Jak Towarzystwo Strażnica manipulowało słowami tekstu Mt 8:11?
Jak Towarzystwo Strażnica manipulowało słowami tekstu Mt 8:11?
Świadkom Jehowy od wielu lat problemy stwarzał tekst Mt 8:11. Mówi on o tym, że Abraham i inni mężowie Starego Testamentu będą obecni w „królestwie niebieskim”. Towarzystwo Strażnica zaś od dziesiątków lat naucza, że oni nigdy nie pójdą do nieba, ale będą żyli razem z jego głosicielami na ziemi.
Oto słowa Chrystusa, skierowane do Izraelitów według Biblii Tysiąclecia:
„Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim” (Mt 8:11).
Podobnie oddali te słowa Świadkowie Jehowy w swojej Biblii:
„Ale powiadam wam, że wielu ze stron wschodnich i ze stron zachodnich przyjdzie i ułoży się przy stole z Abrahamem i Izaakiem, i Jakubem w królestwie niebios” (Mt 8:11).
Trzeba tu dodać, że w dawnych latach głosiciele Towarzystwa Strażnica nie mieli problemu z tym tekstem, gdyż nauczali kiedyś, iż Abraham i inni mężowie ST rzeczywiście pójdą do nieba. Miało to nastąpić po skończonym Tysiącleciu, za zasługi uzyskane podczas tego okresu.
Te zagadnienia szeroko opisaliśmy w artykule pt. Patriarchowie w niebie według dawnej nauki Towarzystwa Strażnica.
Tu jednak też skrótowo przedstawiamy dawną naukę, by mieć kontekst dla omawianego fragmentu Mt 8:11.
Święci Starego Testamentu w niebie po Tysiącleciu
Od czasów C. T. Russella (1852-1916), aż do roku 1927, Towarzystwo Strażnica nauczało, że święci Starego Testamentu za zasługi dokonane w trakcie Tysiąclecia wysłużą sobie niebo!
Równocześnie w roku 1927 organizacja ta wydała broszurę pt. Gdzie są umarli? (patrz poniżej), w której zaprzeczyła tej nauce. Jednocześnie jednak nadal w Polsce wydawano do roku 1930 książkę pt. Harfa Boża i reklamowano Dokonaną Tajemnicę, które powielały starą nauką (patrz poniżej).
Oto najważniejsze zagadnienia na ten temat:
„Poza tym wierzono, że »wierni mężowie starożytności« (zwani też »świętymi Starego Testamentu«), którzy podczas Tysiąclecia będą na ziemi książętami, pod koniec tego okresu najprawdopodobniej w jakiś sposób dostąpią życia w niebie (Psalm 45:17)” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 161).
„Oddzielenie świętych Starego Testamentu od reszty świata zdaje się wskazywać, że Bóg ma jakieś specyalne względem nich zamiary. Wyrażenie »obóz« samo w sobie oznacza, że stan ich będzie tylko tymczasowy i że Bóg przeznaczył dla nich jakieś lepsze rzeczy” (Dokonana Tajemnica 1925 [ang. 1917] s. 367).
„Jako częściowy dowód, że święci Starego Testamentu staną się uczestnikami duchowej natury i członkami wielkiej kompanii, podajemy fakt, że zdaje się są oni figuralnie wyobrażeni przez pokolenie Lewi. Fakt, że to pokolenie nie miało dziedzicznych gruntów, zdaje się oznaczać, iż święci Starego Testamentu nie będą mieli dziedzictwa ziemskiego. Wobec tego, że upodobało się Ojcu Niebieskiemu przeznaczyć specyalne miejsce na duchowym poziomie dla Wielkiej Kompanii, oraz ponieważ Bóg zawsze działa na podstawie tych samych zasad sprawiedliwości, możemy sądzić, że Ojciec niebieski ma coś więcej dla tych świętych, aniżeli dla reszty ludzkości” (jw. s. 369).
„Abraham, ojciec wiernych i jego współtowarzysze, którzy pod nadzorem Chrystusa kierowali narodami w tysiącleciu, po skończeniu swej ziemskiej karyery będą wyniesieni do poziomu duchowych istot, gdzie świecić będą jako gwiazdy na wieki wieczne (Daniel 12:3)” (Harfa Boża 1921, 1929, 1930 [ang. 1921, 1927] s. 368).
