Różne osoby, przedmioty, symbole i wydarzenia z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 1)
Różne osoby, przedmioty, symbole i wydarzenia z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 1)
Na wstępie zaznaczamy, że artykuł nasz zawiera materiał, który jest uzupełnieniem kilku wcześniejszych tekstów dotyczących Apokalipsy św. Jana. W nich opisywaliśmy zmienność wykładni Towarzystwa Strażnica dotyczącą aniołów i koni oraz jeźdźców. Oto te artykuły:
Aniołowie z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 1-3)
Konie i jeźdźcy z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 1-2)
Podobną tematykę zawarliśmy też w innych tekstach, które dotyczyły Apokalipsy św. Jana:
Jak demoniczna szarańcza przekształciła się w „ostatek” Świadków Jehowy?
Jak konie z głowami lwów przekształciły się w Świadków Jehowy?
Czy Biblia zapowiadała Wykłady Pisma Świętego C. T. Russella i późniejsze publikacje Świadków Jehowy? (cz. 1-2)
W tym artykule opisujemy zmiany interpretacji dotyczące innych osób i przedmiotów z Apokalipsy (także wydarzeń, symboli i instytucji), które zawarte są w publikacjach Świadków Jehowy. Tak się bowiem składa, że Towarzystwo Strażnica dość często zmienia swoje nauki i to niejednokrotnie radykalnie. Przeciętny czytelnik literatury Świadków Jehowy nie zdaje sobie nawet sprawy z tego, jak różnie interpretowali oni niektóre fragmenty biblijne.
Poniżej porównujemy dawniejsze interpretacje Towarzystwa Strażnica z dzisiejszymi jego wykładniami. Oczywiście w przyszłości i te ostatnie mogą się zmienić, ale nie jesteśmy w stanie przewidzieć, jak będą ewentualnie kiedyś nauczać Świadkowie Jehowy. Nawet niedawno (w roku 2006) organizacja ta opublikowała spis miejsc, w których należy dokonać korekt w jej aktualnym komentarzu do Apokalipsy (patrz artykuł pt. Zmiany w książce Wspaniały finał Objawienia bliski! – Nasza Służba Królestwa Nr 9, 2006 s. 3-6).
W naszym artykule opieramy się zasadniczo na trzech wydanych po polsku komentarzach do Apokalipsy używanych kiedyś i dziś przez Towarzystwo Strażnica. W niektórych przypadkach uzupełniamy te treści o cytaty z innych publikacji. Oto te komentarze do Apokalipsy:
Dokonana Tajemnica (książka używana w latach 1917-1930);
Światło (książka używana od roku 1930; reklamowana do roku 1942);
Wspaniały finał Objawienia bliski! (ang. 1988; pol. 1993).
Temat nasz omawiamy w pięciu częściach artykułu.
Ap 1:3 – „czas jest bliski”
Od czasów Jana
„Albowiem czas blisko jest – Rozpoczęło wypełniać się zaraz za czasów Św. Jana” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 13).
Od roku 1879
„Okres czasu, w którym się wypełnia proroctwo Objawienia, zaczyna się widocznie w roku 1879 i trwać będzie do czasu zupełnego wejścia w życie Królestwa Bożego. Było to mniej więcej w roku 1879, kiedy zaczęto zrozumiewać wtórą obecność Pańską i kiedy te i inne prawdy poczęły się ukazywać w ‘Strażnicy’...” (Światło 1930 t. I, s. 12).
Od wybuchu pierwszej wojny światowej
„W dobie dzisiejszej koniecznie trzeba przestrzegać słów tego proroctwa, »bo wyznaczony czas jest bliski«. Na co ten czas został wyznaczony? Na spełnienie się proroctw Objawienia i przedstawionych w nich sędziowskich orzeczeń Bożych. Już wkrótce Bóg i Jezus Chrystus wykonają ostateczny wyrok na szatańskim systemie światowym. Kiedy Jezus przebywał na ziemi, oświadczył, że tylko jego Ojciec zna »ten dzień i godzinę«. Wybiegając myślą naprzód ku udrękom nękającym ziemię od pierwszej wojny światowej, powiedział również: »Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie«. A zatem czas wyznaczony na wprowadzenie w czyn postanowień Bożych musi być zatrważająco bliski (Marka 13:8, 30-32)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 17).
