Aniołowie z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 3)

Aniołowie z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 3)

         W pierwszych dwóch częściach tego artykułu omówiliśmy postacie aniołów z rozdziałów 1-14 Apokalipsy św. Jana. W tym zaś tekście przedstawiamy kolejnych aniołów z rozdziałów 15-22.

Ap 15:1, 6-8

         Aniołami Tomy I-VII

„To jest siedm Aniołów. – Siedm tomów Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 275).

„15.6. I wyszło z kościoła siedm onych aniołów. – Siedm tomów Wykładów Pisma Św. wyszło zgodnie z naukami Namiotu Zgromadzenia, z których wzięły początek” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 279; patrz też s. 281).

         Aniołowie (wylewający czasze od lat 1922-1928)

         „Liczba »siedem« w wyżej przytoczonym tekście jest symbolem zupełności i odnosi się do wszystkich aniołów, którzy działają pod kierownictwem wielkiego kapłana ...” (Światło 1930 t. II, s. 12).

„Również obecnie Jehowa jest żywo zainteresowany tym, co się dzieje na ziemi. Chce, żeby siedmiu aniołów doprowadziło swe zadanie do końca” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 220).

„Od roku 1922 zaczęto głośno i wyraźnie obwieszczać wyroki zawarte w symbolicznych czaszach” (jw. s. 220).

„Kiedy w latach 1922-1928 n.e. z udziałem żyjących w tym czasie członków »ostatka« zaczęło się wylewanie ‘siedmiu plag ostatecznych’, musiało ono przebiegać pod kierunkiem i opieką aniołów. Wynika to z rozdziałów od 15 do 17 Księgi Apokalipsy, gdzie wyjawiono, że »czasze«, czyli »naczynia« pełne gniewu Bożego, były w rękach aniołów niebiańskich, którzy je przyjęli od Boga” (Strażnica Rok XCVI [1975] Nr 7 s. 11).

Ap 16:1

         Siedmiu aniołów z rozdziału 16 Apokalipsy, to te same osoby co w rozdziale 15.

         Aniołami Tomy I-VII

„Mówiący siedmiu Aniołom. – Siedm tomów Wykładów Pisma Św. Zobacz Obj. 8:2-5 i 14:17-20” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 283).

         Aniołowie (wylewający czasze od lat 1922-1928)

         Patrz powyżej Ap 15:1, 6-8.

Ap 16:2

         W dawnym komentarzu do rozdziału 16 Apokalipsy trudno aniołów rozdzielić od czasz, gdyż dla Towarzystwa Strażnica i oni i one to poszczególne Wykłady Pisma Świętego. W jednym z tekstów napisano:

„To jest siedm Aniołów. - Siedm tomów Wykładów Pisma Św.

         Mających siedm plag ostatecznych. - Siedm tomów Wykładów Pisma Św. stanowią razem trzecie i ostatnie biada wylane na papiestwo” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 275).

         Aniołem Tom I

         „16.2. I wyszedł Anioł pierwszy i wylał czaszę swoją na ziemię – Tom pierwszy został rozpowszechniony między tymi, którzy już byli pod religijnemi ograniczeniami” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 283).

         Anioł (wylewający czaszę od roku 1922)

         Patrz powyżej Ap 15:1, 6-8.

Ap 16:3

         W dawnym komentarzu do rozdziału 16 Apokalipsy trudno aniołów rozdzielić od czasz, gdyż dla Towarzystwa Strażnica i oni i one to poszczególne Wykłady Pisma Świętego. W jednym z tekstów napisano:

„To jest siedm Aniołów. - Siedm tomów Wykładów Pisma Św.

         Mających siedm plag ostatecznych. - Siedm tomów Wykładów Pisma Św. stanowią razem trzecie i ostatnie biada wylane na papiestwo” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 275).

         Aniołem Tom II

„16:3. I wylał wtóry [Anioł] czaszę swoją na morze. – Tom II Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 285).

         Anioł (wylewający czaszę od roku 1923)

         Patrz powyżej Ap 15:1, 6-8.

Ap 16:4-5

         W dawnym komentarzu do rozdziału 16 Apokalipsy trudno aniołów rozdzielić od czasz, gdyż dla Towarzystwa Strażnica i oni i one to poszczególne Wykłady Pisma Świętego. W jednym z tekstów napisano:

„To jest siedm Aniołów. - Siedm tomów Wykładów Pisma Św.

         Mających siedm plag ostatecznych. - Siedm tomów Wykładów Pisma Św. stanowią razem trzecie i ostatnie biada wylane na papiestwo” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 275).

