Różne osoby, przedmioty, symbole i wydarzenia z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 4)

Różne osoby, przedmioty, symbole i wydarzenia z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 4)

         W poprzednich częściach tego artykułu omówiliśmy rozdziały 1-13 Apokalipsy. W tej zaś przedstawiamy rozdziały 14-16.

Ap 14:1 – „stojący na górze Syjon”

         Od roku 1878

         „Stał na górze Syońskiej. – Powrót naszego Pana jest tu opisany jako już dokonany fakt, święci już wzbudzeni, a pełna liczba powołana. Wszystko to spełniło się w roku 1878. (Obj. 11:17.) W tym czasie Pan nasz objął Sam Swoją wielką władzę i zaczął Swoje królowanie.

A z Nim sto czterdzieści i cztery tysiące. – Zobacz Obj. 7:4.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 259).

         Od roku 1922

         „Rzeczy te nie mogły mieć miejsca przed rokiem 1918 i w zupełny sposób wypełniły się szczególnie od roku 1922. Było to w czasie, kiedy »rozproszeni Izraela« zgromadzeni zostali o Boga, do »miejsca imienia Boga zastępów«, mianowicie do Sjonu (do organizacji Bożej), i wtedy otrzymali oni zrozumienie tego” (Światło 1930 t. I, s. 304).

         Od roku 1919

„Podobnie jak Paweł, gdy był jeszcze na ziemi, tak i oni zostali już w sensie duchowym wskrzeszeni, by w jedności z Chrystusem Jezusem przebywać w miejscach niebiańskich (Efezjan 2:5, 6). Poza tym w roku 1919 odpowiedzieli na zaproszenie: „Wstąpcie tutaj” i w sposób symboliczny „wstąpili do nieba w obłoku” (Objawienie 11:12)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 199).

Ap 14:2 – „grom”

         Siedem tomów Wykładów Pisma Świętego

„I jako głos gromu: [wielkiego]. – Siedm grzmotów, siedm tomów Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 259).

         Prawda Boża

         „Głos »niby szum głośnego grzmotu« mówi symbolicznie, że jest to prawda Boża, która zostaje głoszona, i że ona każe tych, którzy lżą jego imię” (Światło 1930 t. I, s. 307).

         Śpiew 144 000

„Nic dziwnego, że ta melodyjna pieśń przypomina Janowi huk wodospadów i grzmot piorunów, skoro wznosi ją 144 000 śpiewaków” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 200).

Ap 14:3 – 144 tysiące śpiewające„przed starszymi”

         Przed proroctwami

         „I przed starcami. – Proroctwa.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 260).

         Sami przed sobą

„Pozostający jeszcze na ziemi ostatek 144 000 śpiewa więc nową pieśń »przed« swymi wskrzeszonymi do nieba braćmi, inaczej mówiąc: w ich polu widzenia. Ktoś mógłby w tym momencie zapytać: »Dlaczego namaszczonych zwycięzców przedstawiono jako 24 starszych oraz jako 144 000?« Ponieważ Objawienie mówi o tej grupie z dwóch różnych punktów widzenia” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 201; por. Światło 1930 t. I, s. 309).

Ap 14:8 – „upadł Babilon Wielki”

         W roku 1878

„Wyrażenie »Upadł Babilon« znaczy że pewnego czasu przyjdzie zupełne i nagłe odrzucenie Babilonu, że ustanie dla niego wszelka łaska, a nastąpią same sądy – takie odrzucenie przyszło już w 1878” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 325).

         W roku 1914

„Chrystus, Wielki Kapłan według porządku Melchisedechowego, wystąpił w roku 1914 do ataku przeciwko głowie i przeciwko całej organizacji Babilonu. Atak ten spowodował wielki upadek »tak jakby błyskawica spadła na ziemię« (...) Dlaczego Babilon upadł? Odpowiedź brzmi: Ponieważ u schyłku 1914 r. skończył się czas czekania. Nastała wtedy chwila, kiedy Bóg nie dozwolił dłużej szatanowi bez przeszkód panować nad światem” (Światło 1930 t. I, s. 318-319).

         W roku 1919

„(...) wspaniała pomyślność duchowa, jakiej od roku 1919 w coraz większej mierze zaznaje duchowy Izrael, stanowi dowód, że w roku tym Babilon Wielki upadł” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 206).