„I rzeczywiście rozbłysło jeszcze jaśniejsze światło, gdy w roku 1988 wydano książkę Wspaniały finał Objawienia bliski! Istotne znaczenie w tym stopniowym nasilaniu się światła ma okoliczność, iż proroctwa z Objawienia dotyczą »dnia Pańskiego«, trwającego od roku 1914 (Objawienie 1:10). Dlatego też w miarę upływu tego okresu księga ta miała być rozumiana coraz lepiej” (Strażnica Nr 10, 1995 s. 21).
Ap 1:4 – „siedem zborów”
Literalne zbory i siedem okresów Kościoła
„1.4. Jan siedmiu zborom. – Nie tylko literalnie siedmiu zgromadzeniom wzmiankowanym w wierszu 11 i w innych miejscach, lecz do wszystkich kościołów wszystkich okresów, począwszy od czasów apostolskich aż dotąd” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 13).
Literalne zbory i zbory Świadków Jehowy od roku 1879
„Istnieje szereg przyczyn, dla których te »siedem zborów« nie mogą się odnosić do okresów czasu zborów od apostołów do czasu teraźniejszego” (Światło 1930 t. I, s. 14).
„(...) owe »siedem zborów« muszą więc przedstawiać wszystkie jednocześnie istniejące zbory, w których bez wątpienia przeważały opisane stosunki. Niezaprzeczalny więc z tego wniosek, że te siedem zborów zobrazowują stan rzeczy czyli stosunki w jednym i tym samym czasie we wszystkich zborach (...) Tem samem więc poselstwo do »siedmiu zborów« odnosi się do czasu od roku 1879” (Światło 1930 t. I, s. 16-17).
Literalne zbory i zbory Świadków Jehowy od roku 1914
„Jan zwraca się tutaj do »siedmiu zborów«, których nazwy zostaną nam podane w dalszej części proroctwa. (...) Ponieważ w dniu Pańskim liczba zborów na świecie wzrosła do kilkudziesięciu tysięcy, więc słowa skierowane niegdyś głównie do »siedmiu zborów«, składających się z pomazańców, niewątpliwie dotyczą również całego dzisiejszego ludu Bożego (Objawienie 1:10). Doniosłe orędzie Jana faktycznie odnosi się do wszystkich rozsianych po całej ziemi zborów Świadków Jehowy oraz do każdego, kto utrzymuje z nimi łączność” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 18).
Ap 1:4 – „który jest, który był i który przychodzi”
Jezus
„Który jest. – Teraz mający żywot w Sobie jako Ojciec. – Ew. Jana 5:26.
I który był. – Logos, czynnik Ojca, wyręczyciel w stwarzaniu wszystkich rzeczy, (Jan 1:3), a następnie jako Odkupiciel rodzaju ludzkiego (...)
I który przyjść ma. – W wielkiej chwale i mocy, przy Wtórem Przyjściu, dopokąd nie wykona sądu na ziemi...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 13).
Jehowa
„»Życzliwość niezasłużona i pokój« są czymś nader upragnionym, zwłaszcza gdy sobie uświadomimy, od kogo pochodzą. Ich Źródłem jest bowiem nie kto inny, jak tylko Pan Wszechwładny Jehowa...” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 18; por. Światło 1930 t. I, s. 14- „to jest od Jehowy Boga, Wiekuistego”).
Ap 1:4 – „siedem duchów”
Siedem duchów to oczy Pańskie
„I od siedmiu duchów. – Lampy płonące, lub oczy (Obj. 4:5; 5:6). »W tym symbolicznym obrazie oczy Pańskie wyobrażone tu są jako siedm, czyli zupełne, wszystko widzące...«” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 13).
