Włodzimierz Bednarski

Wspaniały finał Objawienia bliski! – czy ta książka będzie niebawem wycofana?

dodane: 2015-08-06
Książka pt. Wspaniały finał Objawienia bliski! to jedna z najbardziej znanych publikacji Świadków Jehowy w obecnym czasie. Czy będzie niedługo odrzucona, jak sądzą niektórzy z nich? Staramy się odpowiedzieć na to pytanie w naszym artykule.

Wspaniały finał Objawienia bliski! – czy ta książka będzie niebawem wycofana?

 

         W roku 1988 Towarzystwo Strażnica wydało po angielsku swój nowy komentarz do Apokalipsy św. Jana. Ma on tytuł Revelation—Its Grand Climax At Hand! (Wspaniały finał Objawienia bliski!) i zastąpił on dwie wcześniejsze angielskie publikacje książkowe z lat 60. XX wieku (po polsku nie wydano ich):

 

“Babylon the Great Has Fallen!” God’s Kingdom Rules! („Upadł Babilon Wielki!” Panuje Królestwo Boże!) 1963, komentowane są rozdziały 14-22 z Ap.

“Then Is Finished the Mystery of God” („Wtedy dokona się tajemnica Boża”) 1969, komentowane są rozdziały 1-13 z Ap.

 

         W roku 1993 wydano polską wersję omawianej książki pt. Wspaniały finał Objawienia bliski!

         Już angielska wersja z roku 1988 wprowadzała między innymi nową naukę o Sodomitach i braku ich wskrzeszenia, co potwierdził wewnętrzny biuletyn Świadków Jehowy:

 

         Some adjustments will be made in future printings of the Live Forever book. The only significant change is with regard to the Sodomites, on pages 178 and 179. This change appeared in the Revelation book, page 273, and in The Watchtower of June 1, 1988, pages 30 and 31. You may wish to note it in earlier printings that you have on hand. (ang. Nasza Służba Królestwa Nr 12, 1989 s. 7).

 

„Jezus Chrystus też wiedział, co mówi, i wyraził to bez ogródek. Oświadczył, iż »lżej będzie ziemi sodomskiej w dniu sądu« niż przywódcom religijnym, którzy wzgardzili jego orędziem (Mateusza 11:23, 24). Posłużył się tutaj hiperbolą, aby wykazać, że ci ludzie odrzucający Syna Bożego i jego nauki są bardziej godni potępienia niż Sodomici. Jak czytamy w Liście Judy 7, ci ostatni »stanowią przykład kary ognia wiecznego«, oznaczającej wieczną zagładę (Mateusza 25:41, 46, Wp)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 [ang. 1988] s. 273).

 

         Przypomnijmy, że jeszcze w tym samym czasie, a nawet rok później, w roku 1989, inna polska książka uczyła odwrotnie o Sodomie (zmieniono tę naukę dopiero w edycji z roku 1990):

 

         „Tym samym Jezus wskazał, że przynajmniejniektórzyzniesprawiedliwych mieszkańców starożytnej Sodomy i Gomory znajdą się na ziemi w czasie Dnia Sądu. Chociaż prowadzili się bardzo niemoralnie, to jednak można się spodziewać, że niektórzy z nich powstaną z martwych (1 Mojżeszowa 19:1-26). Jehowa w swoim miłosierdziu wskrzesi ich, dzięki czemu będą mieć sposobność zapoznać się z Jego zamierzeniami” (Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi 1984, 1989 [ang. 1982, 1985] s. 179).

 

         Oczywiście nowy komentarz wprowadzał w roku 1988 wiele innych zmian doktrynalnych, ale nie to jest dla nas w tym artykule najważniejsze.

 

         W roku 2006 Towarzystwo Strażnica wydało poprawioną angielską wersję tej książki, w której wprowadzono wiele nowych ‘korekt’.