         Osobną sprawą była kwestia identyfikacji Babilonu Wielkiego. Początkowo, aż do roku 1963, były nim tylko kościoły chrześcijańskie. Później stały się nim wszystkie religie, razem z chrześcijaństwem:

„W następnym roku, to jest 1963, poszerzono znaczenie pojęcia »Babilon Wielki« (Obj. 17:5). Przewertowanie kart historii świeckiej i religijnej doprowadziło do wniosku, iż wpływy starożytnego Babilonu rozciągnęły się nie tylko na chrześcijaństwo, ale wręcz na cała ziemię. Babilon Wielki okazał się więc ogólnoświatowym imperium religii fałszywej” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 147).

Ap 14:13 – „błogosławieni, którzy w Panu umierają – już teraz”

         Zmartwychwstanie klasy niebiańskiej od roku 1878

„Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. (...)

Odtąd. – Od wiosny 1878 roku” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 267).

         Zmartwychwstanie klasy niebiańskiej od roku 1918

„Wesele Baranka zaczęło się w roku 1918 n.e. W owym to czasie Jezus Chrystus towarzyszył Jehowie Bogu przychodzącemu do swej duchowej świątyni (Mal. 3:1). Namaszczeni duchem naśladowcy Chrystusa, którzy spali snem śmierci, zostali wtedy wzbudzeni do życia niebiańskiego (1 Tesal. 4:15, 16). (...) Osoby takie, poniósłszy śmierć w wierności, od razu powstają z martwych jako stworzenia duchowe. – Obj. 2:10; 14:13...” (Strażnica Nr 5, 1970 s. 28).

„Natomiast pomazańcom umierającym podczas dnia Pańskiego obiecano szczególny przywilej: wskrzeszenie do życia duchowego w niebie natychmiast, »w oka mgnieniu« (1 Koryntian 15:52). Jakież to zdumiewające! A ich sprawiedliwe czyny idą za nimi do dziedziny niebiańskiej” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 211).

Ap 14:15 – „przyszła pora żniwa”

         Wielka Piramida potwierdza nastanie czasu żniwa od roku 1878

Zapuść sierp swój, a żnij, gdyż tobie przyszła godzina, abyś żął. – Wielka Piramida potwierdza naukę Biblijną, że nadszedł czas żniwa” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 269).

„To każe wnosić, że żniwo właściwie zaczęło się w roku 1878, a trzy i pół roku przed wiosną 1878 roku przeznaczone były na pracę przygotowawczą, ale nie na żniwo w całem znaczeniu tego słowa” (jw. s. 269-270).

         Nastanie czasu żniwa od roku 1914

„Dlatego też Chrystus ukazuje się w symbolicznej wizji, jak w roku 1914, mając koronę na głowie swojej, »a w ręce swojej sierp ostry«, obejmuje władzę. Ponieważ sąd rozpoczął się trzy i pół roku później, (...) przeto wnioskujemy, że praca żniwiarska musiała się zacząć w tym czasie, mianowicie w roku 1918” (Światło 1930 t. I, s. 334).

         Nastanie czasu żniwa od roku 1919

„1919, (...) rozpoczyna się »żniwo ziemi« (Obj. 14:14-16)” (Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2000, 2003 s. 97).

„W roku 1919 rozpoczęło się »żniwo ziemi«, obejmujące zgromadzanie ostatka chrześcijan namaszczonych duchem” (Strażnica Nr 9, 2007 s. 30).

Ap 14:20 – „tłocznia”

         Tom VII Wykładów Pisma Świętego

„I prasa. – Fakty, na których oparty jest Siódmy tom Wykładów Pisma Św., a które wyświetliły ducha kościelnictwa” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 272).

„[Ap 19:15] A on tłoczy prasę wina zapalczywości i gniewu Bogawszechmogącego. – Pan interesuje się i bierze odpowiedzialność za kompletną seryę WYKŁADÓW PISMA ŚW., których ostatni tom specyalnie przedstawia cechy prasy (Obj. 14:18-20)” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 352).

         Obrazowe narzędzie do zniszczenia złych

         „Jest głową »prasy«, przedstawiającej w obrazie narzędzie, którem bezbożna organizacja szatańska na ziemi zostaje zniszczona” (Światło 1930 t. I, s. 342).

