. s. 195).

         Aniołowie to „wielka kompania” (druga klasa niebiańska)

         „»Więźniowie związani u wielkiej rzeki Eufrates« bez wątpienia stanowią »wielką kompanię« (...) Ci więźniowie po ich wyzwoleniu i po przyjęciu jako słudzy Chrystusa do jego organizacji słusznie nazwani są »aniołami«, ponieważ będą sługami Pana” (Światło 1930 t. I, s. 158).

         Aniołowie to ostatek pomazańców (od roku 1919)

„W rozdziale 9 Księgi Objawienia namaszczony ostatek symbolicznie wyobrażają »czterej aniołowie«, czyli posłańcy, których oswobodzono z niewoli Babilonu Wielkiego »nad wielką rzeką Eufrat« (wersety 14 i 15)” (Strażnica Rok CII [1981] Nr 4 s. 16).

„Rozwiązano czterech aniołów przebywających w pobliżu rzeki Eufrat, co stosownie wyobraża oswobodzenie namaszczonych duchem świadków Bożych z niewoli babilońskiej w roku 1919” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 13).

Ap 9:16

         Ponieważ jedna z interpretacji Towarzystwa Strażnica mówiła o konnicy, jako o aniołach, dlatego też ją tu przywołujemy.

         Konnicą protestanci

         „(...) czyli 177,000,000, było protestantów.

[Ap] 9:16 A liczba wojska jednego. – W okrągłych cyfrach w czasie rozpoznania.

Było dwieściekroć tysiąc tysięcy. – Około dwieście milionów” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 195).

         Konnicą aniołowie i członkowie klasy niebiańskiej

         „Do tych wojsk należą bez wątpienia zarówno mirjady aniołów, jakoteż mała garstka ludzi na ziemi. (...) Te dwieście miljonów żołnierzy armji Pańskiej trąbi to świadectwo pod hasłem »biada« »mieszkańcom« czyli władcom, podległym szatanowi. Niechaj pomazańcy na ziemi nabiorą otuchy, niechaj się radują...” (Światło 1930 t. I, s. 165; patrz też t. II, s. 40, 159, 177, 189).

         Konnicą literatura Świadków Jehowy

    „Wykład pt.: »Ostateczne plagi na wrogów pokoju z Bogiem« był nader treściwy, gdyż traktował o rozdziałach od 8 do 11 księgi Objawienia. Roztrząsano w nim znaczenie głosu każdej z siedmiu tam wspomnianych symbolicznych trąb. Między innymi wskazano, że owe 200-milionów symbolicznych koni, o których jest mowa w Objawieniu 9:16, trzeba odnieść do drukowanej literatury używanej do wylewania obrazowych plag na chrześcijaństwo i na radykalne elementy świata. Literatura ta dręczy je niby nieznośne plagi, ponieważ zapowiada ognistą zagładę, której na pewno nie ujdą” (Strażnica Nr 21, 1969 s. 11).

         Konnicą członkowie klasy niebiańskiej i Świadkowie Jehowy z klasy ziemskiej

         „Kogo wyobraża ta potężna konnica? Liczebność jej sięga milionów, toteż nie może przedstawiać samych członków namaszczonego ostatka, których obecnie jest na ziemi zaledwie około 8800. Owe miriady koni muszą więc obrazować także »wielką rzeszę« z 7 rozdziału Objawienia, czyli tych, którzy mają nadzieję żyć wiecznie na ziemi” (Strażnica Nr 7, 1989 s. 19).

Ap 10:1, 5, 8-10

         Wydaje się, że Towarzystwo Strażnica miało tylko jedno utożsamianie tego anioła przez całą swoją historię. Różnica jest tylko w datach, od kiedy Jezus się objawia (1874 i 1914 r.)

         Aniołem Jezus od 1874

         „10:1. I widziałem drugiego Anioła mocnego. - »Anioł przymierza«, Pan Jezus” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 199).

         „10:5. Tedy Anioł, któregom widział. – Pan Jezus, począwszy od roku 1874” (jw. s. 201; patrz też s. 202).

         Aniołem Jezus od 1914

         „(Wiersz 1) Wspomnianym tu aniołem jest Michał, Pomazaniec i umiłowany Syn Boży” (Światło 1930 t. I, s. 158; patrz też s. 178-179).