Siedem duchów to Duch Święty
„Wspomniano tu także o »siedmiu duchach«. Wyrażenie to oznacza pełnię czynnej mocy Bożej, czyli ducha świętego, za którego pośrednictwem wszyscy zważający na to proroctwo dostępują zrozumienia i błogosławieństwa” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 18; por. Światło 1930 t. I, s. 14 – „obraz zupełności, święty duch Jehowy”).
Ap 1:8 – „Wszechmogący”
Jezus
„Który jest i który był, i który przyjść ma, On Wszechmogący. – »Od chwili zmartwychwstania datuje się poselstwo »Dana Mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi« (Mt 28:18). Z tego wynika, iż dopiero od tej pory Jezus mógł być nazwany Wszechmogącym«” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 16).
Jehowa
„(Objawienie 1:8). Jest to pierwsze z trzech miejsc w Objawieniu, w których przemawia z nieba sam Jehowa” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 20).
Ap 1:10 – „dzień Pański”
Niedziela
„W dniu Pańskim: w dniu jego zmartwychwstania, w naszą niedzielę. (Z. ’94-348) Pierwszy dzień tygodnia, będący typem ery Millenijnej, dzień Chrystusa (Z. ’05-168) Obecnie żyjemy we wczesnym brzasku tego dnia (Z. ’16-343)…”. ([Rev. 1:10] On the Lord’s day: The day of his resurrection, our Sunday. (Z.’94-348) The first day of the week, typifying the Millennial age, the day of Christ. (Z.’05-168) We today are living in the early dawn of this day. (Z.’16-343)... – The Revelation of Jesus Christ – According to the Sinaitic Text 1918 s. 44).
Czas od roku 1914
„W roku 1914 Jezus został Władcą niebiańskiego Królestwa Bożego i rozpoczął się »dzień Pański« (Objawienie 1:10)” (Strażnica Nr 17, 2005 s. 19).
Ap 1:12 – „siedem świeczników”
Maluczkie stadko
„A obróciwszy się ujrzałem siedm świeczników złotych. – (...) To reprezentuje zupełny Kościół to jest Głowę, Jezusa i wszystkich członków Maluczkiego Stadka, które wybiera z pomiędzy ludzi aby byli uczestnikami Boskiej (złoto) natury” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 19).
Przywileje w służbie
„Owe »siedem świeczników« niezawodnie odnoszą się do wszystkich przywilejów w służbie, które związane są z wszystkimi sprawami królestwa na ziemi. – Objawienie 1:12, 13; 2:1” (Strażnica 01.09 1938 s. 270).
Siedem zborów
„Siedem świeczników to siedem zborów, do których Jan kieruje Księgę Objawienia: Efez, Smyrna, Pergamon, Tiatyra, Sardes, Filadelfia i Laodycea” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 29).
Ap 1:14 – „włosy białe jak wełna”
Nie co do litery białe włosy
„[Ap] 1:14 . A głowa Jego i włosy były białe, jako wełna biała, jako śnieg. – »Głowa i białe włosy nie znaczą, aby nasz Pan w swej chwale miał postać człowieka z włosami białymi, lecz to nasuwa na myśl symbol umiejętności, mądrości i doświadczenia«” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 20).
Literalnie białe włosy
„Apostoł Jan ujrzał »kogoś podobnego do syna człowieczego, (...) a jego głowa i włosy były białe jak biała wełna, jak śnieg« (Obj 1:12-14). Taki opis włosów może sugerować, że przedstawiona osoba posiwiała »na drodze prawości« (Prz 16:31)” (Wnikliwe poznawanie Pism 2006 t. 2, s. 1030; patrz też ilustracje np. Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 16, 213, 277, 283).
Ap 1:16 – „siedem gwiazd”
Kapłani i słudzy Kościoła
„Siedm gwiazd. – Gwiazdy reprezentują specyalnych kapłanów i sług Kościoła. W Objawieniu 2:1 Kościół jest przedstawiony jako niewiasta ukoronowana dwunastoma gwiazdami. Te gwiazdy przedstawiają najwidoczniej Dwunastu Apostołów, jako specyalne światła Kościoła” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 21).
