Zalety i wady Przekładu Nowego Świata (cz. 3)

Zalety i wady Przekładu Nowego Świata (cz. 3)

         W pierwszych dwóch częściach tego artykułu omówiliśmy dosłowność, wierność, współczesność, świeżość, fachowość i jednolitość Biblii Świadków Jehowy. W ostatniej części tego tekstu zobaczymy, czy przekład ten jest konsekwentny, jak twierdzi Towarzystwo Strażnica.

         Zamieszczamy też na końcu dwa uzupełnienia:

Dodatek 1. Słowa prezesa N. Knorra o Przekładzie Nowego Świata

Dodatek 2. Instrukcja na temat słów: Wy macie swoją Biblię

Przekład konsekwentny?

         Towarzystwo Strażnica często podkreśla, że „konsekwentnie” stosuje w swej Biblii takie słowa jak „dusza” (omówienie w części 2 tego artykułu), „gehenna”, „Hades”, „Szeol” „obecność” (zamiast „przyjście”), „pal”, „Jehowa” (zamiast „Pan” lub „Bóg”):

         „Poza tym w PrzekładzieNowegoŚwiata konsekwentnie użyto wyrazów »Szeol«, »Hades« i »Gehenna« jako transkrypcji hebrajskiego terminu sze’òl oraz greckich słów háides i géenna” („Oddawaj cześć jedynemu prawdziwemu Bogu” 2002 s. 82).

         „Natomiast ChrześcijańskiePismaGreckie (...), wykazują zaś te same zalety, co cały PrzekładNowegoŚwiata, a więc między innymi: wierne przekazanie sensu oryginału w dobrze zrozumiałym, współczesnym języku, konsekwentnie jednolity sposób oddawania ważnych pojęć biblijnych czy przyznanie należnego miejsca imieniu Stwórcy” (Nasza Służba Królestwa Nr 12, 1999 s. 3).

„Poszczególnym wyrazom hebrajskim i greckim w miarę możliwości przypisano po jednym odpowiedniku angielskim (a także polskim), którym konsekwentnie się posługiwano, jeśli tylko kontekst i występujące w oryginale idiomy pozwalały na takie oddanie myśli w sposób zrozumiały. Na przykład hebrajskie słowo néfesz, podobnie jak greckie psyché, zawsze tłumaczono na »duszę«” („Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne” 1998 s. 328).

         Oto zaś, jak organizacja Świadków Jehowy dyskredytuje inne Biblie, zarzucając im brak „konsekwencji”:

„Świadkowie Jehowy przyznają, iż wiele zawdzięczają licznym przekładom Biblii, którymi się posługiwali, badając prawdy zawarte w Słowie Bożym. Niestety, wszystkie te tłumaczenia, nawet najnowsze, mają swe wady. Nie są wolne od niekonsekwentnych i nietrafnych sformułowań, skażonych sekciarskimi tradycjami...” („Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne” 1998 s. 324).

         W zamian Świadkowie Jehowy tak oto reklamują swój przekład:

„Ten nowy przekład odstępuje zupełnie od religijnych tradycji chrześcijaństwa, przywiązanych do wyznań wiary. Wynika to już z tego, że określony jest jako przekład »Chrześcijańskich Pism Greckich« zamiast tradycyjnej nazwy »Nowy Testament«. 27 chrześcijańskich ksiąg natchnionych Pism nazywać »Nowym Testamentem« jest niezgodne z Biblią i wprowadza w błąd” (Strażnica Nr 2, 1951 s. 10 [ang. 15.09 1950]).

„Pewne wersety mogą nie być oddane tak, jak to jest ogólnie przyjęte” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 261).

„W XX wieku nazwano fałszerstwem inny przekład Biblii - NewWorldTranslation (Przekład Nowego Świata). Dlaczego? Zrywa on z tradycyjnym sposobem oddawania wielu wersetów i kładzie nacisk na używanie imienia Bożego - Jehowa” (Strażnica Nr 5, 1991 s. 26).

