Widzialny powrót Jezusa w Biblii Świadków Jehowy??? (cz. 2)
Widzialny powrót Jezusa w Biblii Świadków Jehowy??? (cz. 2)
100 tekstów o widzialnym powtórnym przyjściu Chrystusa z Biblii Towarzystwa Strażnica!!!
Świadkowie Jehowy należą do najbardziej zagorzałych przeciwników widzialnego powrotu Jezusa. Temat ten rozpoczęliśmy omawiać w pierwszej części tego artykułu, w której poruszaliśmy kwestie drugiego „przyjścia”, „przychodzenia” i „przybycia” Chrystusa. Teraz podejmiemy się innych zagadnień związanych z powrotem Pana.
Na końcu tej części artykułu zamieszczamy też Dodatek. Znikające wersety w Przekładzie Nowego Świata.
Na początek jednak przypomnijmy definicję, czym jest dla Świadków Jehowy paruzja Jezusa:
„Przyjście Jezusa nie musi oznaczać, że on się gdzieś fizycznie przemieszcza. Przychodzi raczej w tym sensie, że zaczyna zwracać szczególną uwagę na ludzkość lub swoich naśladowców, między innymi po to, by ich osądzić. W ten właśnie sposób przyszedł w roku 1914, kiedy wstąpił na tron i zaczął być obecny jako Król” (Strażnica Nr 5, 2004 s. 16).
Popatrzmy czy teksty biblijne, z przekładu Świadków Jehowy, dają się uzgodnić z ich własną doktryną. Oczywiście mamy tu na myśli niezależne spojrzenie na Biblię, a nie poprzez podręczniki Towarzystwa Strażnica.
Przyjście widzialne Jezusa według „Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata” 1997
Poniżej przedstawiamy kolejne teksty o powrocie Jezusa z przekładu Towarzystwa Strażnica, to znaczy z „Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata” 1997.
Ujrzą, ujrzy, ujrzymy, widzieć, drugi raz ukaże się
48) Mt 16:28 – „ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w swoim królestwie” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
49) Mt 24:30 – „ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach nieba z mocą oraz wielką chwałą” (jw.).
50) Mt 26:64 – „Odtąd będziecie widzieć Syna Człowieczego siedzącego po prawicy mocy i przychodzącego na obłokach nieba” (jw.).
51) Mk 13:26 – „I potem ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą” (jw.).
52) Mk 14:62 – „będziecie widzieć Syna Człowieczego siedzącego po prawicy mocy i przychodzącego z obłokami nieba” (jw.).
53) Łk 21:27 – „I potem ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w obłoku z mocą oraz wielką chwałą” (jw.).
54) J 1:51 „Ujrzycie niebo otwarte oraz aniołów Bożych wstępujących i zstępujących do Syna Człowieczego” (jw.).
55) Dz 7:55 – „On zaś, będąc pełen ducha świętego, wpatrzył się w niebo i ujrzał chwałę Bożą oraz Jezusa stojącego po prawicy Boga” (jw.).
[Tekst ten wprawdzie nie mówi o powtórnym przyjściu Jezusa, ale ukazuje to, że możliwe jest Jego widzenie już teraz.]
56) 1Tm 6:15 – „Owo ujawnienie w jego wyznaczonym czasie ukaże szczęśliwy i jedyny Mocarz — Król królujących i Pan panujących” (jw.).
57) Hbr 9:28 – „tak też Chrystus został ofiarowany raz na zawsze, żeby ponieść grzechy wielu; a drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, i to tym, którzy go pilnie wypatrują ku swemu wybawieniu” (jw.).
58) Hbr 12:14 – „Dążcie do pokoju ze wszystkimi oraz do uświęcenia, bez którego żaden człowiek nie ujrzy Pana” (jw.).
59) 1J 3:2 – „Wiemy, że gdy on się ujawni, będziemy do niego podobni, ponieważ ujrzymy go właśnie takim, jakim jest” (jw.).
60) Ap 1:7 – „Oto przychodzi z obłokami, a ujrzy go wszelkie oko oraz ci, którzy go przebili” (jw.).
[Jeśli chodzi o ten fragment, to Towarzystwo Strażnica nim manipuluje. Oto przykład z ich Biblii: „Wrogowie »ujrzą«, gdy ich dosięgnie zagłada Obj 1:7” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997 s. 1657). Tekst Biblii mówi, że „ujrzą go”, a więc Jezusa, a nie swoją „zagładę”, o której ten dany tekst nie wspomina.]
