Nowa nauka Towarzystwa Strażnica o liczbie powrotów Jezusa

Nowa nauka Towarzystwa Strażnica o liczbie powrotów Jezusa

         Na początku wymieniamy rozdziały, z których składa się nasz artykuł:

Jeden powrót (1874 r.)

         Cztery powroty (1874 r., 1914 r., 1918 r., Armagedon)

         Trzy powroty (1914 r., 1918 r., Armagedon)

         Dwa powroty (1914 r., Armagedon)

         Biblia Świadków Jehowy mówi wprost o jednym powrocie Jezusa:

         „(...) tak też Chrystus został ofiarowany raz na zawsze, żeby ponieść grzechy wielu; a drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, i to tym, którzy go pilnie wypatrują ku swemu wybawieniu” (Hbr 9:28).

         Pomimo tego, Towarzystwo Strażnica mnoży powroty Jezusa, zmieniając nawet daty Jego przybycia.

Po wielu latach, 15 lipca 2013 roku, Towarzystwo Strażnica wprowadziło oficjalnie nową naukę, to znaczy „nowe światło”, w kwestii tego, ile jest, czy było, powrotów Chrystusa. Obecnie naucza się o dwóch.

Pierwszy powrót w roku 1914, połączony z przybyciem do świątyni duchowej i inspekcją trwającą do roku 1919 oraz drugi w przyszłości, w „wielkim ucisku” i Armagedonie.

      Jednak nie zawsze tak nauczała ta organizacja. Zanim więc opiszemy dokładnie tę nową naukę, prześledźmy dotychczasowe wykładnie Towarzystwa Strażnica.

         Organizacja ta wpierw nauczała o jednym powrocie Jezusa, a później o czterech (powrót jakby w czterech fazach). Następnie uczyło o trzech przyjściach, a teraz o dwóch.

Jeden powrót (1874 r.)

         Przez wiele lat Towarzystwo Strażnica nauczało o jednym powrocie Jezusa w roku 1874. Poszczególnych faz paruzji nie rozdzielano na konkretne daty:

         „Staranne badanie da im poznać trzy różne wyrazy, odnoszące się do wtórego przyjścia Chrystusa a mianowicie: Parousia, Epifania i Apokalupsis. Słowo Parousia odnosi się do wczesnej pory wtórego przyjścia, zaś wyraz Apokalupsis odnosi się do tegoż samego przyjścia, lecz pory późniejszej. – Nie mamy rozumieć, aby wyrazy Apokalupsis i Epifania miały znaczyć inne jakieś trzecie przyjście, lecz jedynie późniejszą porę wtórego przyjścia” (Co mówi Pismo Święte o powrocie naszego Pana? – Jego parousia, epifania i apokalupsis 1923 [ang. 1900] s. 11).

         „Parousia naszego Pana, (obecność na ziemi) rozpoczęła się od roku 1874 i trwać będzie aż do końca wieku Tysiąclecia. Wyraz ten parousia, nie odnosi się jedynie do tego małego okresu obecności w początkach Tysiąclecia, lecz parousia Chrystusa i jego Kościoła trwać będzie całe tysiąc lat” (jw. s. 59).

         Rok 1875

         Oczywiście w tym czasie przedstawiano też inną datę paruzji, to znaczy rok 1875:

         „Według proroctwa i chronologii biblijnej, czas wtórej obecności naszego Pana powinien rozpocząć się z końcem 1874 lub z początkiem roku 1875” (ang. Złoty Wiek 08.04 1925 s. 443).

Cztery powroty (1874 r., 1914 r., 1918 r., Armagedon)

         Gdy od roku 1922 Towarzystwo Strażnica wprowadziło naukę o przyjściu Jezusa w roku 1918 do świątyni duchowej na inspekcję, zaczęło dzielić poszczególne Jego powroty. Wyodrębniono aż cztery okresy:

„W celu umożliwienia badaczowi aby mógł łatwiej i w zupełności zrozumieć dowód wtórej obecności Pańskiej, dlatego czas Jego przyjścia jest tu podzielony na oddzielne okresy, mianowicie: (1) Dzień przygotowania, (2) koniec świata, (3) przyjście do swej świątyni, i (4) Armagieddon” (Stworzenie 1928 s. 329).