Ten fragment w angielskiej edycji z roku 1928 został jednak zmieniony, co wskazuje na zamierzoną ‘korektę’ nauki. Oto nowa treść:
Abraham, the father of the faithful, and his colleagues of like faithfulness, who have, under the supervision of the Christ, directed the people through their millennial trial, have faithfully performed their work, and will be greatly loved by the people. Having during that reign turned many to righteousness, they shine forth as the stars for ever and ever. (Daniel 12: 3) (ang. Harfa Boża 1928 s. 363-364, akapit 622).
Widzimy z powyższego, że słowa „będą wyniesieni do poziomu duchowych istot” zostały zamienione na „ludzie będą ich bardzo kochali”. Ta pierwsza fraza zawarta była jeszcze w angielskim czasopiśmie z roku 1927, w którym w odcinkach publikowano książkę pt. Harfa Boża (patrz ang. Złoty Wiek 18.05 1927 s. 543; por. też ang. edycja tej książki z roku 1927).
Widać z tego, że Towarzystwo Strażnica wycofało pewne słowa ze swej książki z roku 1928 i jednocześnie już wprost zaczęło zaprzeczać, że patriarchowie kiedykolwiek pójdą do nieba:
„W jedenastym rozdziale do Żydów jest wykazana długa lista dobrych mężów. (...) Pismo Święte nam wykazuje, że żaden z nich nie wstąpił do nieba i nigdy tam nie będzie” (Gdzie są umarli? 1927 s. 11).
„Jest również ogólnie mniemaniem, iż Abraham, Izaak i wszyscy inni prorocy będą także w niebie. Biblia nie popiera takiego wniosku. (...) żadna osoba która umarła przed śmiercią Jezusa, nie znajdzie się w królestwie niebieskim” (Strażnica 15.07 1929 s. 219).
„Innemi słowy mówiąc: Bóg zgotował tym wiernym miejsce w swem Królestwie. Cóż to za miejsce? Miejsce to nie może się znajdować w samem niebie, albowiem gdy Jezus był na ziemi, wszyscy ci mężowie, z wyjątkiem Jana Chrzciciela, już jakiś czas byli umarli, a Jezus oświadczył, że żaden z nich nie znajduje się w niebie, ani się tam kiedykolwiek znajdować nie będzie” (Królestwo nadzieja świata 1931 s. 45-46; por. Złoty Wiek 01.07 1931 s. 198).
„Ani Pismo Św. nie mówi, iżby Abraham i inni wierni mężowie starożytności otrzymali kiedykolwiek przemianę z ludzkiego ciała na duchowe stworzenia, jak kiedyś mieliśmy na uwadze. Według jasnego podania przez Pismo Św., ci zajmować będą stanowisko »książąt ziemi«, to jest będą widzialnymi rządcami i bezpośrednimi przedstawicielami Chrystusa...” (Strażnica 01.03 1934 s. 70).
„Nie ma też biblijnego powodu, by wnioskować, że Abraham i inni wierni mężowie z dawnych czasów zostaną przemienieni ze stworzeń ludzkich w stworzenia duchowe, jak kiedyś mniemano. Ich stanowisko to, jak wyraźnie pokazuje Pismo, stanowisko »książąt na całej ziemi«, czyli widzialnych zarządców ziemi, bezpośrednich przedstawicieli Chrystusa, któremu Bóg dał ziemię jako jego dziedzictwo, a jako książęta oni będą rządzić jako podlegli Chrystusowi i to rządzić w sprawiedliwości” (Jehovah 1934 s. 37).
Widać więc, że w roku 1927 Towarzystwo Strażnica jakby ‘sprowadziło świętych z nieba na ziemię’, co oznacza, iż pozbawiło ich nadziei na przyszły pobyt w niebie po Tysiącleciu.
Jak Towarzystwo Strażnica rozumiało kiedyś tekst Mt 8:11?