         Sąd podczas Armagedonu

„Natomiast drugie żniwo dotyczy »winorośli ziemi«, która po zżęciu zostaje wrzucona do »wielkiej tłoczni gniewu Bożego«. Mowa tu o sądzie, który się odbędzie w Har-Magedonie, kiedy niegodziwe, skłócone społeczeństwo ludzkie zostanie wykorzenione, a jego jadowite owoce starte na miazgę” (Strażnica Nr 24, 1988 s. 22).

Ap 14:20 – „1600 stadiów”

         Odległość od Scranton do Bethel, gdzie powstawał siódmy tom Wykładów Pisma Świętego

„Przez tysiąc i [sześć set] DWIEŚCIE Stajań. – (...) Praca nad przygotowaniem tego tomu spełniła się w Scranton, Pa. Skoro tylko tom został ukończony, wysłano go do Bethel. Połowę pracy spełniono w przeciętnej odległości 5 bloków od Lakawanna stacyi, a druga połowa w odległości 25 bloków. Blok w Scranton jest tak długi, że wypada ich 10 na milę. Wobec tego przeciętna odległość od stacyi jest 15 bloków, czyli........ 1.5 mili. Oficyalny kolejowy rozkład jazdy podaje odległość ze Scranton do Hoboken Terminal na 133.0. Oficyalna inżynierska odległość w mieście New York z Hoboken do Bethel, drogą przez Barclay Street Ferry, Fulton Street i Fulton Ferry, 8,850, 4,950, 2,540 i 1,460 stóp, czyli razem 3,4. Najkrótsza odległość z miejsca, gdzie była tłoczoną prasa przez członków klasy nóg, czyli gdzie uskuteczniono tę pracę pod kierunkiem i za pomocą Pańską, jest (Jan 6:60,61; Mat. 20:11)........... mil 137,9. Należy pamiętać, że tłoczenie jest procesem umysłowym” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 273, 274).

         Nie oznacza to odległości ani dokładnej miary

         „Nie oznacza to jednak tyle a tyle kilometrów od jednego miejsca do drugiego. Rękopis Synaicki podaje: tysiąc dwieście stajan. Różne rękopisy nie ustalają więc dokładnej miary” (Światło 1930 t. I, s. 345).

         Rzeka krwi długości symbolicznych 300 kilometrów

„Rzeka krwi płynąca z tłoczni wina jest bardzo głęboka, sięga bowiem aż po uzdy końskie, a rozlewa się na 1600 stadiów. Ta olbrzymia liczba, którą się otrzymuje mnożąc cztery podniesione do kwadratu przez dziesięć do kwadratu (4 x 4 x 10 x 10), wyraźnie podkreśla ogólnoziemski zasięg dokonanych zniszczeń (Izajasza 66:15, 16). Będzie to całkowita i nieodwracalna klęska. Szatańska winorośl ziemi już nigdy nie zdoła zapuścić korzeni (Psalm 83:18, 19, BT). (...) Tysiąc sześćset stadiów to około 300 kilometrów (Objawienie 14:20, przypis w New World Translation of the Holy Scriptures – With References)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 214).

Ap 15:1, 8 – „siedem plag”

         Siedem tomów Wykładów Pisma Świętego

„Mających siedm plag ostatecznych. – Siedm tomów Wykładów Pisma Św. stanowią razem trzecie i ostatnie biada wylane na papiestwo” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 275).

         „Aż się skończyło siedm plag onych siedmiu Aniołów. – Dopóki nie zostały napisane, wydrukowane i rozpowszechnione siedm tomów Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 281).

         Surowe wyroki Jehowy

„Czym są te plagi? Tak jak w wypadku odgłosów siedmiu trąb, chodzi o obwieszczanie surowych wyroków Jehowy, ujawniających Jego pogląd na to, co się dzieje w tym świecie, i ostrzegających przed ostatecznym rezultatem Jego sędziowskich orzeczeń (Objawienie 8:1 do 9:21). Wylewanie plag odnosi się do wykonania tych wyroków w dniu srogiego gniewu Bożego, gdy Jehowa zniszczy wszystko, co ściągnęło na siebie żar Jego niezadowolenia (Izajasza 13:9-13; Objawienie 6:16, 17). A zatem w wyniku plag »dopełni się gniew Boży«” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 215-216).