„Tym razem jednak apostoł zobaczył anioła, a nie postać Jehowy. Musiał to więc być potężny, anielski Syn Jehowy, Jezus Chrystus...” (Strażnica Nr 3, 1989 s. 14; patrz też Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 157-158).

„Czas spełnienia: Od powołania Jezusa na tron w roku 1914 do wielkiego ucisku” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 155).

Ap 10:7

         Aniołem C. T. Russell

         „10:7. Ale we dni głosu Anioła siódmego. – Nasz Pan przez swojego sługę, Pastora Russella. – Obj. 3:14” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 201).

         Anioł (trąbiący od roku 1928)

         „Przed Bogiem staje siedmiu aniołów. Otrzymują siedem trąb i za ich pomocą rozgłaszają obwieszczenia, które lud Jehowy powtarza na całej ziemi od roku 1922” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 12).

Ap 11:15

         Aniołem C. T. Russell

„Anioł siódmy. – Pastor Russell. Zobacz Objawienie 3:14; 10:7” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 215).

         Anioł (trąbiący od roku 1928)

         „Ponownie Pan posłał swego anioła, by wykonał rzeczy, mające największe znaczenie dla jego ludu na ziemi” (Światło 1930 t. I, s. 218).

         „Przed Bogiem staje siedmiu aniołów. Otrzymują siedem trąb i za ich pomocą rozgłaszają obwieszczenia, które lud Jehowy powtarza na całej ziemi od roku 1922” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 12; patrz Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 173).

Ap 12:7

         Michałem papież; aniołami biskupi

         „12:7. I stała się bitwa na niebie. – Pomiędzy dwiema kościelnymi władzami, pogańskim Rzymem i papieskim Rzymem.

         Michał. – »Który jako Bóg«, papież. – (...).

         I Aniołowie jego. – Biskupi...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 225).

         Michałem Jezus; aniołowie

         „Wielki Książę Chrystus rozpoczął wojnę z szatanem i w siódmym wierszu zostaje nazwany imieniem »Michał«” (Światło 1930 t. I, s. 236).

„Kiedy z upływem »czasów pogan« w roku 1914 doszło do narodzin mesjańskiego Królestwa, w niebiańskiej dziedzinie władzy Jehowy wybuchła wojna (Łukasza 21:24, Bw). Z czyjego upoważnienia? Samego Jehowy Boga. Posłał On na pole bitwy swego intronizowanego Syna, Michała, który najlepiej odpowie na pytanie stanowiące zarazem jego imię: »Któż jest jak Bóg?«” (Strażnica Nr 13, 1990 s. 26).

Ap 12:9

         Smokiem Cesarski Rzym; aniołami jego siły

      „Smok – Cesarski Rzym (...)

Też się potykał i aniołowie jego – Czynił wszystko możliwe aby powstrzymać wzrastającą władzę papiestwa, ale wszystko na próżno” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 225-226).

         Smokiem szatan; aniołowie szatana

         „Na początku czasu końca świata szatan wyrzucony został z nieba na ziemię, a wraz z nim jego »gwiazdy« czyli aniołowie, który to fakt objawiony został ostatkowi po przyjściu pana do świątyni (Objawienie 12:9)” (Światło 1930 t. I, s. 83).

„Aby do tego nie dopuścić, »Michał i jego aniołowie« musieli niezwłocznie usunąć »smoka i jego aniołów«. To pozwala wyciągnąć wniosek, że Szatan został pokonany i wyrzucony z nieba tuż po narodzinach Królestwa w roku 1914” (Strażnica 15.05 2009 s. 18).

Ap 14:6

         Aniołem Tom I

„14:6. I widziałem [drugiego] Anioła. – Boski Plan Wieków, Tom I Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 263).

         Anioł

         „W Objawieniu 8:13 jest napisane, że anioł (niby orzeł) leciał przez pośrodek nieba. Jan ponownie widział w wizji tego samego anioła...” (Światło 1930 t. I, s. 315).

„Anioł leci »środkiem nieba«, gdzie latają też ptaki (porównaj Objawienie 19:17). A zatem jego głos jest słyszalny na całej ziemi” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 204).

Ap 14:8

         Aniołem Tom II

         „14.8. A za nim szedł drugi [Anioł]. – Tom II Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 264).