Starsi w zborach
„»Gwiazdy« to »aniołowie siedmiu zborów«. W Objawieniu gwiazdy symbolizują czasem rzeczywistych aniołów, ale przecież Jezus nie posługiwałby się człowiekiem, aby napisać do niewidzialnych stworzeń duchowych. Owymi »gwiazdami« muszą więc być ludzie: nadzorcy, czyli starsi w zborach, uważani za posłańców Jezusa” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 28).
Ap 1:16 – „miecz obosieczny”
Miecz Ducha
„A z ust jego wychodził miecz z obu stron ostry. – (...) Jako symbol mówi do nas, iż ten obraz przedstawia Słowo Boże. Miecz Ducha, ‘ostrzejszy niż miecz po obu stronach ostry’...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 21).
Wyroki na niegodziwców
„Zauważmy jednak, co wystaje z jego ust: »ostry, długi miecz obosieczny«. Jakże trafny to symbol! Jezusowi zlecono przecież obwieszczenie ostatecznych wyroków wydanych na wrogów Jehowy. Rozstrzygające wypowiedzi, które padają z ust Jezusa, doprowadzą do wytracenia wszystkich niegodziwców” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 26).
Ap 1:17 – „Pierwszy i Ostatni”
Jezus pierwszy i ostatni stworzony
„(...) Jak jest on pierwszy i ostatni. – »Musimy wiedzieć, że nasz Pan jest początkiem i końcem stworzenia Bożego...«” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 22).
Jezus pierwszy i ostatni wskrzeszony
„»Pierwszy i Ostatni« odnosi się do Jezusa. Był on pierwszym człowiekiem zmartwychwstałym jako nieśmiertelna istota duchowa i jednocześnie ostatnim, który został wskrzeszony do takiego życia przez samego Jehowę” (Strażnica 15.01 2009 s. 30).
Ap 2:7 – „raj Boży”
Raj ziemski
„Które jest pośrodku Raju Boga. – (...) Jest to ten sam Raj, o którym Pan Jezus mówił do łotra, iż miał w nim być...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 29).
Niebo
„2:7 – Czym jest »raj Boży«? Ponieważ słowa z tego wersetu kierowane są do namaszczonych chrześcijan, wspomniane określenie musi się odnosić do przypominającej raj dziedziny duchowej, w której przebywa sam Bóg” (Strażnica 15.01 2009 s. 31).
Ap 2:13 – „tron szatana”
Rzym z papieżami
„(...) gdzie jest stolica Szatańska. – (...) gdzie Szatan mieszka – Możemy podać tu częściową listę papieży, którzy panowali od czasu skazania na wygnanie Aryusza aż do końca Epoki w historyi kościoła zwanej Pergamos” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 35-36).
USA i Wielka Brytania
„»Wiem gdzie mieszkasz, to jest, gdzie jest stolica szatańska, a iż trzymasz imię moje« (...) W tym okresie czasu prawda szczególnie była ogłaszana w krajach, mówiących po angielsku, mianowicie w Wielkiej Brytanji i Ameryce, które rzeczywiście stanowią tylko jedno państwo uniwersalne, i gdzie szatan zajął swoją właściwą siedzibę administracyjną. Towarzystwo zostało zarejestrowane tylko w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanji” (Światło 1930 t. I, s. 24-25).
Pergamon
„Chrześcijanie ci faktycznie byli otoczeni szatańskim kultem. Prócz świątyni Zeusa znajdował się w Pergamonie przybytek Asklepiosa (Eskulapa), boga sztuki lekarskiej. Miasto było też znanym ośrodkiem kultu cesarza. »Szatan« znaczy po hebrajsku »Przeciwnik«, a »tron« wyobraża jego panowanie nad światem, przejściowo dopuszczane przez Boga (Hioba 1:6, przypis w NW). Ogrom bałwochwalstwa w Pergamonie świadczył o tym, że »tron« Szatana stał tam na mocnych podstawach. Jakże musiało go gniewać, że chrześcijanie w tym mieście nie składali mu hołdu w formie kultu państwa! W Pergamonie istotnie znajduje się »tron Szatana«” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 42).