         Widzimy z tego, że Towarzystwo Strażnica nie kryje tego, że poprzez swoją rzekomą „konsekwencję” zrywa z pewnym zwyczajem dotyczącym tłumaczenia Biblii, bo nawet „pewne wersety mogą nie być oddane tak, jak to jest ogólnie przyjęte”.

         Czy rzeczywiście Towarzystwo Strażnica zawsze jest „konsekwentne”?

Czy może z powodów doktrynalnych odstępuje ‘czasem’ od tej swojej deklarowanej „konsekwencji”?

         Poniżej ukażemy kilkanaście fragmentów biblijnych, z których wynika, że Przekład Nowego Świata nie jest aż tak „konsekwentny”, jak się go reklamuje.

1) Dość istotną sprawą jest niekonsekwencja organizacji Świadków Jehowy w kwestii odpowiednika greckiego słowa pareimi.

         Towarzystwo Strażnica w swoim przekładzie biblijnym podaje, że słowo greckie pareimi, pokrewne od parousia, oddaje w 24 miejscach jako „obecność”, a nie „przyjście”:

„W Chrześcijańskich Pismach Greckich słowo parousía występuje 24 razy: (...) We wszystkich tych 24 miejscach wyraz parousía został w PrzekładzieNowegoŚwiata przetłumaczony na »obecność«.

Pokrewny czasownik páreimi dosłownie znaczy »być przy«. W Chrześcijańskich Pismach Greckich występuje 24 razy: w Mateusza 26:50; Łukasza 13:1; Jana 7:6; 11:28; w Dziejach 10:21, 33; 12:20 (przypis); 17:6; 24:19; 1 Koryntian 5:3, 3; 2 Koryntian 10:2, 11; 11:9; 13:2, 10; Galatów 4:18, 20; Kolosan 1:6; Hebrajczyków 12:11; 13:5; 2 Piotra 1:9, 12 i w Objawieniu 17:8. W tych miejscach słowo páreimi przetłumaczono w PrzekładzieNowegoŚwiata na »być obecnym«; »stać się obecnym«, »obecnie nastawać« lub »stawić się«” („Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1994 s. 416-417).

         Czy tak jest rzeczywiście, jak podaje ta organizacja? Popatrzmy na wymieniony tekst Dz 12:20:

         Dz 12:20 – „Oni więc jednomyślnie przyszli do niego...” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

         Owszem w angielskiej Biblii w przypisie organizacja ta wspomniała o „obecności”, ale w tekście głównym zawarła angielski termin came (przyjście).

         Widzimy w tym przypadku niekonsekwencję Towarzystwa Strażnica. Bo jeśli jeden raz potrafiło ono oddać słowo pareimi jako „przyjście”, to dlaczego nie uczynić tego w pozostałych miejscach Biblii? Organizacji Świadków Jehowy słowo „obecność” potrzebne jest z powodów doktrynalnych, gdyż uczy ona, że Jezus jest niewidzialnie „obecny” od roku 1914.

2) Organizacja Świadków Jehowy niekonsekwentnie postąpiła w kwestii „łamania chleba”. Towarzystwo Strażnica w tekstach Dz 2:42, 2:46 i 20:7 umieszcza w swej Biblii słowa „spożywanie posiłku” (w ang. taking of meals) lub „przyjmowanie posiłku” (w ang. (...)meals) czy „spożyć posiłek” (w ang. (...) meal).

Nie jest to dosłowne tłumaczenie, bo występujący w tych wersetach grecki termin artos (chleb) tłumaczy ono, w swoim przekładzie międzywierszowym, na angielski termin bread (chleb) (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).

Jednak w tekście Łk 24:35 oddano „niekonsekwentnie” słowa Biblii jako „łamanie chleba” (w ang. breaking of the loaf), co jest zgodne z przekładem międzywierszowym Towarzystwa Strażnica w którym napisano breaking of the bread [loaf] (patrz jw.).

Dlaczego w tym przypadku zabrakło „konsekwencji” Świadkom Jehowy? Czyżby z powodów doktrynalnych?