„Dowody biblijne świadczą, że okres Jego obecności, czyli dzień przygotowania Pańskiego, rozpoczął się w roku 1874; i trwa nadal. Zatem wtóre przyjście Pańskie rozpoczęło się w roku 1874; owa data, a także rok 1914 i rok 1918, są szczególnie zaznaczającemi się datami pod względem Jego przyjścia” (jw. s. 328).

„Z Jego przyjściem w r. 1914 zewnętrzne wypadki, czyli fizyczne fakta, które były okazane przy wypełnieniu się proroctwa, były tak jasne i jawne, że wszyscy ci, którzy badali słowo Boże i mieli pragnienie zrozumieć je, mogli zrozumieć, bez względu czy oni byli poświęceni Panu lub nie” (jw. s. 329).

„Musiał także nadejść czas, w którym Jezus Chrystus miał przyjść do swej świątyni, a to w celu porachunku ze swymi naśladowcami. Dowody biblijne popierają wniosek, że przyjście Jego do świątyni zaznaczyło się w roku 1918” (jw. s. 328).

„Lecz gdy to świadectwo będzie uzupełnione, jak Jezus powiedział, to wtedy nadejdzie ostateczny koniec, który się zaznaczy największym uciskiem (...) Bez wątpienia, że to jest ten sam czas, o którym Pan mówił, gdy rzekł: »Oto idzie z obłokami, i ujrzy go wszelkie oko, i ci, którzy go przebili; i narzekać będą przed nim wszystkie pokolenia ziemi«. – Obj. 1:7. (...) Biblia, i otaczające świadectwo w wypełnieniu się tejże, co jest nazwane fizycznymi faktami, dowodzi, że wtóre przyjście Pańskie datuje się od roku 1874; że od tej daty aż do roku 1914 był: »dzień przygotowania« Bożego; że od roku 1914 Pan Jezus Chrystus objął władzę i strącił Szatana z nieba; że w roku 1918 Pan przyszedł do swej świątyni; że obecnie świadectwo jest wydawane całemu światu, które oznajmuje dobrą nowinę o Królu i Jego królestwie, i że gdy ono będzie uzupełnione, to nastąpi takie zademonstrowanie mocy boskiej, że wszyscy ludzie ziemscy poznają, że Bóg działa przez swego Króla, którego On posadził na swym tronie. To będzie wypełnienie się proroctwa Jezusowego przytoczonego powyżej” (jw. s. 362-363).

         Lata 1875 i 1878

         Oczywiście w tym czasie uczono też o innych datach, to znaczy o roku 1875 i „około 1878”, jako czasie pierwszego etapu przyjścia Jezusa:

         „Według chronologji i proroctw Pisma Św. powrót naszego Pana nastąpił w końcu roku 1874 lub na początku 1875. Obecność Jego oczywiście jest niewidzialna dla ludzi. Nie mogę teraz przytoczyć dowodów obecności Pańskiej, stwierdzam tylko, że on jest obecny od roku 1874” (Złoty Wiek 15.01 1927 s. 227).

„Pismo Św. dowodzi, że wtóra obecność Pana Jezusa Chrystusa rozpoczęła się w przybliżeniu około 1878 roku Pańskiego” (Strażnica 15.12 1931 s. 383 [ang. 15.09 1931 s. 283]).

         Rok 1917

         Także w tym czasie przedstawiano też inną datę przyjścia do świątyni, to znaczy rok 1917:

         „Wierzymy przeto, że dzień przygotowania skończył się roku 1914, oraz że w roku 1918 lub koło tego, Pan przyszedł do swojej Świątyni. To przyjście do świątyni było sądem. (...) Sąd ten ma być na Kościół prawdziwy, jako też na systemy nominalne” (Strażnica 01.12 1922 s. 366).

         „Kiedy Pan przyszedł do Swej świątyni w r. 1918 (według teraźniejszego obliczenia w r. 1917) to z ową chwilą rozpoczął się sąd. Czy tedy święci o tem rozumieli czy nie, to jednak prawdziwie miłujący Pana poszli z obwieszczaniem poselstwa” (Strażnica 01.09 1926 s. 261).

         „Gdy Chrystus Jezus, wielki Sędzia, zapoczął sąd w roku 1918 lub około tej daty, stali przed nim tacy, co zawarli przymierze czynienia woli Bożej...” (Strażnica 15.02 1938 s. 53 [ang. 15.12 1937 s. 373]).