Oto kilka dawnych tekstów, w których Towarzystwo Strażnica komentowało fragment Mt 8:11, uważając, że wspomniane „królestwo niebieskie”, to „ziemska faza królestwa” z Jerozolimą jako stolicą (!). Łączono to z oczekiwaniami na rok 1914 i 1925. O tej stolicy uczono do roku 1932:
„Ci pośrednicy [w ang. intermediaries, s. 619], chociaż nie będą we właściwem słowa tego znaczeniu stanowić klasę Królestwa, ale dlatego, że je reprezentują, zostaną przez ludzi uznani za Królestwo: będą oni reprezentowali Królestwo Boże przed ludźmi jako jedyni widzialni przedstawiciele jego. Dlatego też nazywamy ich »ziemską fazą Królestwa,« widzialną dla ludzi. – Łukasza 13:28. »Abraham, Izaak, Jakób i wszyscy prorocy« wraz z innymi świętymi Starego Testamentu, do których odnosi się nasz Pan i Apostołowie (Mat. 8:11; Żyd. 11:4-10) przeszedłszy swe doświadczenia w życiu, doczesnem, wzbudzeni zostaną z snu śmierci doskonałymi...” (Walka Armagieddonu 1919 [ang. 1897] s. 765).
„Początek ziemskiej fazy Królestwa po zakończeniu »Czasów Pogan« upadek których rozpoczął się w roku 1914, według naszego wyrozumienia, będą stanowili wyłącznie zmartwychwstali święci Starego Testamentu, – od Abla do Jana Chrzciciela; – »Abraham, Izaak, Jakób i wszyscy prorocy«” (jw. s. 772).
Oczywiście we wcześniejszej angielskiej edycji słowa powyższe miały się zrealizować w roku 1914, a nie w jakiś czas po tej dacie:
The beginning of the earthly phase of the Kingdom in the end of A. D. 1914 will, we understand, consist wholly of the resurrected holy ones of olden time, – from John the Baptizer back to Abel ; – “Abraham, Isaac, Jacob and all the holy prophets.’... (TheDay of Vengeance 1897 s. 625).
„Ziemscy Władcy
(...) Mają oni zmartwychwstać jako doskonali ludzie i stanowić będą książąt, czyli władców ziemi, zgodnie z obietnicą (Psalm 45:17; Izajasz 32:1; Mat. 8:11). Możemy przeto z ufnością oczekiwać, że rok 1925-y zaznaczy się powrotem Abrahama, Izaaka, Jakóba i wiernych proroków Starego Zakonu, a mianowicie tych których Apostoł wymienia w jedenastym rozdziale listu do Żydów – do stanu ludzkiej doskonałości” (Miljony ludzi z obecnie żyjących nie umrą! 1920 s. 60-61).
„[Mt] 8:11. Żydzi uczestniczyć będą w królestwie” (jw. s. 90).
„Wtedy wielu ludzi przyjdzie z różnych stron świata i usiądzie u nóg Abrahama i innych wiernych mężów w królestwie i będą się uczyć. »A powiadam wam: (...) w królestwie niebieskiem.« – Mateusz 8:11. To będzie miało miejsce tu na ziemi” (Sąd 1929 s. 51).
Por. podobnie: Rząd 1928 s. 297; Pojednanie 1928 s. 187; Wyzwolenie 1929 s. 314-315; Kto będzie rządził światem? 1935 s. 49; Strażnica 15.02 1932 s. 55-56; Strażnica 01.05 1938 s. 132.
„Potwierdza to jeszcze oświadczenie Jezusa, który mówi, że mężowie ci w królestwie będą jego reprezentantami. – Mateusza 8:11, 12. Pismo Św. dostarcza wiele dowodów, uprawniających nas do wniosku, że Jerozolima stanie się najważniejszym miastem ziemi (...) byłoby to rzeczą najaktualniejszą i najnaturalniejszą uczynić Jerozolimę ziemską siedzibą rządu” (Życie 1929 s. 318).
„Na czele tej nowej ziemi. Poddanej Królestwu Bożemu, nie będzie stała hierarchia religijna miasta watykańskiego i inni duchowni religijni, którzy współpracują z obecnym światem. Jest to całkiem pewne; Chrystus Jezus bowiem rzekł do wodzów religijnych tego pokroju: »Tam będzie płacz (...) za stołem w Królestwie Bożem.« (Łukasza 13:27-29; również Mateusz 8:11, 12)” („Pokorni odziedziczą ziemię” 1945 s. 6).
Por. podobnie: ang. Strażnica 01.04 1942 s. 103; „Prawda was wyswobodzi” 1946 [ang. 1943] s. 340.
Jak Towarzystwo Strażnica rozumiało i interpretowało tekst Mt 8:11 od roku 1939?