         Aniołem Tom III

         „16:4. I wylał trzeci [Anioł] czaszę swoją na rzeki i źródła wód. – Czcicielom bestyi i jej obrazu wydawało się, że nauki zawarte w tomie III Wykładów Pisma Św. splugawiły Pismo Św., Wody żywota, w samem ich źródle gdyż tom ten nawołuje do wyjścia z Babilonu, podczas gdy kler stara się usilnie, aby ludzie tam wchodzili” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 286).

„16.5. I usłyszałem Anioła wód. – Tom III Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 286).

         Anioł (wylewający czaszę od roku 1924)

         Patrz powyżej Ap 15:1, 6-8.

Ap 16:8

         W dawnym komentarzu do rozdziału 16 Apokalipsy trudno aniołów rozdzielić od czasz, gdyż dla Towarzystwa Strażnica i oni i one to poszczególne Wykłady Pisma Świętego. W jednym z tekstów napisano:

„To jest siedm Aniołów. - Siedm tomów Wykładów Pisma Św.

         Mających siedm plag ostatecznych. - Siedm tomów Wykładów Pisma Św. stanowią razem trzecie i ostatnie biada wylane na papiestwo” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 275).

         Aniołem Tom IV

„16:8. Potem czwarty Anioł wylał czaszę swoją na słońce. – Tom IV Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 287).

         Anioł (wylewający czaszę od roku 1925)

         Patrz powyżej Ap 15:1, 6-8.

„Na śmiercionośny pod względem duchowym „mór, co niszczy w południe”, wskazała w szczególności »czwarta plaga« opisana w Apokalipsie 16:8, 9. Wylewanie czaszy tej plagi na »słońce« ludzkiego intelektualizmu rozpoczęło się na zgromadzeniu świadków Jehowy, jakie zorganizowano latem roku 1925 w mieście Indianopolis (USA)” (Strażnica Rok XCVI [1975] Nr 7 s. 6).

Ap 16:10

         Aniołem Tom V

„Tedy piąty [Anioł]. – Tom V Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 289).

         Anioł (wylewający czaszę od roku 1926)

         Patrz powyżej Ap 15:1, 6-8.

Ap 16:12

         Aniołem Tom VI

„16:12. I szósty [Anioł]. – Tom VI Wykładów Pisma Świętego” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 290).

         Anioł (wylewający czaszę od roku 1927)

         Patrz powyżej Ap 15:1, 6-8.

Ap 16:17

         Aniołem Tom VII

„16:17. Tedy siódmy [Anioł]. – Tom VII Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 305).

         Anioł (wylewający czaszę od roku 1928)

         Patrz powyżej Ap 15:1, 6-8.

Ap 17:1, 7

         Aniołem Tom VII

„17:1. I przyszedł jeden z siedmiu Aniołów. – Tom VII Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 309).

„17:7. I rzekł mi Anioł. – Tom VII Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 313).

         Anioł (wylewający czaszę od roku 1928)

         „Prawdopodobnie wspomniany anioł jest siódmym aniołem, który otrzymał polecenie wylać siódmą czaszę czyli plagę, gdyż dopiero od początku wylania tej plagi w roku 1928 ostatek otrzymał zrozumienie tego rozdziału” (Światło 1930 t. II, s. 84).

„Otwórzmy swoje Biblie na Księdze Objawienia 17:1, 2. Anioł zwraca się tu do apostoła Jana, a za jego pośrednictwem do ludzi, którzy obecnie studiują to proroctwo” (Strażnica Nr 8, 1989 s. 7).

Ap 18:1

         Aniołem Jezus przychodzący w roku 1874

         „Widziałem drugiego Anioła. – Posłańca Przymierza, Pana Jezusa (...)

Zstępującego z nieba. – W roku 1874” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 325).

         Aniołem Jezus przychodzący w roku 1914

„Tym razem jednak wagę owych słów podkreśla wspaniałość niebiańskiego anioła, od którego chwały rozświetla się cała ziemia. Któż to może być? Setki lat wcześniej prorok Ezechiel powiedział o Jehowie, którego ujrzał w widzeniu: „Ziemia jaśniała od jego chwały” (Ezechiela 43:2). Jedyny anioł mogący jaśnieć chwałą porównywalną z chwałą Jehowy to Pan Jezus, jest bowiem „odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty” (Hebrajczyków 1:3, BT). W roku 1914 Jezus został niebiańskim Królem i od tego czasu sprawuje władzę nad ziemią jako Król i Sędzia zasiadający u boku Jehowy” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 259; patrz też Światło 1930 t. II, s. 122).

