Najważniejsze nowe nauki i zwyczaje Świadków Jehowy wprowadzone w latach 2023-2024 (cz. 1)
Najważniejsze nowe nauki i zwyczaje Świadków Jehowy wprowadzone w latach 2023-2024 (cz. 1)
Na początku informujemy, że część pierwsza tego artykułu składa się z następujących rozdziałów:
Chrześcijanin może stać się duchowo niedojrzały
Zmartwychwstanie mieszkańców Sodomy i Gomory
Zmartwychwstanie różnych grup osób: które zginęły w potopie; pochodzących z siedmiu narodów kananejskich; zaliczanych do 185 000 żołnierzy asyryjskich
Zmartwychwstanie króla Salomona
Zmartwychwstanie „nieprawych” (Dz 24:15)
Status (lub Pozycja) jednostek podczas wielkiego ucisku
Opisując ‘korekty’ nauk dokonywane przez Ciało Kierownicze Świadków Jehowy, można zacząć się zastanawiać, kiedy je wprowadzono i od którego momentu obowiązują. Dlaczego?
Otóż dlatego, że wielokrotnie ogłaszano jakieś „nowe światła” w październiku danego roku na zgromadzeniu statutowym Towarzystwa Strażnica, a w Strażnicy opisywano je dopiero kilka miesięcy później. Często miało to miejsce w połowie następnego roku. Jeśli zaś uwzględnimy to, że dana publikacja studiowana jest 2-3 miesiące po jej wydaniu, to czas zapoznania się z nową nauką odsuwa się o kolejne miesiące.
Przykładowo w październiku 2012 roku ogłoszono kilka nowych wykładni dotyczących „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mt 24:45), a opisano je dopiero w Strażnicy z 15 lipca 2013 roku (studiowana we wrześniu).
Podobnie było z omawianymi poniżej naukami z października 2023 roku, które opisano w maju 2024 roku (do studiowania w lipcu i sierpniu).
Zaznaczamy, że niektóre nowe nauki i zwyczaje Świadków Jehowy omawiane są skrótowo w listach do zborów lub w audycjach telewizyjnych Ciała Kierowniczego. Później ten materiał, już rozszerzony, publikowany jest w Strażnicy, bo ona od dawna jest głównym kanałem przekaźnikowym nauk dla głosicieli Towarzystwa Strażnica:
„Główny kanał doprowadzający pouczenia biblijne nadal znajdować będziemy w czasopiśmie Strażnica” (Strażnica Rok XCII [1971] Nr 21 s. 11).
„Strażnica jest głównym kanałem, którym prawda dociera do ludzi; dlatego powinniśmy dobrze znać każde wydanie tego czasopisma” (Nasza Służba Królestwa Nr 6, 1984 s. 5).
„W dobie obecnej klasa »niewolnika wiernego i rozumnego«, wspomniany »stróż«, pod nadzorem Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy posługuje się czasopismem Strażnica jako głównym kanałem łączności, służącym do rozdzielania duchowego »pokarmu na czas słuszny«” (Strażnica Rok CVIII [1987] Nr 13 s. 26).
Choć nowe nauki pojawiają się w Strażnicy z pewnym opóźnieniem, to jednak Towarzystwo zaleca, by udostępniać zainteresowanym nawet publikacje, które jeszcze nie były studiowane:
„Kiedy można komuś dać lub wypożyczyć najnowsze wydanie Strażnicy? Czy trzeba z tym czekać, aż zostaną omówione w zborze artykuły do studium? Nie, nie ma takiej potrzeby, gdyż w ten sposób hamowalibyśmy dopływ do ludzi życiodajnych informacji. Niejeden człowiek może dziś potrzebować rad i pouczeń ze Słowa Bożego podanych w najnowszym numerze Strażnicy lub Przebudźcie się!Za tydzień lub miesiąc może być za późno, żeby z nich skorzystał” (Nasza Służba Królestwa Nr 1, 1989 s. 6).
Przejdźmy jednak do naszego głównego tematu.
W październiku 2023 roku odbyło się w USA zgromadzenie statutowe Towarzystwa Strażnica, w którym brało udział, jak zawsze, Ciało Kierownicze Świadków Jehowy. Zazwyczaj na tym spotkaniu ogłaszane są nowe nauki obowiązujące wszystkich głosicieli. Wspominane są one najpierw podczas audycji filmowej, a później zostają opisane w Strażnicy (czasem wcześniej podawany jest też krótki komunikat na stronie internetowej lub w liście do zborów). Tak też było w latach 2023-2024.