         3) Niekonsekwencją Towarzystwa Strażnica jest to, że w tekście Ps 97:7 użyło frazy „pokłońcie się mu”, a słowa te są zacytowane (wg Septuaginty) we fragmencie Hbr 1:6, a tu Świadkowie Jehowy piszą o „hołdzie”. „Hołd” jest w nauce Towarzystwa Strażnica niższą formą kultu niż „cześć” czy „pokłon Bogu”.

         Inną niekonsekwencją jest tłumaczenie w stosunku do Jezusa w tekście Hbr 1:6 greckiego słowa proskyneo jako „hołd”, a w Ap 5:14 jako „cześć” (w tym fragmencie wymieniony jest On razem z Ojcem):

Hbr 1:6 – „I niech mu złożą hołd wszyscy aniołowie Boży” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

Ap 5:13-14 – „»Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i szacunek, i chwała, i potęga na wieki wieków«. A cztery żywe stworzenia mówiły: »Amen!«, starsi zaś upadli i oddali cześć” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

         Kolejną niekonsekwencją była zmiana w Biblii słowa „wielbienie (cześć)” na „hołd” w tekście Hbr 1:6, o czym pisaliśmy w części pierwszej tego artykułu (rozdz. Przekład wierny?).

4) Niekonsekwencją Towarzystwa Strażnica jest to, że nie wstawiło, z powodów doktrynalnych, do swego przekładu imienia Jehowa w tekście Hbr 1:10, który jest cytatem ze Starego Testamentu, pomimo, iż zrobiło to w 237 innych miejscach:

Hbr 1:10 – „Tyś, Panie, na początku założył fundamenty ziemi i dziełem twoich rąk są niebiosa.” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

         W Starym Testamencie tekst ten jest odniesiony do Jahwe (Ps 102:25; 102:26, BT), a w Nowym Testamencie do Jezusa. Frazę „Tyś, Panie” zawiera grecka Septuaginta (Ps 101:26; Septuaginta t. I-II dr A. Rahlfs, Stuttgart 1979). Przypominamy, że Towarzystwo Strażnica uważa, że ona zawierała pierwotnie tetragram JHWH. Jednak organizacja ta, z powodów doktrynalnych, nie mogła wstawić imienia Jehowa do tekstu Hbr 1:10, gdyż by okazało się, że Jezus jest równy swemu Ojcu i nawet może przysługiwać mu imię Jahwe. Przypominamy też, że Świadkowie Jehowy stosują tekst Hbr 1:10 do Syna Bożego:

„Psalmista mówi o Bogu, podczas gdy apostoł Paweł zastosował te słowa do Jezusa Chrystusa (Hebr. 1:10, 11)” (Strażnica Rok CVIII [1987] Nr 8 s. 21; por. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 374).

5) Niekonsekwencją Towarzystwa Strażnica jest to, że nie wstawiło, z powodów doktrynalnych, do swego przekładu imienia Jehowa w tekście 1P 2:3, który jest cytatem ze Starego Testamentu z tekstu Ps 34:8, do którego kieruje nas odsyłacz w Biblii tej organizacji:

         Ps 34:8 - „Skosztujcie i zobaczcie, że Jehowa jest dobry (odsyłacz do 1P 2:3)” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

         1P 2:2-3 – „i jak nowo narodzone dzieciątka rozwińcie gorące pragnienie nie sfałszowanego mleka mającego związek ze słowem, abyście dzięki niemu rośli ku wybawieniu, jeśli tylko zakosztowaliście, że Pan jest życzliwy (odsyłacz do Ps 34:8)” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

Jednak organizacja ta, z powodów doktrynalnych, nie mogła wstawić imienia Jehowa do tekstu 1P 2:3, gdyż by okazało się, że Jezus jest równy swemu Ojcu i nawet może przysługiwać mu imię Jahwe.

W związku ze wspomnianą niekonsekwencją Towarzystwa Strażnica popatrzmy, jakie podawało ono zapewnienie:

         „Imię Boże zostało w nim przywrócone we wszystkich cytatach z Pism Hebrajskich, w których ono występuje” („Imię Boże, które pozostanie na zawsze” 1987 s. 27).

6) Towarzystwo Strażnica słowo „Bóg” w tekście Rz 9:5 odnosi do Boga Ojca. Niekonsekwencją tej organizacji jest fakt, że przed słowem tym w grece brak rodzajnika (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985), a jednak pisze ono o „Bogu”, a nie „bogu”.