Ap 18:4

         Ten fragment zamieszczamy (choć nie pada w nim słowo „anioł”) ponieważ niektórzy komentatorzy uważają, że chodzi o głos anielski.

         Głos z nieba to posłannictwo Strażnicy

         „18:4. I słyszałem inszy głos z nieba mówiący. – Inne niebiańskie posłannictwo przez Strażnicę, Towarzystwo Biblijne i Broszur, zainkorporowane ciało, które Pastor Russell osobiście zorganizował dla prowadzenia pracy żniwa” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 329).

         Głos z nieba to przemowa Pana lub Boga

         „Jest to głos Pana w świątyni, która jest utworzona w niebie” (Światło 1930 t. II, s. 84).

„Pewnej wskazówki udziela nam usłyszany przez Jana głos z nieba: „Wyjdźcie z niej, mój ludu, jeżeli nie chcecie mieć z nią udziału w jej grzechach i jeżeli nie chcecie otrzymać części jej plag” (Objawienie 18:4). To oczywiste, że do swego ludu przemawia tutaj sam Bóg” (Przebudźcie się! Nr 21, 1996 s. 8).

Ap 18:21

         Aniołem pospólstwo

         „18:21. I jeden Anioł mocny. – Pospólstwo, masy ludu” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 342).

         Anioł

„Silny anioł oglądany przez apostoła Jana dokonał podobnego aktu, będącego równie niezawodną gwarancją spełnienia się zamierzeń Jehowy wobec Babilonu Wielkiego” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 269).

Ap 19:5

         Ponieważ Towarzystwo Strażnica uważa Jezusa za anioła, dlatego i ten fragment tu przytaczamy, choć nie pada w nim słowo „anioł”, a tylko określenie głos z nieba.

         Głosem z nieba Maluczkie Stadko

         „19:5. Tedy [głos] Głosy. – Maluczkie Stadko poza zasłoną” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 346).

„Jest to „głos” Rzecznika Jehowy, Jego Syna Jezusa Chrystusa, który stoi „pośrodku tronu” (Objawienie 5:6)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 274; patrz też Światło 1930 t. II, s. 156).

Ap 19:9

         Mówiącym aniołem C. T. Russell

         „19:9. I rzekł mi. – Rzekł wierny i mądry sługa, któremu pieczę nad wszystkiemi rzeczami i spichlerzu Pańskim obiecał specyalnie Pan żniwa” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 348).

         Anioł

„I mówi mi [anioł, który wyjawia to Janowi]: ‚Napisz: Szczęśliwi, którzy są zaproszeni na wieczerzę zaślubin Baranka’. Mówi mi również: ‚Są to prawdziwe wypowiedzi Boga’” (Objawienie 19:9)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 277-278; patrz też Światło 1930 t. II, s. 169).

Ap 19:14, 19

         Towarzystwo Strażnica zmieniono z czasem jeźdźców, z żywych i zmartwychwstałych z maluczkiego stadka na „zmartwychwstałych świętych”, a później na „aniołów”. Następnie stwierdzono, że chodzi o „aniołów” i „pomazańców”.

         Jeźdźcami żywi i zmartwychwstali z maluczkiego stadka

         „19:14. A wojska, które są na niebie. – Wszystkie wojska z Obj. 7:5-8, maluczkie stadko, czy to po tej stronie zasłony, czy po drugiej. - Obj 17:14” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 350).

         Jeźdźcami zmartwychwstali święci

         „(Wiersz 14) Muszą to być zmartwychwstali święci, którzy teraz są przy Panu. I jeżdżą na białych koniach, co wyraża, że połączeni są z Chrystusem w sprawiedliwej wyprawie wojennej przeciwko bezbożnej organizacji nieprzyjacielskiej” (Światło 1930 t. II, s. 177).

         Jeźdźcami aniołowie

         „Wszyscy aniołowie, którzy idą za Chrystusem do bitwy, są ubrani na biało, co oznacza, że w Armagedonie nie może się zdarzyć żadna niesprawiedliwość” (Od raju utraconego do raju odzyskanego 1960 s. 204).

         Patrz też: Nabierzcie odwagi - Królestwo Boże jest blisko! 1964 s. 16-17 („aniołowie Boży pod władzą Króla” s. 16); Strażnica Nr 12, 1963 s. 8 („świętych aniołów niebios”).