Ap 16:1 – „siedem czasz”

         Siedem tomów Wykładów Pisma Świętego

         „Idźcie a wylejcie siedm czasz zapalczywości Bożej na ziemię – W przedmowach do kilku tomów Wykładów Pisma Św. często powtarza się takie wyrażenie, jak: »Wysyłam ten tom z modlitwą«, albo »a teraz jest on wysłany z wiarą« i t. d. i t. d.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 283).

         Naczynia pełne gniewu Boga wylewane od lat 1922-1928

„Od roku 1922 zaczęto głośno i wyraźnie obwieszczać wyroki zawarte w symbolicznych czaszach” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 220).

„Kiedy w latach 1922-1928 n.e. z udziałem żyjących w tym czasie członków »ostatka« zaczęło się wylewanie ‘siedmiu plag ostatecznych’, musiało ono przebiegać pod kierunkiem i opieką aniołów. Wynika to z rozdziałów od 15 do 17 Księgi Apokalipsy, gdzie wyjawiono, że »czasze«, czyli »naczynia« pełne gniewu Bożego, były w rękach aniołów niebiańskich, którzy je przyjęli od Boga” (Strażnica Rok XCVI [1975] Nr 7 s. 11).

Ap 16:2 – pierwsza „czasza”

         Tom I Wykładów Pisma Świętego

         „I wyszedł Anioł pierwszy i wylał czaszę swoją na ziemię – Tom pierwszy został rozpowszechniony między tymi, którzy już byli pod religijnemi ograniczeniami” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 283).

         Wyroki Boga zawarte w symbolicznej czaszy

         Patrz omówienie Ap 16:1.

Ap 16:3 – druga „czasza”

         Tom II Wykładów Pisma Świętego

„I wylał wtóry [Anioł] czaszę swoją na morze. – Tom II Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 285).

         Wyroki Boga zawarte w symbolicznej czaszy

         Patrz omówienie Ap 16:1.

Ap 16:4 – trzecia „czasza”

         Tom III Wykładów Pisma Świętego

         „I wylał trzeci [Anioł] czaszę swoją na rzeki i źródła wód. – Czcicielom bestyi i jej obrazu wydawało się, że nauki zawarte w tomie III Wykładów Pisma Św. splugawiły Pismo Św., Wody żywota, w samem ich źródle gdyż tom ten nawołuje do wyjścia z Babilonu, podczas gdy kler stara się usilnie, aby ludzie tam wchodzili” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 286).

         Wyroki Boga zawarte w symbolicznej czaszy

         Patrz omówienie Ap 16:1.

Ap 16:7 – mówiący „ołtarz”

         Wielka Piramida na ziemi

„16:7. I słyszałem drugiego od ołtarza. – »Ołtarz Pański w pośród ziemi Egipskiej« (Izaj. 19:19) w czasie wylania tych plag na pozafiguralnych egipcyan, jest Wielką Piramidą, omówioną w oddzielnej części tomu III” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 287).

         Ołtarz w niebie

„Nawet »ołtarz« Boży zabiera głos. W Objawieniu 6:9, 10 powiedziano, że u jego podstawy znajdują się dusze tych, którzy ponieśli śmierć męczeńską. Toteż »ołtarz« również daje wymowne świadectwo o sprawiedliwości i słuszności orzeczeń Jehowy” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 225).

Ap 16:7 – „Pan Bóg Wszechmogący”

         Pan Jezus

         „[Ołtarza] Mówiącego: Zaiste, Panie, Boże Wszechmogący. – Pan Jezus. – Obj. 1:8; Jan 5:22; Mat. 28:18” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 287).

         Jehowa Bóg

„I usłyszałem, jak ołtarz mówił: ‚Tak, Jehowo Boże, Wszechmocny, prawdziwe i sprawiedliwe są twe sądownicze rozstrzygnięcia’” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 224).

Ap 16:7 – Boże „sądy”

         Świadectwo Wielkiej Piramidy

„Prawdziwe i sprawiedliwe są sądy Twoje. – Nauka zawarta w Wielkiej Piramidzie jest w zupełnej zgodzie z resztą książki. (…). »Nie jest to wcale dodatek do pisanego objawienia; objawienie to jest kompletne, doskonałe i dlatego nie potrzebuje dodatku. Ale jest to silny irównorzędnyświadek Boskiego planu. Izajasz oznajmia o ołtarzu i słupie w ziemi Egipskiej, »który będzie na znak i na świadectwo Pana zastępów w ziemi Egipskiej«. Poprzedni tekst wskazuje, że będzie to świadek w owym dniu, kiedy wielki Zbawca i Wybawiciel przyjdzie uwolnić z niewoli grzechu«” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 287 [pogrubienie tekstu pochodzi od wydawcy cytowanej książki]).