Powinno ono, zgodnie ze swoją zasadą, napisać „bóg”, tak jak w tekście J 1:1 („bogiem był Słowo”), gdzie również brak rodzajnika. Jednak Towarzystwo Strażnica, z powodów doktrynalnych, nie mogło napisać we fragmencie Rz 9:5 o Ojcu jako „bogu”, skoro napisało o Jezusie jako „bogu” w tekście J 1:1.

7) Na ogół czytelnicy Biblii znają poniższy tekst w takiej oto konstrukcji:

„Zanim Abraham stał się, JA JESTEM” (J 8:58, BT).

Towarzystwo Strażnica oddało go jednak inaczej:

J 8:58 – „Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Zanim Abraham zaczął istnieć, ja już byłem” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

Niekonsekwencją Towarzystwa Strażnica jest to, że przekład grecko-angielski Świadków Jehowy (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures), w tłumaczeniu dosłownym, oddaje greckie słowa ego eimi w J 8:58 przez angielskie określenie I am („Ja jestem”), natomiast tekst oficjalny ich angielskiego przekładu przekazuje te greckie słowa przez I have been („Ja byłem”).

Kolejną niekonsekwencją jest to, że Biblia Towarzystwa Strażnica jeden jedyny raz zamieściła o Jezusie słowa „ja już byłem” (J 8:58), a w pozostałych miejscach zawsze podaje „ja jestem”: Mt 14:27, Mk 6:50, 14:62, Łk 22:70, 24:39, J 4:26, 6:20, 35, 41, 48, 51, 8:12, 18, 24, 28, 58, 10:7, 9, 11, 14, 11:25, 13:19, 15:1, 5, 18:5-6, 8, Dz 9:5, 18:10, 22:8, 26:15, Ap 1:17, 2:23, 22:16.

Tekst grecki również nie zawiera słowa „już” w tekście J 8:58 (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).

8) Niekonsekwencją Towarzystwa Strażnica jest to, że w tekście Mt 16:18 w swoim przekładzie zmieniło tradycyjne określenie „skała” (opoka) na „masyw skalny”, natomiast w Hi 30:6 i Jr 4:29, gdzie pada w Septuagincie również termin petra, oddało go słowem „skała” (także Wj 17:6). Organizacja ta w przypisie do tekstu angielskiego Jr 4:29 podaje: “And into the rocks.” Heb., u·vak·ke·phim′; Gr., pe′tras (New World Translation of the Holy Scriptures - With References 1984; por. też przypisy do Lb 20:8 i Na 1:6).

         W kolejnym miejscu Towarzystwo Strażnica nazwało Boga „skałą” (Iz 8:14; w Septuagincie: petra), a Jezusa „masywem skalnym” (1P 2:8; w grece petra). Dziwne to tym bardziej, bo jest to ten sam tekst biblijny!

         Czy Towarzystwo Strażnica poprzez użycie frazy „masyw skalny” chciało odróżnić Jezusa od Boga, który jest „skałą”, choć określeni są Oni tym samym terminem greckim? Jest tu zawarta przynajmniej jakaś niekonsekwencja w tłumaczeniu.

9) Towarzystwo Strażnica jest niekonsekwentne w swym przekładzie, gdyż wielokrotnie greckie słowo ekeinos oddało w stosunku do osób Mesjasza i Boga jako „on [On]” (np. J 2:21, 4:25, 6:29, 8:42), a gdy mowa jest o Duchu Świętym zastosowano termin „ten” (patrz też o innych osobach: J 1:8, 5:46, 18:17, 25, 19:15, 20:15-16). Powodem tej niekonsekwencji były zapewne względy doktrynalne, które nakazują wierzyć Świadkom Jehowy, że Duch Święty jest bezosobową „siłą”.

         10) Towarzystwo Strażnica jest niekonsekwentne w swych przekładach Biblii jeśli chodzi o tytuł „Syn Człowieczy”, zastosowany do Jezusa. Pisany jest on różnymi literami (dużymi i małymi) i bywał zmieniany. Ukazujemy to w tabeli.