Ap 2:17 – „manna ukryta”
Nauki publikowane przez Towarzystwo Strażnica
„»Manna« oznacza literalnie: »Co to jest?« Wielu, którzy mają się za naśladowców Chrystusa, nie rozumie pokarmu ani napoju, którego teraz zażywa ostatek, i dlatego pytają się: ‘Co to jest, co Towarzystwo wydaje?’ Tylko ostatek widzi teraźniejszą prawdę i raduje się z tego. Przyjmuje pokarm ze stołu uroczystego, który dla niego nakryty jest w obliczu jego nieprzyjaciół” (Światło 1930 t. I, s. 28).
„Człowiek ten tak się wyraził, prosząc w liście o kolejne publikacje: »Czekamy na mannę zza oceanu«. Inni bracia z Rosji również informowali o tym, iż regularnie dostają tę »mannę«, i dziękowali współwyznawcom ze Stanów Zjednoczonych za to, że pobudzani chrześcijańską miłością wydają literaturę biblijną” (Rocznik Świadków Jehowy 2008 s. 79).
Symboliczna manna po zmartwychwstaniu
„Chrystus nawiązał też do dzbana z manną, gdy obiecał swym namaszczonym duchem naśladowcom, że jeśli zwyciężą, otrzymają nieprzemijającą »ukrytą mannę«, która zapewni im nieśmiertelne i nieskażone życie w niebie (Obj 2:17; 1Ko 15:53)” (Wnikliwe poznawanie Pism 2006, t. 1, s. 1256).
Ap 2:17 – „biały kamyk”
Pieczęć Ducha Świętego
„Między Bogiem i człowiekiem, o którym można powiedzieć, że otrzymał znak przyjaźni – pozaobrazowy kamyk biały – teraz, w tem życiu, znakiem tym jest pieczęć Ducha Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 41).
Oznaczenie wypróbowanego członka organizacji
„Kamień może też takiego znamionować jako wypróbowanego członka organizacji Pańskiej” (Światło 1930 t. I, s. 28).
Honorowe miejsce podczas zaślubin Baranka
„Zatem biały kamyk może oznaczać dla zwycięskiego pomazańca coś nadzwyczajnego – przyznanie mu honorowego miejsca w niebie podczas zaślubin Baranka. Takich kamyków jest tylko 144 000” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 46).
Ap 4:4 – „24 starców”
Uosobione proroctwa
„A na owych stolicach widziałem dwudziestu i czterech starców siedzących. – Uosobiających świadectwa dwudziestu czterech Proroków (Do Żyd. 12:1), którzy przepowiadali rzeczy wiążące się z Królestwem Boga” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 88).
„I dwadzieścia i cztery starcy. – Proroctwa. – Obj. 4:4, 10” (jw. s. 346).
144 tysiące namaszczonych
„Ktoś mógłby w tym momencie zapytać: »Dlaczego namaszczonych zwycięzców przedstawiono jako 24 starszych oraz jako 144 000?« Ponieważ Objawienie mówi o tej grupie z dwóch różnych punktów widzenia. Dwudziestu czterech starszych zawsze jest ukazywanych na miejscach, jakie ostatecznie zajmą wokół tronu Jehowy, zasiadając w niebiosach w charakterze królów i kapłanów. Symbolizują oni całe 144 000 na niebiańskich stanowiskach, choć obecnie niewielki ostatek tego grona przebywa jeszcze na ziemi” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 201; por. Światło 1930 t. I, s. 55-56).
Ap 4:6 – „cztery żywe stworzenia”
Cztery przymioty
„Czworo zwierząt. – »Stworzonka« (Diaglott); cztery nieśmiertelne przymioty Sprawiedliwości, Mocy, Miłości i Mądrości. – Ezech. 1:5, 6” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 91).
Organizacja Boża
„W pośrodku stolicy i wokoło stolicy pokazane są »cztery zwierzęta« czyli żyjące stworzenia. Oddzielone one są od osoby Jehowy i nie mogą przeto przedstawiać jego istoty czyli właściwych mu przymiotów. (...) Dlatego zobrazowują te cztery żyjące stworzenia kwadrat czyli zupełność organizacji Bożej. (...) Potem następuje opis tych czterech żyjących stworzeń, to jest organizacji Bożej” (Światło 1930 t. I, s. 58).