„Podczas zgromadzenia statutowego w 2023 roku usłyszeliśmy ekscytujące informacje na temat uściślenia niektórych naszych wierzeń oraz zmian dotyczących służby kaznodziejskiej. (...) Wspomniane zgromadzenie statutowe odbyło się 7 października 2023 roku w Sali Zgromadzeń w Newburgh w amerykańskim stanie Nowy Jork. Cały program opublikowano później w audycjach JW Broadcasting® – część 1 w listopadzie 2023 roku, a część 2 w styczniu 2024 roku” (Strażnica maj 2024 s. 14).
W cytowanej publikacji skrótowo wspomniano dwie zmiany:
„Na przykład dowiedzieliśmy się, że niektóre osoby być może przyłączą się do ludu Jehowy nawet po zniszczeniu Babilonu Wielkiego. Powiadomiono nas też, że od listopada 2023 roku głosiciele nie będą już musieli podawać w sprawozdaniach ze służby tylu szczegółów, co wcześniej. Czy te zmiany oznaczają, że nasza służba stała się mniej ważna lub mniej pilna? W żadnym wypadku!” (Strażnica maj 2024 s. 14).
Takich zmian nauk i zwyczajów Świadków Jehowy było ostatnio więcej. Niektóre z nich już opisaliśmy w następujących artykułach:
Likwidacja liczenia i raportowania godzin głoszenia u Świadków Jehowy
Sodoma i Gomora jeszcze raz – rok 2023!
Broda w nauce Świadków Jehowy
Spodnie, krawaty i marynarki w nauce Świadków Jehowy
Strażnica z maja 2024 roku opisała zmiany niektórych nauk, więc również przedstawiamy to zagadnienie w naszym artykule.
Ponieważ polski skorowidz do publikacji Świadków Jehowy ukazuje się z dwuletnim opóźnieniem przytaczamy interesujące nas informacje z angielskiego skorowidza. Jest on na bieżąco uzupełniany i podaje najważniejsze korekty nauk:
*** dx86-24 Beliefs Clarified ***
2024, Christian can become spiritually immature: w24.04 6
resurrection of individuals from
resurrection of individuals who died in the Flood, from seven Canaanite nations, among 185,000 Assyrian soldiers: w24.05 3
resurrection of Solomon: w24.05 4
resurrection of unrighteous (Ac 24:15): w24.05 2-7, 10-11
status of individuals during great tribulation: w24.05 8-13
https://wol.jw.org/en/wol/d/r1/lp-e/1200277174?q=2024&p=par
Widzimy, że skorowidz wskazuje na wprowadzone zmiany w następujących naukach, które poniżej omawiamy:
chrześcijanin może stać się duchowo niedojrzały:
zmartwychwstanie mieszkańców Sodomy i Gomory:
zmartwychwstanie osób, które zginęły w potopie, z siedmiu narodów kananejskich, spośród 185 000 żołnierzy asyryjskich:
zmartwychwstanie Salomona:
zmartwychwstanie nieprawych (Dz 24:15):
status (lub pozycja) jednostek podczas wielkiego ucisku:
Chrześcijanin może stać się duchowo niedojrzały
Pierwsza z wymienionych nauk nie jest prawdopodobnie zmieniona, a tylko szerzej niż dotychczas omówiona.
Może tylko słowa „niektórzy przestali się rozwijać pod względem duchowym (...) nie byli na bieżąco z prawdami stopniowo wyjawianymi w zborze” jest jakimś przytykiem w stronę obecnych głosicieli:
„Z tego, co Paweł napisał do chrześcijan pochodzenia hebrajskiego, możemy wyciągnąć cenny wniosek. Niektórzy przestali się rozwijać pod względem duchowym; w gruncie rzeczy ‛zamiast stałego pokarmu znowu potrzebowali mleka’ (Hebr. 5:12). Nie byli na bieżąco z prawdami stopniowo wyjawianymi w zborze (Prz. 4:18). Na przykład wielu chrześcijan pochodzenia żydowskiego obstawało przy Prawie Mojżeszowym, mimo że dzięki ofierze okupu nie obowiązywało ono już od 30 lat (Rzym. 10:4; Tyt. 1:10). Z pewnością 30 lat to dość czasu na zmianę sposobu myślenia! Każdy, kto czytał List do Hebrajczyków, dostrzegał, że zawiera on solidny pokarm duchowy. Był właśnie tym, czego ci chrześcijanie potrzebowali. Dzięki niemu mogli wzmocnić wiarę w wyższość chrześcijańskiego sposobu wielbienia Boga oraz nabrać odwagi do dalszego głoszenia mimo sprzeciwu ze strony Żydów (Hebr. 10:19-23).