         Widzimy z powyższego, że w polskim przekładzie zmieniono „Syna człowieczego” (w 1994 r.) na „Syna Człowieczego” (w 1997 r.), choć czasem określa się go też „synem człowieczym” (w obu edycjach).

Natomiast w języku angielskim nie zmieniano wielkości liter w stosunku do starszych wydań Biblii, na przykład z roku 1951, choć też stosuje się różną pisownię (son of man lub Son of man).

11) Jeśli chodzi o Jezusa jako „Boga”, to Towarzystwo Strażnica jest niekonsekwentne w swym przekładzie. Określany jest On różnymi literami (dużymi i małymi). Ukazujemy to w tabeli cytując „Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997.

         Widzimy, że w Biblii Świadków Jehowy Jezus występuje jako „Bóg”, a także jako „bóg”. Jak oni to godzą?

         Nawet takie oto słowa Towarzystwa Strażnica tego nie wyjaśniają:

         „Jedynie już z tego rozważania wynika, że »Przekład Nowego Świata« czyni ostrą różnicę między Jehową Bogiem a Jezusem Chrystusem dlatego, że to są dwie oddzielne i odmienne osoby, jedna – Stwórca, druga – stworzenie na wyobrażenie Boże. Przez to, że przekład ten imię Jehowa znowu stawia na właściwym miejscu, które mu się należy w Pismach Greckich, pokazuje on, że imię Jehowa nie jest stosowane do Jezusa” (Strażnica Nr 6, 1951 s. 13 [ang. 15.10 1950]).

12) Towarzystwo Strażnica w wielu fragmentach w swej Biblii zmieniło określenie „słowo Pańskie” na „słowo Jehowy”:

Dz 8:25. 12:24, 13:44, 48-49, 15:35-36, 16:32, 19:20, 1Tes 1:8, 4:15, 2Tes 3:1.

         Oczywiście we wszystkich tych fragmentach przekład grecko-angielski międzywierszowy Świadków Jehowy zastosował określenie word of the Lord (słowo Pańskie, Pana) (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Jednak w oficjalnym tekście Towarzystwa Strażnica zamiast „słów Pańskich” są „słowa Jehowy”.

         Niekonsekwencją Świadków Jehowy jest to, że w jednym fragmencie pozostawili oni niezmienione słowa:

         Dz 19:10 – „Trwało to dwa lata, tak iż wszyscy mieszkający w okręgu Azji, zarówno Żydzi, jak i Grecy, usłyszeli słowo Pańskie” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

         Trzeba tu zaznaczyć, że w tekście tym, jak i w poprzednich, padają identyczne słowa greckie (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).

13) Towarzystwo Strażnica z powodów doktrynalnych, aby ukazać to, że rzekomo istnieją dwie klasy zbawionych i jedni ludzie przebywają w świątyni na ziemi (dziedziniec ziemski świątyni niebieskiej), a drudzy w świątyni w niebie, w tekście Ap 7:15 przetłumaczyło greckie słowo naos na „świątynia”, a w Ap 11:1-2 na „sanktuarium świątyni”:

Ap 7:15 – „Właśnie dlatego są przed tronem Boga i dniem i nocą pełnią dla niego świętą służbę w jego świątyni” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

Ap 11:1-2 – „I dano mi trzcinę podobną do pręta, gdy powiedział: »Wstań i zmierz sanktuarium świątyni Boga i ołtarz, i tych, którzy tam oddają cześć. Ale co do dziedzińca, który jest na zewnątrz sanktuarium świątyni...«” (jw.).

Jednak tekst grecki ma w obu przypadkach to samo słowo naos i Towarzystwo Strażnica tłumaczy je „słowo w słowo” jako divine habitation (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).

Nie jest więc ten przekład „konsekwentny”, jak jest reklamowany przez Świadków Jehowy.

14) Towarzystwo Strażnica jest niekonsekwentne w swym przekładzie, gdyż z powodów doktrynalnych w tekstach Dz 5:42 i 20:20 oddało słowa greckie kat oikon jako „od domu do domu”, a we fragmencie Dz 2:46 jako „w domach”. W tekście Dz 2:46 padają w tekście greckim identyczne słowa jak w Dz 5:42, to znaczy „w domu” (gr. kat oikon) (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).