61) Hi 19:25-26 – „Ja zaś dobrze wiem, że mój wykupiciel żyje i że nadchodząc po mnie, stanie nad tym prochem. I po tym, gdy oni zdarli moją skórę — właśnie to! Ja jednak, mając wyniszczone ciało, ujrzę Boga” (jw.).
Ujawniony, ujawnienie się
62) Kol 3:4 – „Kiedy Chrystus, nasze życie, zostanie ujawniony, wtedy również wy zostaniecie z nim ujawnieni w chwale” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
63) 2Tes 2:8 – „i unicestwi ujawnieniem swej obecności” (jw.).
[W tym fragmencie nawet wstawienie słowa „obecność” nie pomaga Towarzystwu Strażnica, gdyż ta rzekoma „niewidzialna obecność” ma być „ujawniona”]
64) 1Tm 6:14-15 – „żebyś przestrzegał tego przykazania w sposób niesplamiony i nieposzlakowany aż do ujawnienia się naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Owo ujawnienie w jego wyznaczonym czasie ukaże szczęśliwy i jedyny Mocarz...” (jw.).
65) 2Tm 4:1 – „Uroczyście przykazuję ci przed Bogiem i Chrystusem Jezusem, który ma sądzić żywych i umarłych, oraz ze względu na jego ujawnienie się i jego królestwo” (jw.).
66) 2Tm 4:8 – „Odtąd jest dla mnie odłożona korona prawości, którą Pan, sędzia prawy, da mi jako nagrodę w ów dzień, ale nie tylko mnie, lecz także wszystkim tym, którzy umiłowali jego ujawnienie się” (jw.).
67) Tt 2:13 – „oczekując szczęśliwej nadziei i chwalebnego ujawnienia się wielkiego Boga oraz naszego Wybawcy, Chrystusa Jezusa” (jw.).
68) 1P 5:4 – „A gdy się ujawni naczelny pasterz, otrzymacie niewiędnącą koronę chwały” (jw.).
69) 1J 2:28 – „Teraz więc, dziateczki, pozostawajcie z nim w jedności, abyśmy, gdy się ujawni, mieli swobodę mowy i nie byli z dala od niego zawstydzeni podczas jego obecności” (jw.).
[W tym fragmencie nawet wstawienie słowa „obecność” nie pomaga Towarzystwu Strażnica, gdyż ta rzekoma „niewidzialna obecność” ma być „ujawniona”]
70) 1J 3:2 – „Wiemy, że gdy on się ujawni, będziemy do niego podobni, ponieważ ujrzymy go właśnie takim, jakim jest” (jw.).
Objawiony, objawienia, objawieniu, objawienia się
71) Łk 17:30 – „Tak samo będzie w owym dniu, w którym Syn Człowieczy ma być objawiony” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
72) 1Kor 1:7 – „skwapliwie oczekujecie objawienia naszego Pana, Jezusa Chrystusa” (jw.).
73) 2Tes 1:7 – „podczas objawienia się z nieba Pana Jezusa wraz z jego potężnymi aniołami” (jw.).
74) 1P 1:7 – „mogła się okazać podstawą do sławy i chwały, i szacunku przy objawieniu Jezusa Chrystusa” (jw.).
75) 1P 1:13 – „oprzyjcie swą nadzieję na niezasłużonej życzliwości, której macie dostąpić przy objawieniu Jezusa Chrystusa” (jw.).
76) 1P 4:13 – „jako że jesteście współuczestnikami cierpień Chrystusa, abyście też mogli się radować, wręcz tryskać radością, podczas objawienia jego chwały” (jw.).
Powracający, powrócić, wrócił
77) Łk 12:36 – „wy sami zaś bądźcie podobni do ludzi, którzy oczekują swego pana powracającego z wesela, żeby gdy przybędzie i zapuka, od razu mu otworzyć” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
78) Łk 19:12 – „Dlatego rzekł: „Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się do odległej krainy, aby sobie zapewnić władzę królewską i powrócić” (jw.).
79) Łk 19:15 – „Gdy on w końcu wrócił po zapewnieniu sobie władzy królewskiej, kazał zawołać do siebie tych niewolników...” (jw.).