„(Objawienie 19:14). (...) Co to za »wojska«? W ich skład niewątpliwie wchodzą święci aniołowie. Na początku dnia Pańskiego Michał ze swymi aniołami zrzucił z nieba Szatana i jego demony (Objawienie 12:7-9). Prócz tego »wszyscy aniołowie« będą się znajdować u boku Jezusa, gdy siedząc na swym chwalebnym tronie, zacznie on sądzić narody i ludy ziemi (Mateusza 25:31, 32). Aniołowie na pewno będą mu też towarzyszyć w rozstrzygającej wojnie, podczas której nastąpi ostateczne wykonanie wyroków Jehowy” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 281).

         Jeźdźcami aniołowie i zmartwychwstali pomazańcy

„19:14 — Kto wyruszy do walki w Armagedonie u boku Jezusa? W skład ‛wojsk niebiańskich’ towarzyszących Jezusowi w wojnie Bożej wejdą aniołowie oraz zwycięscy pomazańcy, którzy już otrzymali nagrodę niebiańską (Mat. 25:31, 32; Obj. 2:26, 27)” (Strażnica 15.02 2009 s. 5).

„Stojąc na czele armii złożonej z potężnych aniołów i niewątpliwie także swych zmartwychwstałych braci, zniszczy cały szatański system polityczny, wojskowy i handlowy (Obj. 2:26, 27; 19:11-21)” (Strażnica 15.09 2010 s. 29).

Ap 19:17

         Aniołem klasa Eliasza

         „19:17. I widziałem [jednego] INNEGO Anioła. – Klasa Eliasza, po wydaniu Siódmego tomu Wykładów Pisma Św. Zobacz 8:3-5; 14:18” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 353).

         Anioł

„Anioł ‛stoi w słońcu’ - jest to dogodne miejsce do zwrócenia na siebie uwagi ptaków. Zaprasza je, aby się przygotowały na pożarcie ciał tych, którzy wkrótce będą wytraceni przez walecznego Króla i jego niebiańskie zastępy” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 284; patrz też Światło 1930 t. II, s. 180-181).

Ap 20:1

         Wydaje się, że Towarzystwo Strażnica miało tylko jedno utożsamianie tego anioła przez całą swoją historię.

         Aniołem Jezus

         „20:1. I widziałem Anioła zstępującego [z nieba]. – Posłannik Przymierza przy Jego wtórem przyjściu. – Mal. 3:1” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 357).

„Co to za anioł? Musi być niesłychanie potężny, skoro potrafi się rozprawić z arcywrogiem Jehowy. Ma »klucz od otchłani i wielki łańcuch«. Czy to nie przypomina pewnej wcześniejszej wizji? Tak jest, »aniołem otchłani« został przecież nazwany król szarańczy! (Objawienie 9:11). A zatem ponownie obserwujemy tu w działaniu wyniesionego do chwały Jezusa Chrystusa, Naczelnego Obrońcę czci Jehowy” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 287; patrz też Światło 1930 t. II, s. 197).

Ap 21:9

         Aniołem C. T. Russell lub Tom VII

Aniołem siódmym, według wcześniejszych komentarzy, jest C. T. Russell (Ap 3:14, 10:7, 11:15) lub Tom VII (Ap 17:1, 7).

         „Jeden z onych siedmiu Aniołów. – Siódmy” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 380).

         Anioł

„Pewnego razu anioł oznajmił: »Chodź tutaj, a pokażę ci oblubienicę, małżonkę Baranka«” (Jana 1:29; Objawienie 21:9)” (Strażnica Nr 4, 2007 s. 13; patrz też Światło 1930 t. II, s. 251).

Ap 21:12

         Aniołami maluczkie stadko

         „A na bramach dwanaście Aniołów i imiona napisane. – Całe maluczkie stadko; dwanaście tysięcy z każdego pokolenia, każde pracujące razem, pod kierunkiem Boga, jako jeden anioł, albo posłaniec. Niewątpliwie dla każdego pokolenia przeznaczoną jest pewna specyalna praca” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 382).

         Aniołowie

„Również przy każdym wejściu do świętego miasta Jeruzalem postawiono aniołów, zapewniających mu bezpieczeństwo duchowe. W dniach ostatnich aniołowie istotnie strzegą przed babilońskim skażeniem zbór namaszczonych chrześcijan, którzy się staną Nowym Jeruzalem” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 306; patrz też Światło 1930 t. II, s. 256).

Ap 22:6

         Aniołem C. T. Russell w niebie

         „22:6. I rzekł mi. – Ten sam Anioł, który jest wspomniany w Obj. 1:1; 19:9, 10 wyobrażający Pastora Russella poza zasłoną. Rzekł do klasy Jana w ciele” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 399).

