Co się stało z tetragramem w Septuagincie? Nowe stanowisko Świadków Jehowy z roku 2015

Co się stało z tetragramem w Septuagincie?

Nowe stanowisko Świadków Jehowy z roku 2015

         Jedną z najważniejszych nauk Świadków Jehowy jest kwestia tetragramu JHWH. Koniecznie musi on według nich występować jako imię Jehowa w Nowym Testamencie i oczywiście też w Starym Testamencie. W tym ostatnim, w roku 2013, Towarzystwo Strażnica dodało w swej Biblii w kilku nowych miejscach imię Jehowa, w których miał rzekomo występować w tekście hebrajskim czy greckim tetragram JHWH.

W przekładzie New World Translation of the Holy Scriptures 2013 dodano w tych oto 6 miejscach imię Jehowa: Sdz 19:18, 1Sm 2:25, 6:3, 10:26, 23:14, 16 (patrz np. Strażnica 15.12 2015 s. 17, w której wspomniano o 5 miejscach w 1Sm).

         Dotychczas liczba występowania imienia Jehowa w Pismach Hebrajskich (czyli w ST) Świadków Jehowy zmieniała się kilka razy w różnych edycjach ich Biblii (dotyczy to przede wszystkim ich wersji angielskiej, która istnieje w całości od początku lat 60. XX w.):

6962 razy (Strażnica Nr 20, 1966 s. 11).

6970 razy (ang. Przebudźcie się! 22.01 1974 s. 19).

6961 razy (Narody mają poznać, że ja jestem Jehowa – Jak? 1978 s. 34).

6960 razy (Strażnica Rok CII [1981] Nr 9 s. 23).

6973 razy (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata 1997 s. 1642).

         O całej Biblii Świadków Jehowy pisano następująco:

„W tekście głównym Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata 7210 razy użyto formy Jehowa” (Strażnica Nr 19, 1997 s. 17).

         Czyli w tej chwili, po dodaniu 6 miejsc, jest to liczba 7216 miejsc z imieniem Jehowa (w tym 237 w ChrześcijańskichPismach Greckich).

         Ale nie te kwestie były w ostatnim czasie przełomem w nauce Towarzystwa Strażnica.

Rok 2015 i przełom w sprawie imienia Bożego?

Dnia 15 grudnia 2015 roku Towarzystwo Strażnica po raz pierwszy przyznało w swym czasopiśmie, że tylko „niektóre” manuskrypty z okresu II w. p.n.e. – I w. n.e. zawierały tetragram JHWH (patrz Strażnica 15.12 2015 s. 10). Dotychczas twierdzono, że wszystkie najstarsze rękopisy posiadały JHWH, a tylko młodsze posiadały imię Kyrios (Pan).

         Zanim zacytujemy wprost najnowszy tekst Świadków Jehowy omawiamy w poszczególnych podrozdziałach historię ustosunkowania się przez nich do Septuaginty i tetragramu JHWH.

         Septuaginta nie zawierała imienia Jehowa czy tetragramu

         Przez wiele lat Towarzystwo Strażnica uczyło, że Septuaginta nie zawierała imienia Jehowa czy tetragramu. Pisano o tym w polskiej publikacji jeszcze w roku 1954:

„Nawiasem mówiąc Septuaginta została nam zachowana w sposób pewny (...) Imię »Jehowa« nie ukazuje się w wersji Septuaginty, lecz jest zastąpione greckim słowem ho kyrios (Pan)” („Wyposażony do wszelkiego dzieła dobrego” 1954, wydanie polonijne [ang. 1946] s. 61).

„Dlatego, ile razy czytając natrafili na to imię, wymawiali zamiast niego słowo Adonai (Pan) albo Elohim (Bóg). Stąd przy sporządzeniu pierwszego przekładu na język grecki, znanego jako Septuaginta (LXX), tłumacze naśladowali ten hebrajski zwyczaj i zamiast imienia Bożego tłumaczyli wyżej wymienione imiona zastępcze i wstawiali je do swego greckiego przekładu” („Niech Bóg będzie prawdziwy” 1950, ed. polonijna [ang. 1946] rozdz. II, par. 3).