UNIKAJ ZBYTNIEJ PEWNOŚCI SIEBIE
Musimy wysilać się nie tylko po to, żeby osiągnąć dojrzałość, ale też żeby ją zachowywać. A to wymaga unikania zbytniej pewności siebie (1 Kor. 10:12). Powinniśmy ‛stale sprawdzać’ swoje postępowanie i upewniać się, że nadal robimy postępy (2 Kor. 13:5). W Liście do Kolosan Paweł ponownie podkreślił, jak ważne jest zachowywanie dojrzałości. Chociaż tamtejsi chrześcijanie byli już dojrzali, Paweł ostrzegł ich przed świeckim sposobem myślenia (Kol. 2:6-10). A Epafras, który najwyraźniej dobrze ich znał, stale się modlił, żeby »na koniec okazali się dojrzali« (Kol. 4:12). Czego się z tego uczymy? Zarówno Paweł, jak i Epafras rozumieli, że zachowywanie dojrzałości wymaga wysiłków i Bożego wsparcia. Chcieli, żeby chrześcijanie w Kolosach nie utracili jej mimo różnych wyzwań” (Strażnica kwiecień 2024 s. 6-7).
Zmartwychwstanie mieszkańców Sodomy i Gomory
We wskazanych przez angielski skorowidz tekstach padają słowa, które ukazują nowy pogląd Towarzystwa Strażnica. To kwestia ewentualnego wskrzeszenia mieszkańców Sodomy i Gomory:
„Możemy nawet się zastanawiać: „Czy jest jakaś nadzieja dla ludzi, którzy zginęli z wyroku Jehowy, takich jak mieszkańcy Sodomy i Gomory? Czy kogokolwiek z nich obejmie ‚zmartwychwstanie (...) nieprawych’?” (Dzieje 24:15)” (Strażnica maj 2024 s. 2).
„W przeszłości w naszych publikacjach wyrażano pogląd, że dla ludzi, którzy zginęli z wyroku Jehowy – takich jak mieszkańcy Sodomy i Gomory – nie ma nadziei na zmartwychwstanie. Ale po dalszej analizie połączonej z modlitwą pojawiło się pytanie: Czy możemy tak powiedzieć z całą pewnością? (...) A co powiedzieć o mieszkańcach Sodomy i Gomory? Wśród nich mieszkał prawy Lot. Ale czy im wszystkim głosił? Tego nie wiemy. Bez wątpienia ci ludzie byli niegodziwi, ale czy wiedzieli, co jest dobre, a co złe? (...). Czy możemy twierdzić, że miłosierny Bóg, Jehowa, skazał ich wszystkich na śmierć bez widoków na zmartwychwstanie? Faktem jest, że w tym mieście nie znalazło się nawet 10 prawych (Rodz. 18:32). Dlatego Jehowa słusznie pociągnął tych ludzi do odpowiedzialności. Ale czy to oznacza, że »zmartwychwstanie (...) nieprawych« nie obejmie nikogo z nich? Nie możemy tego powiedzieć z całą pewnością” (Strażnica maj 2024 s. 3).
„W odniesieniu do ludzi z Sodomy i Gomory Jezus powiedział, że »w Dniu Sądu« będą w lepszej sytuacji niż ci, którzy odrzucili jego samego oraz jego nauki (Mat. 10:14, 15; 11:23, 24; Łuk. 10:12). Co miał na myśli? Moglibyśmy uznać, że Jezus użył tutaj hiperboli. Ale najwyraźniej tak nie było. Jak pamiętamy, o Niniwczykach wspomniał, że »powstaną (...) na sąd« w sensie dosłownym. A w obu wypadkach bez wątpienia odwoływał się do tego samego »Dnia Sądu«. Podobnie jak Niniwczycy, mieszkańcy Sodomy i Gomory dopuszczali się złych czynów. Ale w przeciwieństwie do Niniwczyków nie mieli szansy okazać skruchy. Musimy też pamiętać, co Jezus powiedział o »zmartwychwstaniu na sąd«. Ma ono dotyczyć również »postępujących niegodziwie« (Jana 5:29). Wygląda więc na to, że dla niektórych mieszkańców Sodomy i Gomory jest nadzieja. Możliwe, że przynajmniej część z nich zmartwychwstanie, a my będziemy ich uczyć o Jehowie i Jezusie Chrystusie” (Strażnica maj 2024 s. 6).