15) Towarzystwo Strażnica jest niekonsekwentne w swym przekładzie, gdyż greckie wyrażenie charis oddaje generalnie jako „niezasłużona życzliwość” (np. J 1:17, Dz 4:33, Rz 5:15), podczas gdy w tekście Łk 2:40 oddaje je jako „łaska”, czyli tak jak inne pozostałe przekłady biblijne.

         Oczywiście przykładów niekonsekwencji w Biblii Świadków Jehowy jest więcej niż tylko tych wymienionych piętnaście. Odsyłamy zainteresowanych do wcześniejszych artykułów na temat tego przekładu, a przede wszystkim do cyklu pt. Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata plagiatem, tłumaczeniem amatorów czy wiarygodnym przekładem? (cz. 1-6).

Dodatek 1. Słowa prezesa N. Knorra o Przekładzie Nowego Świata

         Obecnie Towarzystwo Strażnica podaje, że jego nauki nie są oparte na przekładzie Nowego Świata, ale zapewne na wszystkich Bibliach:

         „Czy to prawda, że nauki świadków Jehowy opierają się na »Przekładzie Nowego Świata«? (...) Fakt, iż »Przekład Nowego Świata« potwierdza nauki świadków Jehowy, nie dowodzi, że ich nauki opierają się na tym przekładzie Biblii” (Strażnica Nr 10, 1960 s. 16).

„Niektóre jednostki, na przykład pewni nowożytni odstępcy, zdradziecko pracują w charakterze agentów Szatana, dążąc do zrujnowania wiary nowych członków zboru chrześcijańskiego (2 Koryntian 11:13). Zamiast po prostu sięgnąć do Biblii jako fundamentu prawdziwych nauk, usiłują podważyć wiarogodność NewWorldTranslationoftheHolyScriptures (Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata), jak gdyby Świadkowie Jehowy byli od niego całkowicie zależni. A przecież wcale tak nie jest” (Strażnica Nr 16, 1990 s. 16).

         Jednak prezes N. Knorr (zm. 1977) w roku 1950 stwierdził, że publikacje Świadków Jehowy, a więc ich nauki są „oparte” na Przekładzie Nowego Świata:

„Przyjmij ten przekład. Przeczytaj go, a będzie dla ciebie rozkoszą. Studiuj go, bo dopomoże ci do lepszego zrozumienia Słowa Bożego. Włóż go do rąk innych i pomóż im studiować ten przekład i oparte na nim publikacje biblijne” (Strażnica Nr 2, 1951 s. 14 [ang. 15.09 1950]).

         Ciekawe, że w ostatnich latach pomija się końcowe słowa prezesa Knorra („oparte na nim publikacje biblijne”), nieco je ciągle modyfikując:

         „Pod koniec swego wystąpienia mówca skierował do słuchaczy następujące usilne wezwanie:

»Weźcie ten przekład do ręki. Przeczytajcie go. Studiujcie go, ponieważ pomoże wam lepiej zrozumieć Słowo Boże. Udostępniajcie go innym«” („Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego” 1995 s. 99).

         „Nathan H. Knorr zachęcił wtedy zgromadzonych:

»Weźcie ten przekład do ręki. Przeczytajcie go, a sprawi wam to zadowolenie. Studiujcie go, ponieważ pomoże wam lepiej zrozumieć Słowo Boże. Udostępniajcie go innym«” (Strażnica Nr 22, 2001 s. 8-9).

         Co naprawdę powiedział prezes N. Knorr?

         Czy więc nauki Świadków Jehowy są oparte na Przekładzie Nowego Świata, czy nie bazują na nim? Każdy niech sam wyciągnie wniosek.