Późniejsza interpretacja Towarzystwa Strażnica dotycząca Abrahama, Izaaka i Jakuba w „Królestwie niebios” to stworzenie pewnej triady: Jehowy, Jezusa i zboru niebiańskiego, które to osoby zastąpiły patriarchów w niebie. Najlepiej ukazuje to poniższy fragment w którym Świadkowie Jehowy wprost w tekst biblijny wstawili swoją wykładnię:
„Jezus nawiązał do takiego posiłku z Jehową, przedstawionym jako Większy Abraham, gdy przepowiedział, że liczni wierzący pochodzenia pogańskiego (...) przyjdą ze wszystkich stron świata i »zasiądą do stołu z Abrahamem [Jehową] i z Izaakiem [Jezusem Chrystusem], i z Jakubem [zrodzonym z ducha zborem chrześcijańskim] w Królestwie Niebios« (Mat. 8:5-12, NP)” (Strażnica Rok C [1979] Nr 12 s. 14).
Tej interpretacji nie znał ani sam Jezus, ani Apostołowie, ani uczniowie Apostołów, ani nawet Towarzystwo Strażnica, aż do roku 1939! Wtedy właśnie Towarzystwo Strażnica zaczęło uczyć o Teokracji i wymyśliło powyższą interpretację. Co ciekawe, ta nowa wykładnia z roku 1939 pokrywała się w czasie też ze starszą, którą powielano do roku 1946 (patrz powyżej).
Po prostu po nowemu organizacja ta sprowadziła Abrahama z „królestwa niebieskiego” na ziemię, a zamiast niego wstawiło Boga Ojca, który i tak już był w tym Królestwie od zawsze!
Oto wcześniejsze teksty Świadków Jehowy podobnie interpretujące fragment Mt 8:11, jak ten z roku 1979:
„Widzą, że Abraham zobrazował Jehowę Boga, Większego Abrahama; że Izaak przedstawiał Chrystusa Jezusa, umiłowanego Syna Bożego; że Jakub był wzorem całego kościoła, Głowy i ciała; i że ci stanowią Teokratyczny Rząd. Widząc to przez wiarę, tacy spieszą do Teokracji i tym sposobem siadają »za stołem z Abrahamem, z Izaakiem i z Jakubem« w tworzeniu Teokracji Bożej” (Strażnica 15.02 1940 s. 59 [ang. 15.12 1939 s. 379]).
Patrz też ang. Strażnica 01.06 1947 s. 169.
„W słowach Jezusa Abraham przedstawia owego Większego (...) Jehowę Boga (...) Izaak (...) przedstawia jedynie spłodzonego Syna Bożego (...) zgromadzenie chrześcijańskie trafnie jest przestawione przez ostatniego, przez Jakuba, i składa się z współdziedziców Jezusa Chrystusa w Królestwie” (Strażnica Nr 15, 1951 s. 13 [ang. 15.02 1951 s. 125-126]).
„Wyraźnie stąd wynika, że słowa Jezusa o Abrahamie, Izaaku i Jakubie (Mat. 8:11 ) należy rozumieć symbolicznie. Kiedy Abraham zamierzał złożyć w ofierze swego syna Izaaka, przedstawiał Jehowę Boga, podczas gdy Izaak był obrazem jednorodzonego Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, który rzeczywiście złożony został na ofiarę. A Jakub wobec tego przedstawia duchowy zbór chrześcijański, klasę »Królestwa Niebios« (...) Patrząc z tego punktu widzenia, Abraham, Izaak i Jakub w obrazowej mowie Jezusa przedstawiają rząd teokratyczny, w którym Jehowa jest wielkim Teokratą, Jezus Chrystus przez Niego namaszczonym Królem, sprawującym władzę w Jego imieniu, a zwycięski zbór 144 000 wiernych chrześcijan to zgromadzenie tych, którzy razem z Chrystusem będą dziedzicami Królestwa.” (Strażnica Nr 10, 1967 s. 11 [ang. 15.03 1962 s. 191]).