Stanąć przed Jezusem
80) Łk 21:36 – „Czuwajcie więc, cały czas błagając, żebyście zdołali ujść tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Fragment ten ukazuje to, że trzeba będzie „stanąć” przez „Synem Człowieczym”, a nie przed Jego „niewidzialną obecnością” czy „zainteresowaniem się ludzkością”]
Zstąpi z nieba
81) 1Tes 4:16 – „ponieważ sam Pan zstąpi z nieba...” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Fragment ten ukazuje „zstępowanie” Pana, a nie „zainteresowanie się ludzkością”]
Oczekiwany ten sam Jezus
82) Flp 3:20 – „A nasze obywatelstwo jest w niebiosach, skąd także skwapliwieoczekujemy wybawcy, Pana Jezusa Chrystusa” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
83) Hbr 13:8 – „Jezus Chrystus - ten sam wczoraj i dzisiaj, i na wieki” (jw.).
Potop oraz deszcz ognia i powrót Jezusa
84) Mt 24:37-39 – „Jakie bowiem były dni Noego, taka też będzie obecność Syna Człowieczego. Bo jacy byli w owych dniach przed potopem - jedli i pili, mężczyźni się żenili, a kobiety wydawano za mąż, aż do dnia, gdy Noe wszedł do arki, i nie zwrócili na nic uwagi, aż przyszedł potop i zmiótł ich wszystkich - tak będzie z obecnością Syna Człowieczego” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[W tym fragmencie nawet wstawienie słowa „obecność” nie pomaga Towarzystwu Strażnica w niczym, gdyż ona zestawiona została z potopem. Potop był „widzialny” i „przyszedł”. Był też „namacalny”, a nie tylko „zwrócił uwagę na ludzkość”.]
85) Łk 17:29-30 – „Ale w dniu, w którym Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i zgładził ich wszystkich. Tak samo będzie w owym dniu, w którym Syn Człowieczy ma być objawiony” (jw.).
[W tym fragmencie nic nie pomaga Towarzystwu Strażnica, gdyż „objawienie” Jezusa zestawione zostało z „deszczem ognia”. On zaś był „widzialny”. Był też „namacalny”, a nie tylko „zwrócił uwagę na ludzkość”.]
Obecność
Ponieważ Świadkom Jehowy wydaje się, że samo wstawienie słowa „obecność” do Biblii już sprawia, iż Jezus stanie się „niewidzialnie obecny”, więc sami popatrzmy na fragmenty z przekładu Towarzystwa Strażnica. Zobaczmy, czy czytając samo Pismo Święte Świadków Jehowy (bez ich komentarzy) możemy wpaść na to, że Chrystus stanie się dla nas „niewidzialny” podczas swego powrotu. Czy wyczytamy z niego, że powrócił w roku 1914 lub że od wtedy „zwrócił uwagę na ludzkość”, jak uczy ta organizacja.
86) Mt 24:3 – „Powiedz nam: Kiedy to nastąpi i co będzie znakiem twojej obecności oraz zakończenia systemu rzeczy?” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
87) Mt 24:27 – „Bo jak błyskawica ukazuje się od stron wschodnich i świeci aż po strony zachodnie, taka będzie obecność Syna Człowieczego” (jw.).
[Ten fragment wskazuje na widzialną („świeci”) błyskawicę, a więc tak samo widzialna ma być owa „obecność”.]
88) Mt 24:37 – „Jakie bowiem były dni Noego, taka też będzie obecność Syna Człowieczego” (jw.).
89) Mt 24:39 – „i nie zwrócili na nic uwagi, aż przyszedł potop i zmiótł ich wszystkich — tak będzie z obecnością Syna Człowieczego” (jw.).
90) 1Kor 15:23 – „Ale każdy we własnym szeregu: Chrystus jako pierwocina, potem ci, którzy należą do Chrystusa, podczas jego obecności” (jw.).
91) 1Tes 2:19 – „Bo co jest naszą nadzieją lub radością, lub koroną radosnego uniesienia — czyż w istocie nie wy? — przed naszym Panem, Jezusem, podczas jego obecności?” (jw.).
92) 1Tes 3:13 – „niech w ten sposób utwierdzi wasze serca, aby były nienaganne w świętości przed naszym Bogiem i Ojcem podczas obecności naszego Pana, Jezusa, ze wszystkimi jego świętymi” (jw.).
93) 1Tes 4:15 – „Albowiem to mówimy wam na podstawie słowa Jehowy, że my, żyjący, którzy pozostaniemy przy życiu aż do obecności Pana, w żaden sposób nie wyprzedzimy tych, którzy zapadli w sen śmierci” (jw.).