Cheruby
„Cztery postacie z wizji Jana przedstawiają więc licznych cherubów Jehowy – stworzenia zajmujące wysokie stanowiska w Jego duchowej organizacji” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 80).
Ap 5:1 – „zwój”
Boski plan z datami i okresami
„Księgi. – Nie Biblię, ale Boski plan [ang. Divine Plan] z datami i okresami...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 113).
Określenie to nawiązuje do tomu pierwszego C. T. Russella pt. Boski Plan Wieków (ang. The Divine Plan of the Ages).
Tajemniczy zwój
„Sam Jehowa, Pan Wszechwładny całego stworzenia, trzyma w wyciągniętej ręce zwój. Zapisano go po obu stronach, więc na pewno jest pełen doniosłych informacji. Budzi to naszą ciekawość. Co takiego może zawierać? Jak pamiętamy, Jehowa zaprosił Jana: »Wstąp tu, a pokażę ci, co ma się stać« (Objawienie 4:1). Drżąc z przejęcia, oczekujemy na wyjawienie treści tego zwoju. Niestety, jest ciasno zwinięty i opieczętowany siedmioma pieczęciami!” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 82).
Ap 5:11 – „miriady miriadów”
Aniołowie i wielka kompania, to znaczy druga klasa niebiańska (100 milionów lub 411.840.000 osób)
„Głos wielu Aniołów – Obok aniołów znajduje się tam między tym tłumem szczęśliwym Wielka Kompania” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 119).
„Tysiąckroć sto tysięcy, i dziesięć sto tysięcy. – Liczba Wielkiej Kompanii najwidoczniej przeniesie sto milionów. 4 ks. Mojż. 4:46-48 i 2 ks. Mojż. 28:1 wykazują atoli, że jeden kapłan przypadnie na 2,860 Lewitów, co dałoby liczbę Wielkiej Kompanii mniej więcej około 411,840,000 osób” (Dokonana Tajemnica 1925 [ang. 1917] s. 119-120; por. inna książka, która wyznaczyła sto milionów miejsc w niebie: Times ten thousand: The number of the great company will apparently exceed one hundred millions. – The Revelation of Jesus Christ – According to the Sinaitic Text 1918 s. 75).
Miliardy aniołów
„W Księdze Objawienia 5:11 czytamy, że tron Boży otaczają »miriady miriadów« aniołów. W dosłownym znaczeniu miriady to dziesiątki tysięcy, a miriady miriadów to setki milionów. Tych duchowych stworzeń mogą więc być nawet całe miliardy” (Przebudźcie się! kwiecień 2011 s. 29).
Ap 6:9 – „dusze pozabijanych” i „ołtarz”
Dusze pod ziemią; dusze to istoty; ołtarz na ziemi
„Widziałem pod ołtarzem. – (...) Widzieć pod ołtarzem znaczy widzieć podziemią, w grobie (...)
Dusze. – Istoty tych, którzy umarli. Te dusze nie były w niebie” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 138).
Dusze w niebie; dusze to krew; ołtarz w niebie
„(...) pod symbolicznym ołtarzem wniebie widać dusze, to znaczy krew tych sług Bożych...” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 100).
Ap 6:9-11 – „dusze pozabijanych”
Zmartwychwstały w roku 1878
„I powiedziano im. – (...) jak Chrystus został wzbudzony ze śmierci w R. P. 33, tak śpiący święci będą wzbudzeni w 1845 lat później, na wiosnę 1878 roku” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 139).
Zmartwychwstały w roku 1918
„Nagroda dla ‛pozabijanych dusz’
(...) Wszystkie dowody wskazują na to, że owo zmartwychwstanie niebiańskie rozpoczęło się w roku 1918 – już po tym, jak Jezus w roku 1914 objął tron i we wstępnej fazie swej królewskiej, zwycięskiej szarży oczyścił niebiosa z Szatana i demonów. Ale wskrzeszonym pomazańcom polecono, by »odpoczęli jeszcze przez krótką chwilę, aż będzie uzupełniona liczba również ich współniewolników«” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 100, 103).