„Wiele lat po śmierci Jezusa jego przyrodni brat Juda napisał, że Sodoma, Gomora i okoliczne miasta „na zawsze zostały ukarane ogniem” (Judy 7). Co miał na myśli? Czy jego słowa przeczą temu, co powiedział Jezus? (Łuk. 10:12). Nie. Jezus nie powiedział, że wszyscy mieszkańcy Sodomy i Gomory zmartwychwstaną. Wskazał raczej, że przynajmniej dla niektórych z nich jest nadzieja. Wydaje się, że wieczna zagłada, służąca jako ostrzeżenie przed niemoralnym postępowaniem, dotyczyła samych miast, a nie wszystkich mieszkających w nich ludzi” (Strażnica maj 2024 s. 6).
To zagadnienie szerzej omówiliśmy w oddzielnym artykule pt. Sodoma i Gomora jeszcze raz – rok 2023!
Wskazaliśmy w nim, że dla uzasadnienia swej tezy członek Ciała Kierowniczego posłużył się dzisiejszą formą głoszenia:
Jak często Lot i jego rodzina im głosili? Czy możemy założyć, że gdyby do Sodomy wysłano pionierów specjalnych, to nic by nie osiągnęli – żaden z jej mieszkańców by ich nie posłuchał, nie nawrócił się i nie poznał Jehowy? Czy możemy dogmatycznie twierdzić, że nawet jeden człowiek nie okazałby skruchy, gdyby zrozumiał wymagania Jehowy?
Patrz 21 min. audycji telewizyjnej:
https://www.jw.org/pl/biblioteka/materialy-wideo/#pl/mediaitems/LatestVideos/pub-jwb-108_8_VIDEO
Zmartwychwstanie różnych grup osób: które zginęły w potopie; pochodzących z siedmiu narodów kananejskich; zaliczanych do 185 000 żołnierzy asyryjskich
We wskazanym przez angielski skorowidz tekście padają słowa, które mówią, że wymienione grupy osób niekoniecznie w całości zostały bezpowrotnie zniszczone. Niektóre osoby mogą być przez Boga wskrzeszone, o czym wcześniej nie nauczano:
„CZEGONIE WIEMY
W przeszłości w naszych publikacjach wyrażano pogląd, że dla ludzi, którzy zginęli z wyroku Jehowy – takich jak mieszkańcy Sodomy i Gomory – nie ma nadziei na zmartwychwstanie. Ale po dalszej analizie połączonej z modlitwą pojawiło się pytanie: Czy możemy tak powiedzieć z całą pewnością? Rozważmy kilka przykładów. W różnych miejscach Biblii opisano, jak Jehowa wykonywał wyroki na nieprawych. Na przykład wielu ludzi zginęło w potopie. Kiedy Jehowa wprowadzał Izraelitów do Ziemi Obiecanej, polecił im wytępić siedem mieszkających tam narodów. Innym razem posłużył się aniołem, który w ciągu jednej nocy zabił 185 000 asyryjskich żołnierzy (Rodz. 7:23; Powt. Pr. 7:1-3; Izaj. 37:36, 37). Czy Biblia daje nam podstawy do twierdzenia, że Jehowa skazał każdą z tych osób na wieczną zagładę, bez nadziei na zmartwychwstanie? Nie. Dlaczego możemy tak powiedzieć? Nie wiemy, jak w tamtych sytuacjach Jehowa osądził każdego człowieka z osobna ani czy ci, którzy zginęli, mieli możliwość Go poznać i okazać skruchę. Co prawda w odniesieniu do okresu przed potopem Biblia mówi, że Noe był »głosicielem prawości« (2 Piotra 2:5). Nie mówi jednak, że w trakcie budowy ogromnej arki starał się ostrzec każdego człowieka żyjącego wtedy na ziemi. Podobnie nie wiemy, czy wszyscy niegodziwi mieszkańcy Kanaanu mieli okazję dowiedzieć się o Jehowie i zmienić swoje postępowanie” (Strażnica maj 2024 s. 3).