94) 1Tes 5:23 – „A duch i dusza, i ciało wasze, bracia, zdrowe pod każdym względem, niech będą zachowane bez nagany podczas obecności naszego Pana, Jezusa Chrystusa” (jw.).
95) 2Tes 2:1 – „A jeśli chodzi, bracia, o obecność naszego Pana, Jezusa Chrystusa, oraz zgromadzanie nas do niego, prosimy was” (jw.).
96) 2Tes 2:8 – „A wtedy zostanie objawiony ów czyniciel bezprawia, którego Pan Jezus zgładzi duchem swoich ust i unicestwi ujawnieniem swej obecności” (jw.).
97) Jk 5:7-8 – „Toteż, bracia, okazujcie cierpliwość aż do obecności Pana. Oto rolnik czeka na cenny plon ziemi, okazując co do niego cierpliwość, dopóki nie otrzyma deszczu wczesnego i deszczu późnego. Wy też okazujcie cierpliwość; utwierdźcie swe serca, gdyż obecność Pana się przybliżyła” (jw.).
98) 2P 1:16 – „Z mocą i obecnością naszego Pana, Jezusa Chrystusa, bynajmniej nie zapoznaliśmy was przez pójście za zręcznie wymyślonymi fałszywymi opowieściami, lecz przez to, że staliśmy się naocznymi świadkami jego wspaniałości” (jw.).
99) 2P 3:4 – „Gdzie jest ta jego obiecana obecność? Przecież od dnia, gdy nasi praojcowie zapadli w sen śmierci, wszystko trwa dokładnie tak, jak od początku stworzenia” (jw.).
100) 1J 2:28 – „Teraz więc, dziateczki, pozostawajcie z nim w jedności, abyśmy, gdy się ujawni, mieli swobodę mowy i nie byli z dala od niego zawstydzeni podczas jego obecności” (jw.).
Widać z powyższego, że nawet gdy przyjmiemy od Świadków Jehowy termin „obecność”, to i tak inne teksty ich Biblii mówią o „przyjściu” Jezusa oraz o „widzialnym” Jego powrocie. Mało tego w jednym z nich zestawione są oba przyjścia Chrystusa i oba widzialne: „drugi raz ukaże się” (Hbr 9:28).
Ciekawy fragment przytacza w specjalnym dodatku przekład Biblii Towarzystwa Strażnica:
„Ponadto słownik W. Bauera A Greek-EnglishLexiconoftheNewTestamentandOtherEarlyChristianLiterature wyjaśnia, że wyraz parousía »stał się w oficjalnej terminologii określeniem wizyty wysoko postawionej osobistości, zwł[aszcza] królów i cesarzy odwiedzających prowincję«” („Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1994 s. 417).
Widać z tego, że paruzja dotyczy, według cytowanego słownika, „osobistego” i „widzialnego przybycia” monarchy. Nie miała ona nic wspólnego z rokiem 1914, czy z jakimś „zwróceniem uwagi na ludzkość”.
Oczekujemy więc, także według Biblii Świadków Jehowy, widzialnego powrotu Jezusa, a także i Jego obecności wśród nas. Wierzymy, za tym przekładem, że Go „ujrzymy”, gdy „przyjdzie” w chwale.
Ktoś może zapyta, jak stare są przekłady Biblii, które stały się wzorcem dla Biblii Towarzystwa Strażnica, które zawierają słowo „obecność” zamiast „przyjście”?
Czy może mają one jakąś styczność z Apostołami i ich uczniami?
Wręcz przeciwnie, to przekłady z XIX i XX wieku, a więc z czasu, kiedy wymyślono „niewidzialny” powrót Jezusa, gdy nie pojawił się On widzialnie. Oto najstarsze przekłady ze słowem „obecność” wymienione przez Towarzystwo Strażnica, a dotyczące tekstu Mt 24:3:
„1864 „ZNAK TWEJ obecności” TheEmphaticDiaglott (J21), Benjamin Wilson, Nowy Jork i Londyn.
1897 „znak twej obecności” TheEmphasisedBible, J. B. Rotherham, Cincinnati.
1903 „sygnał Twojej obecności” TheHolyBibleinModern English, F. Fenton, Londyn.
1950 „znak twojej obecności” NewWorldTranslationoftheChristianGreek Scriptures, Brooklyn” („Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1994 s. 416).