         Orzeczenia Jehowy

„Toteż »ołtarz« również daje wymowne świadectwo o sprawiedliwości i słuszności orzeczeń Jehowy. Z pewnością jest rzeczą stosowną, by ci, którzy przelali tyle krwi i tak często robili z niej niewłaściwy użytek, zostali zmuszeni do jej picia, symbolizującego fakt, iż Jehowa skazał ich na śmierć” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 225).

Ap 16:8 – czwarta „czasza”

         Tom IV Wykładów Pisma Świętego

„Potem czwarty Anioł wylał czaszę swoją na słońce. – Tom IV Wykładów Pisma Św.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 287).

         Wyroki Boga zawarte w symbolicznej czaszy

         Patrz omówienie Ap 16:1.

Ap 16:13 – „nieczyste duchy podobne żabom”

         Skrzeczący demoniczni mędrcy

         „16:13. I widziałem trzy nieczyste duchy. – Oznaczające pochodzenie od demonów. (Mat. 10:1; Marek 1 :26; Łuk. 4:33). (...)

[Podobne żabom] JAKOBY ŻABY – Żaby są bardzo gadatliwe, mają bardzo mądry wzrok, duże usta, są nadęte, ale wydają tylko skrzek. W czasie »ucisku narodów z rozpaczą« jaki przyszedł na chrześciaństwo z powodu jego grzechów, skrzeczenie mędrców napełnia teraz wszędzie całą ziemię” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 294).

         Nieczyste duchy

         „Te nieczyste duchy wychodzą ze smoka, z bestyi i fałszywego proroka” (Światło 1930 t. II, s. 44).

         „Nieczyste natchnione wypowiedzi” szatana

„W dniu Pańskim również pojawia się coś odrażającego i przypominającego żaby, tyle że bierze to początek z innego źródła. Chodzi o »nieczyste natchnione wypowiedzi« Szatana, najwyraźniej symbolizujące propagandę, która zmierza do zwrócenia przeciw Jehowie Bogu wszystkich władców ludzkich, czyli »królów«” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 230).

Ap 16:13 – „fałszywy prorok”

         Sekty protestanckie

         „I z ust fałszywego·proroka. – Głównym błędem, co do którego zgadzają się wszystkie protestanckie (fałszywy prorok) sekty, jest doktryna o ludzkiej nieśmiertelności, oryginalne kłamstwo wypowiedziane w Raju” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 296).

         Anglo-amerykańska potęga

„Co jednak powiedzieć o »fałszywym proroku«? Jest on dla nas nowy tylko z nazwy. Wcześniej ukazano nam już dzikie zwierzę mające dwa rogi jak baranek, które dokonywało wielkich znaków przed siedmiogłową bestią. Ten zwodniczy twór występował w roli proroka na rzecz bestii. Zachęcał do oddawania jej czci, a nawet doprowadził do sporządzenia jej wizerunku (Objawienie 13:11-14). »Fałszywy prorok« na pewno więc wyobraża to samo, co bestia z dwoma rogami przypominającymi rogi baranka” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 230-231; por. Światło 1930 t. II, s. 46).

         Patrz omówienie Ap 13:11.

Ap 16:14, 16 – „wielka wojna Boga Wszechmogącego (...) Armagedon”

         Już się rozpoczęła, a wybuch wojny w 1914 r. jest jej „maleńkim wstępem”

„Którzy wychodzą do królów [ziemi] na wszystek okrąg świata, aby ich zgromadzili na wojnę onego wielkiego dnia Boga wszechmogącego. – Czego obecna, straszliwa wojna europejska jest zaledwie maleńkim wstępem. – Obj. 17:14; 19:19. »Walka ta, która zakończy się zupełnem obaleniem obecnego ziemskiego panowania, już się rozpoczyna...« (Dokonana Tajemnica 1925 s. 303).