         Septuaginta zawierała pierwotnie tetragram lub imię Jehowa

         Od drugiej połowy lat 40. XX wieku, przez wiele lat, Towarzystwo Strażnica uczyło, że Septuaginta pierwotnie zawierała tetragram czy imię Jehowa (patrz ang. Strażnica 15.11 1946 s. 349), a dopiero w II i III wieku odstępcze chrześcijaństwo zamieniło te słowo na Pan czy Bóg. Natomiast w języku polskim jeszcze w roku 1950 uczono po staremu, to znaczy, że grecka Biblia nie zawierała tetragramu JHWH.

         W tabeli pokazujemy jak płynnie organizacja ta zmieniła swoją naukę w tej samej książce, ale w nowszej jej edycji.

         Oto najistotniejsze fragmenty z ostatnich lat, które wskazuje, jak Towarzystwo Strażnica pomawiało chrześcijan z pierwszych wieków o wprowadzanie fałszerstw w kopiach Septuaginty:

„Wbrew wysiłkom wielu tłumaczy zmierzających do przywrócenia w Biblii imienia Bożego bezustannie wywierano nacisk religijny, by je z niej usunąć. Żydzi co prawda pozostawili je w Biblii, ale go nie wymawiali. Odstępczy chrześcijanie w II i III wieku usuwali je przy sporządzaniu kopii manuskryptów greckiej części Pisma Świętego i opuszczali je, gdy tłumaczyli Biblię na inne języki” (Imię Boże, które pozostanie na zawsze 1987 s. 27).

„Jednakże najstarsze z ocalałych kopii Septuaginty zawierają imię Jehowa w jego pierwotnej formie hebrajskiej” (Przebudźcie się! Nr 9, 1994 s. 18).

„Znaleziska te datowano na okres między rokiem 50 p.n.e. a 50 n.e. Tetragramu nie zastąpiono w nich greckimi odpowiednikami słów »Bóg« i »Pan«. Potwierdził się zatem pogląd, iż wczesna wersja Septuaginty zawierała imię Boże” (Strażnica Nr 18, 2002 s. 28).

„We wczesnych kopiach Septuaginty imienia Bożego nie zastępowano wyrazem Kýrios, lecz zapisywano je starohebrajskimi literami odpowiadającymi JHWH. Pierwsi naśladowcy Chrystusa znali to imię i je wymawiali” (Strażnica 01.04 2009 s. 30).

         Tylko niektóre kopie Septuaginty zawierały pierwotnie tetragram

         Jak już zaznaczyliśmy, dnia 15 grudnia 2015 roku Towarzystwo Strażnica po raz pierwszy przyznało w swym czasopiśmie, że tylko „niektóre” manuskrypty z okresu II w. p.n.e. – I w. n.e. zawierały tetragram JHWH. Dotychczas twierdzono, że wszystkie najstarsze rękopisy posiadały JHWH, a tylko młodsze posiadały imię Kyrios (Pan).

         Oto najnowsze stanowisko Świadków Jehowy:

„Ci, którzy analizują starożytne hebrajskie manuskrypty biblijne, takie jak Zwoje znad Morza Martwego, są zdumieni tym, jak często występuje w nich tetragram – cztery hebrajskie litery oznaczające imię Boże. Imię to pojawia się nie tylko w tych starożytnych hebrajskich manuskryptach, ale także w niektórych kopiach greckiej Septuaginty z okresu między II wiekiem p.n.e. a I wiekiem n.e.” (Strażnica 15.12 2015 s. 10).

         Widzimy z powyższego, że Towarzystwo Strażnica pośrednio przyznało, że za czasów pierwotnego chrześcijaństwa istniały nie tylko kopie Septuaginty z tetragramem, ale i z imieniem Kyrios. Mało tego, tylko „niektóre”, a więc mniejszość, zawierały tetragram.

Jeśli więc tylko „w niektórych kopiach greckiej Septuaginty z okresu między II wiekiem p.n.e. a I wiekiem n.e.” (Strażnica 15.12 2015 s. 10) występował tetragram, to zrozumiałe jest, dlaczego w Nowym Testamencie nie ma imienia Jahwe czy JHWH. Po prostu chrześcijanie korzystali z rękopisów z imieniem Kyrios i taką Septuagintę cytowali w Nowym Testamencie.

         Potwierdzają to liczne teksty wczesnochrześcijańskie, w których także w cytatatch ze Starego i Nowego Testamentu nie występuje imię Jahwe czy tetragram JHWH, co opisaliśmy w artykule pt. Ojcowie Apostolscy a imię Boże

( http://piotrandryszczak.pl/ojcowie-kosciola-inne-nauki/ojcowie-apostolscy-a-imie-boze.html ).