Ap 6:12 – „trzęsienie ziemi”
Trzęsienie ziemi w Lizbonie i symbolicznie w USA
„A [oto] stało się wielkie trzęsienie ziemi. – Literalne, wielkie trzęsienie ziemi w Lizbonie, 1 listopada 1755, które rozciągnęło się na przestrzeni przeszło 4,000,000 mil kwadratowych (...) Symbolicznie, Amerykańska Rewolucya, w 21 lat później (przyczyna francuskiej rewolucyi)...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 140).
I wojna światowa
„Użyte tu słowo »trzęsienie ziemi« (...) oznacza dosłownie uderzenie, zamieszanie lub wstrząśnięcie. To samo słowo przetłumaczone jest u Mateusza 8:24 na »wzruszenie«. Wojnie światowej towarzyszyło wielkie wzburzenie, niepokój i wstrząśnienie. (...) Na narody świata przyszło wielkie wstrząśnienie; mapa Europy wygląda dziś zupełnie inaczej, aniżeli przed wojna światową, i w ogóle nastała wielka zmiana” (Światło 1930 t. I, s. 81).
Unicestwienie obecnego złego systemu rzeczy
„Na temat tego czasu zanotowano w Księdze Objawienia następujące słowa: „Nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi; słońce zrobiło się czarne jak włosiany wór pokutniczy, a księżyc cały stał się jak krew i gwiazdy popadały z nieba na ziemię” (Objawienie 6:12, 13). Wymienionym tu potężnym trzęsieniem ziemi jest „wielkie drżenie”, jakie zgodnie z proroczą zapowiedzią Ezechiela miało nastąpić „na glebie Izraela” (Ezechiela 38:18, 19; Joela 3:14-16 [3:19-21, Biblia warszawska; 4:14-16, BT]). Oznaczać ono będzie ostateczne unicestwienie obecnego złego systemu rzeczy” (Strażnica Nr 3, 1989 s. 17).
Ap 6:12 – „słońce stało się czarne”
Zaćmienie słońca i ‘zaciemnianie’ papiestwa przez Napoleona
„A słońce zaczerniało jako wór włosiany. – Literalnie w ciemny dniu 19 maja, 1780, który rozciągnął się na przestrzeń 320,850 mil kwadratowych. (...) Symbolicznie, światło papieskiego nieba (papież) zaczęło się zaciemniać, kiedy Napoleon skazał papieża na zapłacenie miliona dolarów kary, zorganizował papieskie terytoryum w republikę i zabrał papieża do niewoli do Francyi” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 140).
Nauczanie o Królestwie zaciemnione przez przedstawicieli szatana
„Zarazem zaciemnia się słońce (...) »Słońce« oznacza poselstwo o Królestwie, które ukazało się we właściwym czasie; dla przedstawicieli szatana na ziemi, mieniących się być ambasadorami Bożymi, poselstwo to jest czarne jak maska śmierci” (Światło 1930 t. I, s. 81-82).
Mrok rozpaczy, który spotka cały system światowy w dniu Jahwe
„»Oto nadciąga straszliwy dzień Jahwe (...) Zaćmi się słońce, gdy tylko wzejdzie, i księżyc nie będzie już świecił. Ukarzę świat za jego nikczemność oraz złoczyńców za ich przewinienia” (Izajasza 13:9-11, Bp). Proroctwo to urzeczywistniło się w 539 roku p.n.e., gdy Babilon zdobyli Medowie i Persowie. Trafnie opisuje beznadziejne położenie Babilonu, który na zawsze przestał być czołowym mocarstwem światowym, pogrążając się w ciemnościach nie rozświetlonych nawet najniklejszym światełkiem. Podobny los spotka cały system światowy, który po zapowiadanym wielkim trzęsieniu ziemi utonie w gęstym mroku rozpaczy. Jasne, gorejące światła ziemskiego systemu Szatana nie rozbłysną żadnym promieniem nadziei” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 109-110).