         Rozpocznie się i zakończy w XX wieku

         „O jakim dniu mówił Jezus? Czy o wybuchu trzeciej wojny światowej? Nie. Sofoniasz nazywa ten dzień w 2 rozdziale, wierszu 3 (NW), dniem »gniewu Jehowy«. W 16 rozdziale Objawienia, wierszach 14 i 16 (Kow) określono go jako wielki dzień Boga Wszechmogącego, zwany »po hebrajsku Armagedon«. Wojna ta zostanie stoczona w XX wieku. Proroctwo o niej spełni się tak dokładnie, jak się spełniły proroctwa o wojnach światowych, głodach, trzęsieniach ziemi itd. Proroctwo to wypełni się za życia obecnego pokolenia” (Przebudźcie się! Nr 11 z lat 1960-1969, art. „XX wiek w proroctwie biblijnym” s. 13; Awake! 22.02 1961 s. 8).

         Rozpocznie się wkrótce

„Już wkrótce Armagedon, wojna Boga, zastąpi je »nowymi niebiosami« – Jego niebiańskim Królestwem, czyli rządem (Objawienie 16:14-16)” (Strażnica Nr 22, 1997 s. 6).

Ap 16:18 – „głosy i gromy”

         Tomy I-VII Wykładów Pisma Świętego i „socjalna rewolucja”

         „I stały się [głosy i]gromy. – Siedm ich było – wskazujące szerokie zainteresowanie Wykładami Pisma Św. Będzie też prawdopodobnie gromienie ze strony kleru” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 305).

„I stało się wielkie trzęsienie ziemi. – Socyalna rewolucya. O tem samem wspomina Objawienie 8:5; 11:19 i 1 Król. 19:11, 12, w następstwie wojny” (jw. s. 305).

         Działania Jehowy w przyszłości

„»Błyskawice i głosy, i gromy« niewątpliwie sygnalizują, że Jehowa ponownie występuje przeciw ludzkości (porównaj Objawienie 4:5; 8:5). Dozna ona niebywałego wstrząsu, przypominającego niszczycielskie trzęsienie ziemi (porównaj Izajasza 13:13; Joela 3:21). Wskutek tej druzgocącej katastrofy »wielkie miasto«, czyli Babilon Wielki, rozdzieli się na »trzy części«, co symbolizuje bezpowrotne zburzenie. Upadną również »miasta narodów«. Znikną »góry« oraz »każda wyspa« – instytucje i organizacje tego systemu, które wydają się takie trwałe” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 234).

Ap 16:21 – „grad”

         Świadectwo VII tomuWykładów Pisma Świętego

„Wielki grad jako centnarowy spadł z nieba. – Prawda streszczona, mająca druzgocącą siłę. Końcowe świadectwo Siódmego tomu Wykładów Pisma Św. wydawało się czcicielom bestyi i jej obrazowi jakby gradem – Obj. 11 :19; Izaj. 28:17; 30:30; Ezech. 13:11; Jozue 10:11.

Każdy kamień wagi około talentu. – 113 funtów. (Malach. 3:10) Jak wyobrażali sobie czciciele bestyi i jej obrazu ten siódmy tom Wykładów Pisma Św. można sobie wyobrazić z ostatniej plagi, jaka spadła na ziemię egipską, czyli plaga śmierci pierworodnych, opisana w 2 Mojż. rozdziały 11-sty i 12-sty (Dokonana Tajemnica 1925 s. 307).

         „Nie jest to literalny grad”, ale „niszczące prawdy” sług Pańskich

         „Nie jest to literalny grad, lecz zimne, twarde i niszczące prawdy, spadające z nieba Jehowy, który je zachował »na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny« (...) Słudzy Pańscy rzucają grad, a czynią to, przestrzegając wiernie przykazań Pańskich i wydając świadectwo o Jezusie Chrystusie” (Światło 1930 t. II, s. 69).

         Twarde oznajmianie wyroków Jehowy lub też „literalny grad”

„Dotkliwe razy zada ludziom »wielki grad«, którego każda bryła waży około talentu, a więc o wiele większy niż podczas siódmej plagi egipskiej (2 Mojżeszowa 9:22-26). Kara w postaci opadu zamarzniętych wód zapewne obrazuje nadzwyczaj twarde oznajmianie wyroków Jehowy, sygnalizujące, że wreszcie nadszedł kres tego systemu rzeczy! W swym niszczycielskim dziele Jehowa może równie dobrze użyć literalnego gradu (Joba 38:22, 23)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 234).

         W części piątej tego artykułu kończymy nasz temat omawiając rozdziały 17-22 Apokalipsy.