Dodatek 2. Instrukcja na temat słów: Wy macie swoją Biblię

         Towarzystwo Strażnica instruuje swoich głosicieli jak mają reagować, gdy ktoś stawia im zarzut, że posiadają „swoją” Biblię:

„Gdy ktoś mówi:

»Wy macie swoją Biblię«

Można by odpowiedzieć: »A który przekład Biblii pan ma? Czy może ... (wymień kilka w języku ojczystym)? Jak panu wiadomo, istnieje wiele przekładów Pisma Świętego«. Następnie można dodać: »Chętnie posłużę się przekładem, który panu odpowiada. Ale może chciałby pan wiedzieć, dlaczego ja wolę Przekład Nowego Świata? Dlatego, że jest to przekład na współczesny, zrozumiały język, a poza tym tłumacze trzymali się ściśle oryginału«.

Można by też odpowiedzieć: »Z pana wypowiedzi wnioskuję, że ma pan w domu Pismo Święte. Czy mógłbym wiedzieć, jaki to przekład? ... Czy mógłby pan go pokazać?« Następnie można dodać: »Bez względu na to, z jakiego przekładu Pisma Świętego korzystamy, istotne znaczenie dla każdego z nas ma pamiętanie o wypowiedzi Jezusa z Ewangelii według Jana 17:3. Może zechce ją pan przeczytać z własnej Biblii«.

Inna możliwość: »Jest wiele przekładów Pisma Świętego. Towarzystwo Strażnica zachęca nas do korzystania z różnych przekładów, żeby je porównywać i dzięki temu lepiej pojmować właściwe znaczenie poszczególnych wersetów. Jak pan zapewne wie, Biblię pierwotnie pisano po hebrajsku, aramejsku i grecku. Dlatego bardzo sobie cenimy pracę tłumaczy, którzy ją przełożyli na nasz język. Którym przekładem Biblii pan się posługuje?«

Jeszcze jedna propozycja: »Najwidoczniej należy pan do ludzi, którzy cenią Słowo Boże. Jestem więc pewien, że chciałby pan poznać choćby jedną z zasadniczych różnic między Przekładem Nowego Świata a innymi tłumaczeniami. Przekład ten zawiera imię najważniejszej Osobistości wymienionej w Piśmie Świętym. Kto to może być?« Następnie można dodać: 1) »Czy pan wie, że w hebrajskim tekście Biblii imię tej Osobistości występuje około 7000 razy, a więc częściej niż którekolwiek inne imię?« 2) »Czy używanie albo nieużywanie osobistego imienia Bożego ma jakieś znaczenie? Czy ma pan może jakichś bardzo bliskich przyjaciół, których imion pan nie zna? ... Jeżeli chcemy zostać przyjaciółmi Boga, to przede wszystkim musimy poznać Jego imię. Proszę zwrócić uwagę na słowa Jezusa zapisane w Ewangelii według Jana 17:3, 6 (Ps. 83:18)«.” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 262-263).

         Mało tego, organizacja Świadków Jehowy nie tylko instruuje głosicieli w tej kwestii, ale i ich w tej sprawie szkoli (!):

„»Wy macie swoją Biblię«. Dyskusja z obecnymi na podstawie książki Prowadzenie rozmów, strony 262, 263. Co powiedzieć, gdy ludzie nie chcą nas słuchać, bo korzystamy z Przekładu Nowego Świata? Postaraj się, aby wcześniej głosiciele przygotowali podane propozycje własnymi słowami" („Nasza Służba Królestwa” Nr 12, 2001 s. 2).

         „Odpowiedź na zarzut »Wy macie swoją Biblię« (rs s. 262, ak. 3, do s. 263, ak. 1)” („Nasza Służba Królestwa” Nr 10, 2002 s. 6).

„Wprowadź dwa krótkie pokazy ilustrujące, jak można zareagować, gdy ktoś mówi: »Wy macie swoją Biblię« (zob. książkę Prowadzenie rozmów, strony 262 i 263)” („Nasza Służba Królestwa” Nr 11, 1999 s. 7).

         Widzimy z tego, że Towarzystwo Strażnica szkoli swych głosicieli, by wiedzieli jak mają bronić się przed zarzutami dotyczącymi ich zmienionego przekładu.

Na zakończenie składam podziękowanie J. Romanowskiemu z Warszawy za pomoc w przygotowaniu tego artykułu i jego fachowe uwagi.