         Anioł

         „»A za nim szedł drugi anioł (...)« (Wiersz 8). Nie odnosi się to do »drugiej klasy posłów«, a oznacza jedynie ogłoszenie drugiej części poselstwa, będącego na czasie” (Światło 1930 t. I, s. 317).

„Pojawia się inny anioł. Obwieszcza doprawdy zdumiewające orędzie: »Upadł już! Upadł Babilon Wielki, który poił wszystkie narody winem gniewu swej rozpusty!« (Objawienie 14:8)” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 20).

Ap 14:9

         Aniołem Tom III

„14:9. A [INNY] trzeci Anioł szedł za nimi. – Tom III Wykładów Pisma Św. następujący po I i II” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 265).

         Anioł

„Z wizji Jana wynika, że »żniwo ziemi« przebiega równolegle z obwieszczaniem przez aniołów pewnych dobitnych orędzi. Jeden anioł ogłasza »wieczną dobrą nowinę«. Drugi zwiastuje upadek »Babilonu Wielkiego«. Trzeci natomiast ostrzega przed oddawaniem czci »dzikiemu zwierzęciu« – systemowi politycznemu utworzonemu przez Szatana (Obj. 14:6-10)” (Strażnica Rok CIX [1988] Nr 3 s. 18).

Ap 14:10

         Aniołami pracownicy żniwa

         „Przed oblicznością Aniołów świętych. – Pracownicy żniwa po tej stronie zasłony. – Mat 13:39” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 266).

         Aniołowie

„Najwyraźniej właśnie ta szarańcza – pod kierownictwem aniołów – zadaje wspomniane tu katusze” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 210-211).

Ap 14:15

         Aniołem Wielka Piramida

„14:15. A drugi Anioł. – Świadek Pański w ziemi egipskiej. (Izajasz 19:20) Zobacz strony351, 353. tom III, i zbadaj rozdział 10, tom III Wykładów Pisma Św.(...)

Zapuść sierp swój, a żnij, gdyż tobie przyszła godzina, abyś żął. – Wielka Piramida potwierdza naukę Biblijną, że nadszedł czas żniwa” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 269).

         Anioł

„Chociaż Jezus jest Królem i Sędzią, to nie przystępuje do żęcia, dopóki nie otrzyma polecenia od Jehowy, swego Boga. Dobiega ono z »sanktuarium świątyni« za pośrednictwem anioła” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 211-212).

Ap 14:17, 19

         Aniołem C. T. Russell

         „14.17. A drugi Anioł. – Sam Pastor Russell, w końcowym czasie okresu żniwa” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 270).

         „14.19. Zapuścił tedy Anioł sierp swój ostry na ziemię. – Rozszerzył wszędzie wśród miłujących porządek ludzi dobrą nowinę, że nadszedł już czas zakończenia się cierpień nominalnego Syonu i że wkrótce nastanie nowy i lepszy porządek rzeczy” (jw. s . 271).

         Aniołem Chrystus

         „»A drugi anioł wyszedł z kościoła onego, który jest w niebie, mając i ten sierp ostry« (Wiersz 17). Wspomniany tu anioł z ostrym sierpem (...) jest to Chrystus” (Światło 1930 t. I, s. 337; patrz też s. 341).

         Na ilustracji, przy komentarzu do Ap 14:17, przedstawiono Chrystusa z sierpem (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 213).

Ap 14:18

         Aniołem Towarzystwo Strażnica

„14:18. Potem drugi Anioł. – Zainkorporowane ciało, zorganizowane przez Pastora Russella dla dokończenia tej pracy. Zobacz Obj. 8:3-5, które opisuje tę samą sprawę” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 270).

         Anioł

         „Niewątpliwie na wspomnianego anioła włożone jest pełnomocnictwo czyli obowiązek przypilnować ogniste poselstwo pomsty Bożej (...) Anioł Pański ma zlecenie kierować tą służbą” (Światło 1930 t. I, s. 338).

         Na ilustracji, przy komentarzu do Ap 14:18, przedstawiono anioła z sierpem (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 213).

         W części trzeciej tego artykuły będziemy kontynuować nasz temat, omawiając postacie aniołów z rozdziałów 15-22 z Apokalipsy św. Jana.