Widzimy z tego, jak nową jest koncepcja organizacji Świadków Jehowy zaszczepiona do ich Biblii. Nie może ona powołać się w kwestii „obecności” na korzenie apostolskie czy na dawne rozumienie tego zagadnienia. Najstarszym świadkiem tekstu Towarzystwa Strażnica jest pochodzący z roku 1864 TheEmphaticDiaglott.
Aby nikt nie myślał, że dla Towarzystwa Strażnica słowo „obecność” oznaczało zawsze „niewidzialną obecność”, przytaczamy jego początkowy pogląd, który zakładał, iż wpierw Jezus będzie „niewidzialny”, by później już „ukazywać się”:
„Publikacja ta ukazała się w roku 1877 (...) W broszurze tej napisał: »Wierzymy, iż Pismo Święte uczy, że w chwili samego przyjścia i jakiś czas potem pozostanie on niewidzialny; następnie objawi się lub ukaże przez sprawowanie sądów i w różnych postaciach, tak że ‘ujrzy go wszelkie oko’«. (...) Zaledwie kilka lat później dalsze studia biblijne pozwoliły Russellowi zrozumieć, że Chrystus ma nie tylko powrócić niewidzialnie, lecz także pozostać niewidzialny nawet w momencie ujawnienia swej obecności przez wykonanie wyroku na niegodziwcach” („Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego” 1995 s. 132-133).
Doktrynę dwufazowego powrotu Chrystusa, podczas którego najpierw miałby przyjść niewidzialnie, by zabrać chrześcijan do nieba, a potem powrócić widzialnie ze świętymi na sąd, C. T. Russell (zm. 1916), prezes Towarzystwa Strażnica, zaczerpnął od autorów protestanckich. Pośrednio wskazuje na to podręcznik historyczny Towarzystwa Strażnica:
„W roku 1856 Joseph Seiss, kaznodzieja luterański z Filadelfii w stanie Pensylwania, pisał o dwóch fazach drugiego przyjścia: najpierw miała nastąpić niewidzialna parousía, czyli obecność, a po niej widzialna manifestacja” („Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego” 1995 s. 46).
Warto jeszcze wspomnieć, że również na podstawie Biblii Towarzystwo Strażnica wyznaczało trzy różne daty niewidzialnego powrotu Jezusa.
Rok 1874 – „Pismo Św. dowodzi, że wtóra obecność Pana Jezusa Chrystusa rozpoczęła się w roku 1874 po Chr. Odnośne dowody zawarte są w broszurze »Powrót naszego Pana«.” („Proroctwo” 1929 s. 72)
„Wtóra i niewidzialna obecność Chrystusa datuje się od roku tysiąc osiemset siedmdziesiątego czwartego. Od tego czasu i dalej wiele prawd, długo zakrytych przez nieprzyjaciela, onego szatana, zaczęło być przywracane rzetelnemu chrześcijaninowi” (Strażnica 01.05 1934 s. 141 [ang. 01.06 1933 s. 174]).
Rok 1878 - „Pismo Św. dowodzi, że wtóra obecność Pana Jezusa Chrystusa rozpoczęła się w przybliżeniu około 1878 roku Pańskiego” (Strażnica 15.12 1931 s. 383 [ang. 15.09 1931 s. 283])
Rok 1914 – „Niewidzialna obecność Jezusa, z którą Pismo Święte łączy ten dzień, już się rozpoczęła. W Strażnicy oraz innych publikacjach Świadkowie Jehowy wielokrotnie przedstawiali biblijne dowody, iż obecność Chrystusa trwa od roku 1914” (Strażnica Nr 5, 1997 s. 10).
„Proroctwa biblijne oraz wydarzenia światowe potwierdzają, że jego obecność w charakterze takiego Władcy, podobnie jak »zakończenie systemu rzeczy«, rozpoczęła się w roku 1914” (Strażnica 15.12 2009 s. 23).
Jaką więc wartość mają te daty, skoro za każdym razem miały rzekomo poparcie Pisma Świętego?
Po przedstawieniu 100 tekstów dotyczących powrotu Jezusa z Biblii Świadków Jehowy myślimy, że każdy sam wyciągnie sobie zadawalające go wnioski.
Każdy sam zauważy, czy Biblia mówi o powrocie Jezusa w roku 1914.
Czy mówi o „niewidzialnym” powrocie.
Czy mówi, że Jezus „zaczyna zwracać szczególną uwagę na ludzkość”.
Czy mówi o dokonanym już przyjściu Jezusa.