Ap 6:12 – „księżyc stał się jak krew”
Literalny księżyc oraz papieskie wierzenia
„A księżyc stał się jako krew. – Literalnie 19 maja, 1780. Symbolicznie, wierzenia (księżyc papieskiego nieba) stały się sprzeczne i odrażające, chociaż ciągle jeszcze są wyznawane. Symbolicznie także światło Mojżeszowego Zakonu (księżyc prawdziwych niebios) przedstawiano jako zły, przez twierdzenia kleru, że figuralne ofiary były krwawe i barbarzyńskie” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 141).
Odrzucony Zakon Boży „jak ostygła krew padliny”
„(...) a księżyc przybiera krwawy kolor. (...) Zakon Boży, zobrazowany przez księżyc, jest dla nich odrazą. Myślą oni, że przyjęcie Króla Bożego i podporządkowanie się jego przykazaniom jest dla nich obrzydliwą rzeczą, i wszystkim potęgom panującym zdaje się to być tak obrzydliwe, jak ostygła krew padliny” (Światło 1930 t. I, s. 81, 82).
Przywódcy polityczni w obrębie chrześcijaństwa i ich wpływ
„Podobny los spotka cały system światowy, który po zapowiadanym wielkim trzęsieniu ziemi utonie w gęstym mroku rozpaczy. Jasne, gorejące światła ziemskiego systemu Szatana nie rozbłysną żadnym promieniem nadziei. Już dzisiaj przywódcy polityczni, zwłaszcza w obrębie chrześcijaństwa, słyną z korupcji, kłamstwa i niemoralnego trybu życia (Izajasza 28:14-19). Nie można im dłużej ufać. Ich migotliwe światło zupełnie zgaśnie, gdy Jehowa wykona swój wyrok. Wyjdzie na jaw, iż wpływ, jaki na podobieństwo księżyca wywierają na sprawy ziemskie, prowadzi do rozlewu krwi i śmierci” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 110).
Ap 6:13 – „spadające gwiazdy”
W przeszłości; meteoryty i księża
„A gwiazdy niebieskie padały na ziemię. – Literalnie, deszcz ulewny meteorów, 13 listopada 1833 roku obejmujący 11,000,000 mil kwadratowych przestrzeni. (...) Symbolicznie, biskupi i gwiazdy księżowskie papiestwa pospadali z wysokich swych stanowisk i postradali swą moc i wpływy w umysłach ludzi. Symbolicznie także, protestanccy księża, uważani za gwiazdy, zeszli ze stanowiska duchowych rzeczy do poziomu chrześciańsko obywatelskiej polityki” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 140).
W przeszłości; „szatan” i jego „gwiazdy
„»A gwiazdy niebieskie padały na ziemię«. Na początku czasu końca świata szatan wyrzucony został z nieba na ziemie, a wraz z nim jego »gwiazdy« czyli aniołowie, który to fakt objawiony został ostatkowi po przyjściu Pana do swej świątyni” (Światło 1930 t. I, s. 83).
W przyszłości, w „wielkim ucisku”; „supergwiazdy tego świata”
„Już dzisiaj przywódcy polityczni, zwłaszcza w obrębie chrześcijaństwa, słyną z korupcji, kłamstwa i niemoralnego trybu życia (Izajasza 28:14-19). Nie można im dłużej ufać. Ich migotliwe światło zupełnie zgaśnie, gdy Jehowa wykona swój wyrok. Wyjdzie na jaw, iż wpływ, jaki na podobieństwo księżyca wywierają na sprawy ziemskie, prowadzi do rozlewu krwi i śmierci. Supergwiazdy tego świata spłoną jak meteory i rozsypią się jak niedojrzałe figi podczas wichury. Cała nasza planeta dozna potężnego wstrząsu, nastąpi bowiem »wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd, i nie będzie« (Mateusza 24:21)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 110).
W części drugiej tego artykułu kontynuujemy nasz temat omawiając rozdziały 7-8 Apokalipsy.