Oto dawniejsza nauka o ludziach, którzy zginęli w potopie:
„Wśród wskrzeszonych z morza nie będzie zdeprawowanych mieszkańców ziemi, którzy za czasów Noego zginęli w potopie; zagłada ta była równie ostateczna jak wykonanie wyroku Jehowy podczas wielkiego ucisku (Mateusza 25:41, 46; 2 Piotra 3:5-7)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 297).
O potopie pisaliśmy też w artykule pt. Sodoma i Gomora jeszcze raz – rok 2023!
Zmartwychwstanie króla Salomona
We wskazanym przez angielski skorowidz tekście padają słowa, które mówią, że Salomon albo zmartwychwstanie, albo nie:
„Z drugiej strony w Biblii czytamy też o osobach, które były prawe, ale z czasem stały się nieprawe. Przykładem może być król Salomon. Dobrze wiedział, kim jest Jehowa i jak należy Go wielbić, a On mu obficie błogosławił. Niestety, z czasem Salomon zaczął oddawać cześć fałszywym bóstwom, czym rozgniewał Jehowę. Konsekwencje jego grzechów przez stulecia ponosił cały naród izraelski. To prawda, że Biblia mówi o Salomonie, że »spoczął ze swoimi praojcami« – to samo, co o innych wiernych sługach Bożych, takich jak król Dawid (1 Król. 11:5-9, 43; 2 Król. 23:13). Ale czy samo to sformułowanie stanowi gwarancję, że zostanie wskrzeszony? Niekoniecznie. Niektórzy jednak mogą uważać, że Salomon zmartwychwstanie, bo w Biblii czytamy: »Ten, kto umarł, został uwolniony od grzechu« (Rzym. 6:7). Rzeczywiście – ale to wcale nie oznacza, że wszyscy, którzy umarli, będą wskrzeszeni, jak gdyby po prostu im się to należało. Zmartwychwstanie to dar od kochającego Boga. On obdarowuje nim ludzi, którym chce dać szansę, by służyli Mu już wiecznie (Hioba 14:13, 14; Jana 6:44). Czy Salomon otrzyma ten dar? Wie o tym tylko Jehowa. A my wiemy, że On na pewno postąpi słusznie” (Strażnica maj 2024 s. 4).
Wcześniej podawano bardziej jednoznaczne odpowiedzi na pytania o wskrzeszenie Salomona:
„A co się stało z Salomonem po jego śmierci? W Biblii czytamy: »Dni, w których Salomon panował w Jerozolimie nad całym Izraelem, było czterdzieści lat. Potem Salomon spoczął ze swymi praojcami i został pogrzebany w Mieście Dawida, swego ojca« (1 Królów 11:42, 43). Dlatego rozsądny wydaje się wniosek, że Salomon przebywa w Szeolu, czyli Hadesie, i oczekuje zmartwychwstania” (Strażnica Nr 14, 2005 s. 31).
„Zarówno 1 Królewska 11:43, jak i 2 Kroniki 9:31 świadczy jednak o tym, że »zasnął (...) Salomon z ojcami swymi, a pochowano go w mieście Dawida, ojca jego«. Skoro więc Salomon spoczywa w śmierci razem ze swymi praojcami, włącznie z Dawidem, to dostał się do szeolu, czyli hadesu, z widokami na wyjście stamtąd w Królestwie większego Salomona” (Strażnica Nr 4, 1966 s. 8 [ang. 15.02 1965 s. 114]).
„Niemniej jednak Pismo święte wskazuje, że Salomon chyba dozna zmartwychwstania. – Jana 5:28, 29; Mat. 6:29; 12:42; Dzieje 7:47” (Strażnica Nr 9, 1967 s. 12 [ang. 15.08 1965 s. 511]).