         „Posłał Anioła swego, aby okazał sługom swym, co się ma stać wrychle. – Zwłaszcza wypadki bezpośredniej przyszłości. – Obj 1:1” (jw. s. 399).

         Anioł

„Mówiąc w imieniu Jezusa, anioł oświadcza, że przyjdzie on wkrótce - »szybko«” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 314; patrz też Światło 1930 t. II, s. 279-280).

Ap 22:8

         Aniołem C. T. Russell

         „A gdym słyszał i widział, upadłem, abym się pokłonił przed nogami Anioła onego, który mi się pokazał. – Może to oznaczać, że przy końcu tego Wieku Ewangelii, kiedy klasa Jana, jako cały Kościół, ujrzy odsłonięty Boski Plan, między niektórymi jej członkami powstanie dążność do oddawania zbytniej czci temu, którego Pan użył do udzielenia im Boskiego światła, obecnie obowiązującego” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 399).

         Anioł

„To dwukrotne ostrzeżenie przed oddawaniem czci aniołom było nader aktualne w czasach Jana, kiedy to niektórzy najwyraźniej praktykowali taki kult lub twierdzili, iż otrzymali od aniołów jakieś specjalne objawienia” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 314; patrz też Światło 1930 t. II, s. 282-283).

Ap 22:16

         Aniołem ostatni członkowie Kościoła

         „22.16. Ja Jezus posłałem Anioła mojego aby wam świadczył o tych rzeczach w zborach. – (...) Dlatego teraz umożliwił ostatnim członkom Jego Kościoła ogłoszenie tego posłannictwa” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 402).

         Anioł

„Jezus oznajmia, że to on posłał do zborów anioła z tym świadectwem i że jest »korzeniem i potomkiem Dawida, i jasną gwiazdą poranną«” („Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne” 1998 s. 268).

Zakończenie

         Jak z powyższego widzimy Towarzystwo Strażnica wielokrotnie diametralnie zmieniało tożsamość aniołów z Apokalipsy św. Jana. Prawdopodobnie podobne ‘korekty’ będą miały też miejsce w przyszłości.

Bo któryż ze Świadków Jehowy tak naprawdę wierzy w to, że dany anioł, wymieniony w Apokalipsie, trąbi akurat od roku 1922, 1925 czy 1928?

Który z głosicieli jest przekonany o tym, że aniołowie ci wylewają swe czasze z plagami dokładnie od roku 1922?

Który z nich wierzy w to, że owi aniołowie mają coś wspólnego ze zgromadzeniami letnimi organizowanymi przez Świadków Jehowy?

         Być może z czasem Towarzystwo Strażnica dostrzeże, że odbywające się w latach dwudziestych XX wieku kongresy nie miały takiego znaczenia (jako odgłosy trąb i plagi) na jakie liczą dzisiejsi Świadkowie Jehowy. Organizacja ta może zechce z czasem dowartościować nowsze zgromadzenia, które na całym świecie gromadziły o wiele więcej głosicieli, a wydawane na nich publikacje spotkały się z większym zainteresowaniem i opublikowano je w o wiele większym nakładzie oraz w setkach innych języków.

         Mało tego, wspomniane wylewane plagi i poselstwa aniołów, datowane na lata 1922-1928, były zupełnie różne od dzisiejszych nauk Świadków Jehowy. Przecież wtedy nauczano, że patriarchowie zmartwychwstaną w roku 1925, że Jezus powrócił w roku 1874, że czasy ostateczne zaczęły się w roku 1799, że zmartwychwstanie klasy niebiańskiej rozpoczęło się w roku 1878, że Jezus umarł na krzyżu, że należy obchodzić Wielkanoc, Boże Narodzenie, urodziny i niedzielę, itd.

         Ale to nie wszystko, bo owe plagi i poselstwa zostały ogłoszone przez Towarzystwo Strażnica dopiero w roku 1930 (!) w książce pt. Światło, a więc po fakcie!

Dlaczego nikt z tej organizacji nie dostrzegł działań tych aniołów w latach 1922-1928, gdy oni zaczynali rzekomo trąbienie i wylewanie czasz? Otóż dlatego, bo do roku 1930 obowiązywał ciągle starszy komentarz pt. Dokonana Tajemnica! Jego zaś tytuł sugerował odkrycie i „dokonanie” wszystkich „tajemnic” Apokalipsy.

Na zakończenie składam podziękowanie J. Romanowskiemu z Warszawy za pomoc w tworzeniu tego tekstu.