Czy mówi o długoletniej obecności Chrystusa.
Dodatek. Znikające wersety w Przekładzie Nowego Świata
W specjalnym dodatku do przekładów Biblii Świadków Jehowy znajdują się Biblijne Tematy Do Rozmów, a w nich rozdział Powrót Chrystusa.
Oto dwa fragmenty, prawie identyczne, a jednak zmienione, z dwóch różnych przekładów biblijnych Towarzystwa Strażnica z lat 1994 i 1997:
„Powraca jako władca niebiańskiego Królestwa...Dn 7:13, 14; Mt 25:31(...)
Wiele wydarzeń stanowi dowód jego obecności Łk 21:10, 11, 25-32” („Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1994 s. 442).
„Powraca jako władca niebiańskiego Królestwa...Dn 7:13, 14 (...)
Wiele wydarzeń stanowi dowód jego obecności Łk 21:10, 11” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997 s. 1657).
Zobaczmy, jak organizacja Świadków Jehowy w latach 1994-1995 zmieniła pogląd na powrót Jezusa. Po prostu przeniosła w przyszłość wydarzenia z Mt 25:31, które dotychczas ustalała na rok 1914. Na dodatek znaki z Łk 21:25-32, potwierdzające obecność Jezusa od roku 1914, przeniosła też na przyszłość.
Odnoście Łk 21:25-28
„Najwyraźniej wypowiedź Jezusa o tym, że ‛słońce się zaćmi, księżyc nie da swego światła, a gwiazdy będą spadać’, nie odnosi się do tego, co się dzieje w ciągu trwającego od kilkudziesięciu lat zakończenia obecnego systemu rzeczy, na przykład do rozwoju techniki kosmicznej lub lotów na Księżyc. Jezus miał raczej na myśli wydarzenia związane z ‛wielkim i strasznym dniem Jehowy’, czyli z zagładą mającą dopiero nastąpić. (...) To skorygowane zrozumienie Ewangelii według Mateusza 24:29-31, Marka 13:24-27 i Łukasza 21:25-28 harmonizuje z rozdziałami od 17 do 19 Księgi Objawienia i znajduje w nich potwierdzenie” (Strażnica Nr 4, 1994 s. 19).
Odnoście Łk 21:29-32 („to pokolenie”)
„Zamiast się więc zajmować obliczaniem dat, pamiętajmy o tym, żeby czuwać, pielęgnować silną wiarę i być zajęci służbą dla Jehowy. (...) Jeżeli jednak chcemy »posiąść mądre serce«, to »liczmy nasze dni«, radośnie wychwalając Jehowę, zamiast snuć domysły, ile lat lub dni trwa jakieś pokolenie (Psalm 90:12). Sposób w jaki Jezus używał słowa »pokolenie«, nie dotyczy odmierzania czasu, lecz odnosi się głównie do ludzi, którzy żyją w danym okresie historycznym i odznaczają się określonymi cechami charakterystycznymi” (Strażnica Nr 21, 1995 s. 17-18).
Odnośnie Mt 25:31
„Długo uważaliśmy, że przypowieść ta opisuje, jak Jezus w roku 1914 zasiada na tronie królewskim i od tej pory sądzi ludzi – osobom przypominającym owce udostępnia życie wieczne, a symboliczne kozy skazuje na wiecznotrwałą śmierć. Jednakże ponowne przeanalizowanie tej przypowieści pozwala lepiej pojąć, do jakiego czasu się ona odnosi i co oznacza” (Strażnica Nr 20, 1995 s. 19).
„Jak widać, rozważana przypowieść odnosi się do przyszłości - gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale. Wtedy zasiądzie, by nad żyjącymi wówczas ludźmi dokonać sądu. (...) Takie zrozumienie przypowieści o owcach i kozach wskazuje, że osądzenie obu grup jest sprawą przyszłości. Nastąpi po wybuchu »ucisku« wspomnianego w Ewangelii według Mateusza 24:29, 30 oraz po tym, jak Syn Człowieczy »przyjdzie w chwale«...” (Strażnica Nr 20, 1995 s. 22-23).
Z powyższego widać, że dana nauka o paruzji Jezusa jest dla Towarzystwa Strażnica dobra i prawdziwa do momentu, gdy ta organizacja decyduje się na jej zmianę. Czy doczekamy się kolejnych korekt?
Na zakończenie składam podziękowanie J. Romanowskiemu z Warszawy za pomoc w przygotowaniu obu tekstów.