Natomiast jeszcze wcześniej uczono, że Salomon nie zmartwychwstanie:
„Pismo Święte pokazuje zatem, że wszyscy, którzy są albo świadomie niegodziwi, albo nadal nadużywają Bożej łaski lub niezasłużonej życzliwości, nie mogą mieć nadziei na zmartwychwstanie. W związku z tym nie ma powodu, by mieć nadzieję na zmartwychwstanie Adama, Ewy i Kaina, niegodziwych ludzi przedpotopowych, Izraelitów, których Jehowa zabił na pustyni z powodu buntu, a także niewiernych królów Izraela, takich jak Saul, Salomon i Achab, oraz osób takich jak Judasz” (ang. Przebudźcie się! 08.08 1960 s. 28 – The Scriptures therefore show that all who are either willfully wicked or who continue to abuse God's favor or undeserved kindness cannot hope to have a resurrection. This being so, there is no reason for hoping for a resurrection of Adam, Eve and Cain, the wicked antediluvians, those Israelites whom Jehovah slew in the wilderness because of rebellion, as well as such unfaithful kings of Israel as Saul, Solomon and Ahab, and persons like Judas.).
Jednak na samym początku Towarzystwo Strażnica nauczało, że Salomon zmartwychwstanie, ale nie będzie miał tak wysokiego stanowiska, jak inni święci Starego Testamentu:
„Droga, którą wybrał Salomon i którą podążał, przyniosła mu doczesną korzyść, która była bardzo niezadowalająca; ale z pewnością nie uprawniała go to do miejsca wśród starożytnych godnych, z których Paweł wymienia niektórych w Hebr. 11. Ci mają zajmować zaszczytne stanowisko w ziemskiej fazie królestwa Bożego. (zobacz Brzask Tysiąclecia, t. I, rozdział XIV) Wtedy ci, którzy wiernie cierpieli dla sprawiedliwości, zostaną wywyższeni jako książęta na całej ziemi (Ps. 45:16), podczas gdy tacy jak Salomon będą mieli znacznie niższą pozycję” (ang. Strażnica 15.05 1893 s. 1533 [reprint]).
Zmartwychwstanie „nieprawych” (Dz 24:15)
Na wstępie podajemy, których ludzi Świadkowie Jehowy zaliczają do „nieprawych”:
„Do piątej grupy należą „nieprawi”. Są to ci, którzy prawdopodobnie nie mieli możliwości poznać zasad Jehowy. Z tego powodu nie postępowali w sposób prawy. Ich imiona nie zostały zapisane w księdze życia. Ale dzięki temu, że zmartwychwstaną, będą mieli szansę coś zrobić, żeby ich imiona z czasem się tam znalazły. Ci nieprawi ludzie będą bardzo potrzebowali pomocy. W ciągu swojego życia niektórzy z nich dopuszczali się strasznych, ohydnych rzeczy. Będą więc musieli nauczyć się żyć zgodnie z zasadami Jehowy. Żeby tak się stało, pod panowaniem Królestwa Bożego będzie realizowany największy w dziejach ludzkości program edukacyjny” (Strażnica wrzesień 2022 s. 17).
We wskazanych przez angielski skorowidz tekstach anonimowi autorzy snują dywagacje na temat ewentualnego zmartwychwstania „nieprawych”, kończące się słowami „tego po prostu nie wiemy”.
W pierwszym długim wskazanym fragmencie (s. 3-7) omówiono zachowania mieszkańców Sodomy i Gomory oraz potop (patrz powyżej). Wspomniano omówione już słowa, że Bóg „polecił im wytępić siedem mieszkających tam narodów. Innym razem posłużył się aniołem, który w ciągu jednej nocy zabił 185 000 asyryjskich żołnierzy”, z których być może niektórzy zmartwychwstaną. Przypomniano Salomona i tych, co nie będą na pewno wskrzeszeni: Adam, Ewa, Kain i Judasz. Opisano też Dawida, Manassesa i Niniwczyków, którzy mają zmartwychwstać.
Patrz Strażnica maj 2024 s. 2-7, od paragrafu 3 do 19:
Po omówieniu zasług i grzechów tych wszystkich osób Towarzystwo Strażnica zadziwiło wszystkich informacją o swojej niekompetencji odnośnie sądzenia:
„Całkowicie ufajmy, że Jehowa podejmuje właściwe decyzje. Zdajemy sobie sprawę, że w przeciwieństwie do Niego nie mamy kwalifikacji do sądzenia” (Strażnica maj 2024 s. 7).