Trzy powroty (1914 r., 1918 r., Armagedon)

         Na początku lat 30. XX wieku Towarzystwo Strażnica odrzuciło datę 1874 (oraz 1875 i 1878). Wydarzenie roku 1874 (paruzja) połączono z tym, które wyznaczano na rok 1914 (przyjście do Królestwa). Rok 1914 łączy od tej pory paruzję i królowanie Jezusa. Wtedy z czterech przyjść Jezusa zrobiły się trzy:

„Po roku 96 n.e. Jezus nie ‘przyszedł’ w dostrzegalny sposób, dopóki w roku 1914 nie wstąpił na tron (...). Potem w ramach spełnienia proroctwa z Księgi Malachiasza 3:1 ‘przyszedł’ ponownie w roku 1918, gdy wkroczył do świątyni Jehowy (...). W niedalekiej przyszłości ‘przyjdzie’ raz jeszcze, »gdy wywrze pomstę...«” (Strażnica Nr 7, 1989 s. 11-12).

         „Przychodzi raczej w tym sensie, że zaczyna zwracać szczególną uwagę na ludzkość lub na swoich naśladowców, między innymi po to, by ich osądzić. W ten właśnie sposób przyszedł w roku 1914, kiedy wstąpił na tron i zaczął być obecny jako Król (...). W roku 1918 przyszedł w charakterze posłańca przymierza i zaczął sądzić tych, którzy podawali się za sług Jehowy (...). Natomiast podczas Armagedonu przyjdzie wykonać wyrok na wrogach Jehowy...” (Strażnica Nr 5, 2004 s. 16).

         Tak nauczano aż do czasu, gdy ukazała się Strażnica z 15 lipca 2013 roku.

Dwa powroty (1914 r., Armagedon)

W związku z tym, że Strażnica z 15 lipca 2013 roku stwierdziła, iż przyjście Jezusa do świątyni duchowej nastąpiło w roku 1914 (a nie w roku 1918, jak nauczano dotychczas), w tym samym czasie co paruzja, więc Towarzystwo Strażnica zredukowało powroty Chrystusa do dwóch.

Chodzi teraz zarazem o paruzję i przyjście do świątyni w roku 1914 oraz o przybycie Jezusa w przyszłości w Armagedonie. W związku z tym ‘przeniesiono’ wiele ‘znaków’ dotyczących tekstu Mt 24:3-51 z czasu od roku 1918 na okres od roku 1914:

„Aby to ustalić, w roku 1914 Jezus rozpoczął inspekcję duchowej świątyni. Przegląd ten i dzieło oczyszczania obejmowały pewien okres – od roku 1914 do początków roku 1919 [3]” (Strażnica 15.07 2013 s. 11).

 „[3] Jest to zrewidowane zrozumienie. Wcześniej sądziliśmy, że inspekcja Jezusa odbyła się w roku 1918” (jw. s. 14).

         „Od roku 1914 do pierwszych miesięcy 1919 towarzyszył swemu Ojcu w niezbędnym przeglądzie i oczyszczaniu duchowej świątyni (Malach. 3:1-4)” (jw. s. 19).

         „Kwestia ta została rozstrzygnięta, gdy Jezus oraz jego Ojciec przybyli dokonać przeglądu w świątyni – w duchowej strukturze służącej wielbieniu Boga. Przegląd ten trwał od roku 1914 do początków 1919 (Malach. 3:1)” (jw. s. 23).

         „Do tej pory rozumieliśmy, że ‘przybycie’, o którym mówi werset 46, dotyczy przyjścia Jezusa w celu skontrolowania duchowego stanu pomazańców w roku 1918, i że ustanowienie niewolnika nad całym mieniem Pana dokonało się w roku 1919 (Malach. 3:1). Niemniej głębsza analiza wskazuje, że powinniśmy zrewidować swoje zrozumienie dotyczące czasu spełniania się pewnych elementów proroctwa Jezusa” (jw. s. 8).

         „(...) rozpoczęciu się obecności Jezusa jako Króla w roku 1914” (jw. s. 22).

         Widzimy z powyższego, że Towarzystwo Strażnica wykorzystało już wszystkie możliwości co do przybycia Jezusa. To znaczy od jednego do czterech powrotów. Najwyżej może ono tę liczbę powiększyć do pięciu lub zmieniać daty przyjścia, jak zrobiło to ostatnio w roku 2013 i jak robiło to w przeszłości.