„Jezus powiedział: »Wielu przybędzie ze wschodu i zachodu, i zasiądą z Abrahamem i z Izaakiem i z Jakubem w Królestwie Niebios. Synowie Królestwa zaś będą wyrzuceni do ciemności na zewnątrz; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.« (Mat. 8:5-12) (...) Dołączenie w tym przykładzie Izaaka i Jakuba do Abrahama stwarza piękny obraz całkowitej struktury Królestwa, to znaczy Teokracji. Abraham, ojciec wszystkich wierzących, przedstawia Ojca niebiańskiego, Jehowę, prawdziwe źródło wszelkich błogosławieństw dla narodów. Syn Abrahama, Izaak, przedstawia Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. (...) Z kolei Jakub, syn Izaaka, przedstawia zbór chrześcijański” (Strażnica Nr 24, 1967 s. 2 [ang. 01.04 1967 s. 208]).
Powyższy tekst z roku 1979 był ostatnim, który w ten sposób przedstawiał tekst Mt 8:11.
Zauważmy przy okazji, że Towarzystwo Strażnica stworzyło triadę, która tworzy jeden „Teokratyczny Rząd” (patrz powyżej teksty: Strażnica 15.02 1940 s. 59; Strażnica Nr 10, 1967 s. 11).
Jak Towarzystwo Strażnica dziś rozumie i interpretuje tekst Mt 8:11?
Po roku 1979 nie sposób znaleźć w publikacjach Towarzystwa Strażnica fragmentów z taką interpretacją, jaką przedstawiliśmy powyżej. Obecnie organizacja ta bardzo enigmatycznie przedstawia swoją wykładnię, choć trzeba przyznać, że żadnego oficjalnego odwołania nauki z lat 1939-1979 nie zauważyliśmy.
Oto cytaty z niedawnych publikacji:
„Abraham, Izaak i Jakub wyobrażają postanowienie co do Królestwa Bożego. Jezus mówi zatem, że poganie zostaną niejako zaproszeni do zajęcia miejsc przy niebiańskim stole, w »Królestwie Niebios«” (Strażnica CVIII [1987] Nr 9 s. 9).
„Abraham, Izaak i Jakub wyobrażają postanowienie co do Królestwa Bożego. Jezus oznajmia zatem, że poganie zostaną niejako zaproszeni do zajęcia miejsc przy niebiańskim stole, w »Królestwie Niebios«”( Największy ze wszystkich ludzi 1991 rozdz. 39).
Hence, natural Jews who do not accept the opportunity offered first to them to be part of the Kingdom with Christ will be rejected. But Gentiles will be welcomed to recline at his table, as it were, “in the Kingdom of the heavens.” (Jesus—The Way, the Truth, the Life 2015 s. 93 [brak polskiej wersji]).
Może taka oględna interpretacja Mt 8:11 wynika dziś z tego, że Towarzystwo Strażnica poinformowało, iż obecnie będzie stosować mniej ‘symboliki’ co do różnych postaci biblijnych. W Strażnicy z 15 marca 2015 roku zamieściło ono takie oto pytanie czytelników:
„W przeszłości w naszych publikacjach często wspominano o pierwowzorach i ich odpowiednikach, ale w ostatnich latach pisze się o tym rzadko. Dlaczego?” (Strażnica 15.03 2015 s. 17).
W długiej odpowiedzi na powyższe pytanie napisano między innymi następująco:
„Człowiek nie potrafi ustalić, które relacje biblijne stanowią zapowiedź przyszłych rzeczy, a które nie. Mądrze zatem kierować się następującą zasadą: kiedy Biblia mówi, że jakaś postać, wydarzenie lub przedmiot wyobraża coś jeszcze, to je za takie uważamy. Jeśli natomiast nie daje ku temu wyraźnych podstaw, powinniśmy być ostrożni w przypisywaniu symbolicznego znaczenia jakiejś osobie lub relacji. (...) Dlatego z tych właśnie względów w ostatnich latach nasze publikacje kierują uwagę nie na prorocze pierwowzory i ich odpowiedniki, lecz na praktyczne lekcje płynące z relacji biblijnych” (Strażnica 15.03 2015 s. 18).
Widzimy z powyższego, jak też wspomnieliśmy na początku, że Towarzystwo Strażnica ma sporo problemów z tekstem Mt 8:11. Skoro zmieniano jego interpretację to znaczy, że żadna z wykładni nie była apostolska. Bo ani Apostołowie nie uczyli, iż Abraham po Tysiącleciu pójdzie do nieba, ani że „królestwo niebieskie” oznacza ziemię, ani że trzej patriarchowie w tych słowach Jezusa oznaczają Jehowę, Chrystusa i zbór niebiański.