Następnie napisano, kim są ludzie „nieprawi” żyjący współcześnie i o ich ewentualnym wskrzeszeniu. Na końcu padły znów słowa „tego po prostu nie wiemy”. Po poniższych słowach wielu głosicieli zaczęło pytać, po co oni mają teraz należeć do organizacji Świadków Jehowy, skoro i tak wszyscy „nieprawi” otrzymają w przyszłości drugą szansę i próbę? Po co mają głosić innym, skoro oni bez łaski zostaną wskrzeszeni z przeznaczeniem do drugiej próby:
„Podczas Millennium »nieprawi« – między innymi ci, którzy nigdy nie służyli Jehowie, a nawet ‛postępowali niegodziwie’ – będą mogli się zmienić i zostać sługami Jehowy” (Strażnica maj 2024 s. 7).
„Możemy się jednak zastanawiać: Co z tymi, którzy przed nadejściem wielkiego ucisku nie będą mieli okazji usłyszeć dobrej nowiny? (...) Musimy jednak przyznać, że nie wyjawił On, jak dokładnie zamierza rozwiązać tę kwestię. I w gruncie rzeczy nie ma takiego obowiązku. Z drugiej strony są pewne rzeczy dotyczące przyszłych działań Jehowy, które On nam wyjawił. Na przykład w Biblii czytamy, że przywróci do życia »nieprawych«, którzy nie mieli możliwości usłyszeć dobrej nowiny i zmienić swojego życia (Dzieje 24:15; Łuk. 23:42, 43). To z kolei nasuwa inne ważne pytania. Czy nikt, kto umrze podczas wielkiego ucisku, nie będzie miał szans na zmartwychwstanie? Biblia jasno wskazuje, że nie zmartwychwstaną przeciwnicy Jehowy, którzy zginą w Armagedonie (2 Tes. 1:6-10). Ale co z tymi, którzy umrą z przyczyn naturalnych, zginą w wypadku lub zostaną zabici przez innego człowieka? (Kazn. 9:11; Zach. 14:13). Czy część z tych osób znajdzie się wśród »nieprawych«, którzy wrócą do życia w nowym świecie? Tego po prostu nie wiemy” (Strażnica maj 2024 s. 10-11).
Część nauk to stare wykładnie, ale omówione szerzej niż dotychczas i w innym kontekście.
Status (lub Pozycja) jednostek podczas wielkiego ucisku
We wskazanym przez angielski skorowidz tekście padają słowa, które stanowią wprowadzenie do wyjaśnienia, „dlaczego zrewidowaliśmy nasze stanowisko co do niektórych przyszłych wydarzeń”:
„Jehowa pomaga nam coraz lepiej rozumieć znaczenie ważnych wydarzeń, które są jeszcze przed nami (Prz. 4:18; Dan. 2:28). Możemy być pewni, że do czasu, gdy rozpocznie się wielki ucisk, będziemy wiedzieć wszystko, co niezbędne, żeby pozostać wiernymi Jehowie i zachować jedność. Musimy jednak zdawać sobie sprawę, że są pewne szczegóły dotyczące przyszłości, o których nie wiemy. W tym artykule najpierw omówimy, dlaczego zrewidowaliśmy nasze stanowisko co do niektórych przyszłych wydarzeń. Następnie przeanalizujemy, co wiemy o tych wydarzeniach, a także o tym, co zrobi nasz niebiański Ojciec” (Strażnica maj 2024 s. 8).
Znów, jak w poprzednim temacie, Towarzystwo Strażnica wpierw wygłasza z całą stanowczością nowe poglądy, by zaraz potem przyznać w sprawie innych kwestii: „tego po prostu nie wiemy”.
Opis nowych nauk zajmuje kilka stron.
Patrz Strażnica maj 2024 s. 8-13, od paragrafu 2 do 17.
Po rozpoczęciu wielkiego ucisku można się jeszcze uratować
„Wcześniej sądziliśmy, że osoby, które przed rozpoczęciem wielkiego ucisku nie stanęły po stronie Jehowy, nie przeżyją Armagedonu. Doszliśmy do takiego wniosku, ponieważ traktowaliśmy biblijną relację o potopie jako proroczy pierwowzór tych wydarzeń. Na przykład uważaliśmy, że podobnie jak Jehowa zamknął drzwi arki, zanim zaczął się potop, tak po rozpoczęciu wielkiego ucisku już nikt nie będzie mógł przyłączyć się do ludu Jehowy i ocaleć (Mat. 24:37-39). Czy twierdzenie, że sprawozdanie o potopie stanowi proroczy pierwowzór przyszłych wydarzeń, jest właściwe? Nie.” (Strażnica maj 2024 s. 9).
„Każdy, kto po wybuchu wielkiego ucisku przyłączy się do ludu Bożego, również zostanie poddany próbie” (Strażnica maj 2024 s. 12).
Głoszenie „dobrej nowiny” przez Internet wypełnieniem słów z Mt 24:14
„Zapowiedział on, że dobra nowina »będzie głoszona na całym świecie na świadectwo wszystkim narodom« (Mat. 24:14). To proroctwo spełnia się dziś na niespotykaną wcześniej skalę. Orędzie o Królestwie jest dostępne w ponad 1000 języków. Dzięki serwisowi internetowemu jw.org może się z nim zapoznać większość ludzi na ziemi” (Strażnica maj 2024 s. 10).
Czy niektórzy „nieprawi” zostaną wskrzeszeni?
„Czy nikt, kto umrze podczas wielkiego ucisku, nie będzie miał szans na zmartwychwstanie? Biblia jasno wskazuje, że nie zmartwychwstaną przeciwnicy Jehowy, którzy zginą w Armagedonie (2 Tes. 1:6-10). Ale co z tymi, którzy umrą z przyczyn naturalnych, zginą w wypadku lub zostaną zabici przez innego człowieka? (Kazn. 9:11; Zach. 14:13). Czy część z tych osób znajdzie się wśród »nieprawych«, którzy wrócą do życia w nowym świecie? Tego po prostu nie wiemy” (Strażnica maj 2024 s. 11).
Czy krewni i „osoby żyjące w krajach, gdzie nigdy” nie głoszono, zmartwychwstaną, pomimo że umrą po rozpoczęciu wielkiego ucisku?
„Czasami słyszymy, jak ktoś mówi: »Byłoby lepiej, gdyby mój krewny umarł jeszcze przed wielkim uciskiem, bo wtedy miałby szansę na zmartwychwstanie«. Za takimi słowami na pewno kryją się dobre intencje. Ale czyjeś widoki na życie wieczne nie zależą od tego, kiedy umrze. Jehowa jest doskonałym Sędzią – Jego decyzje są sprawiedliwe i prawe (odczytaj Psalm 33:4, 5). Możemy być pewni, że »Sędzia całej ziemi« postąpi sprawiedliwie (Rodz. 18:25). Wydaje się też logiczne, że widoki na życie wieczne nie zależą od tego, gdzie ktoś żyje. Byłoby nie do pomyślenia, żeby Jehowa uznał za »kozy« osoby żyjące w krajach, gdzie nigdy nie miały okazji usłyszeć orędzia o Królestwie (Mat. 25:46)” (Strażnica maj 2024 s. 12-13).
„Niektórzy” ocaleją po zagładzie całego Babilonu Wielkiego
Wydaje się, że Towarzystwo Strażnica zaplątało się podczas swoich dywagacji dotyczących tego, kto ocaleje w wielkim ucisku.
Pisze ono, że Babilon Wielki „zostanie zniszczony”, ale okazuje się, że jacyś „niektórzy” ocaleją! Można by się zapytać: skąd oni się wezmą?
„Na przykład dowiedzieliśmy się, że niektóre osoby być może przyłączą się do ludu Jehowy nawet po zniszczeniu Babilonu Wielkiego” (Strażnica maj 2024 s. 14).
„Możliwe, że po rozpoczęciu wielkiego ucisku, kiedy »Babilon Wielki« zostanie zniszczony, niektórzy przypomną sobie, że Świadkowie Jehowy od dawna zapowiadali to wydarzenie. Czy to sprawi, że zmienią swoje nastawienie i się do nas przyłączą? (...) Gdyby po zniszczeniu Babilonu Wielkiego wydarzyło się coś podobnego, to czy bylibyśmy rozczarowani? Oczywiście, że nie! Cieszylibyśmy się, że przed nadejściem Armagedonu ktoś jeszcze zdążył się do nas przyłączyć” (Strażnica maj 2024 s. 11).
Na zakończenie tych wszystkich dywagacji podano:
„Te zaktualizowane wyjaśnienia uświadamiają nam, że nasza działalność kaznodziejska jest pilniejsza niż kiedykolwiek” (Strażnica maj 2024 s. 13).
Powyżej przedstawiliśmy prawdopodobnie wszystkie nowe nauki, które omówiono w Strażnicach z kwietnia i maja 2024 roku.
Inne wykładnie i zwyczaje Świadków Jehowy, które pojawiły się ostatnio, omawiamy w części drugiej tego artykułu.