         W języku polskim nie ukazała się ta ‘skorygowana’ publikacja (poprawiono ją tylko w wersji elektronicznej np. na płycie Watchtower Library 2013), ale w zamian w wewnętrznym biuletynie opublikowano artykuł, który wskazał wszystkie miejsca objęte korektą. Zaczynał się on następująco:

 

„Zmiany w książce Wspaniały finał Objawienia bliski!

Poniżej podano zmiany, które należy wprowadzić w książce Wspaniały finał Objawienia bliski!, opublikowanej w roku 1988 (wydanie polskie: 1993). Nie uwzględniono tu niektórych danych liczbowych, jakie można znaleźć w najnowszym Roczniku czy w innych publikacjach” (Nasza Służba Królestwa Nr 9, 2006 s. 3 [całość treści patrz strony 3-6]).

 

         Poniżej zamieszczamy tylko dwa przykłady ‘korekt’ z tej książki.

 

         Fragment dotyczący Jana Pawła II

 

„Jan Paweł II, przemawiając w październiku 1979 roku do Zgromadzenia Ogólnego ONZ, powiedział: (...). Rzecz znamienna, w swym przemówieniu nic nie wspomniał o Jezusie Chrystusie ani Królestwie Bożym” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 243).

 

„Jan Paweł II, przemawiając w październiku 1979 roku do Zgromadzenia Ogólnego ONZ, powiedział: (...). Rzecz znamienna, w swym przemówieniu bardzo niewiele uwagi poświęcił Jezusowi Chrystusowi i Królestwu Bożemu” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 243 [edycja elektroniczna zamieszczona na płycie Watchtower Library 2012]).

 

         Fragment dotyczący 42 miesięcy z Ap 11:2-3

 

„Jak jeszcze zobaczymy, chodzi tu o literalne 42 miesiące – od października 1914 roku do roku 1918 – kiedy to wszystkich uważających się za chrześcijan poddano ciężkiej próbie” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 162).

 

„Jak jeszcze zobaczymy, chodzi tu o literalne 42 miesiące – od grudnia 1914 roku do czerwca roku 1918 – kiedy to wszystkich uważających się za chrześcijan poddano ciężkiej próbie” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 162 [wersja zawarta na Watchtower Library 2013]; Nasza Służba Królestwa Nr 9, 2006 s. 5).

 

         W sumie korekty (większe i mniejsze) widnieją w tej książce na 49 stronach, choć jest ich więcej, gdyż czasem było ich po kilka na danej stronie. Treść tej publikacji kończy się na stronie 319.

         Interesujące jest to, że wielu Świadków Jehowy od wielu lat bulwersowały poniższe słowa z tej książki, dotyczące Jezusa, gdyż oni od połowy lat 50. XX wieku nie modlą się do Niego, a zapewnia się czytelników, że jest odwrotnie:

 

„Tak więc razem z Janem żarliwie się modlimy: »Amen! Przyjdź, Panie Jezusie«. [Ap 22:20]” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 [ang. 1988] s. 319).

 

         W związku z tym, że po roku 2006 Towarzystwo Strażnica zmieniło wiele swoich nauk, niektórzy ze Świadków Jehowy wyrażają przekonanie, że omawiana książka wkrótce będzie wycofana z kolportażu i posługiwania się nią.

         Bo chyba organizacja ta nie postara się już o wprowadzenie kolejnego artykułu z ‘cyklu’ Zmiany w książceWspaniały finał Objawienia bliski!

 

         Poniżej przeanalizujemy te niektóre nauki, które zostały zmienione w Towarzystwie Strażnica już po roku 2006, gdy ‘ostatecznie’ poprawiono omawianą książkę i które zarazem występują w niej.

 

Zmartwychwstanie niebiańskie według „dowodów” w roku 1918

 

         „Wszystkie dowody wskazują na to, że owo zmartwychwstanie niebiańskie rozpoczęło się w roku 1918...” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 103).

 

         Zmiana w roku 2007

 

         „Z tego by wynikało, że pierwsze zmartwychwstanie rozpoczęło się między rokiem 1914 a 1935. Czy jego początek da się ustalić jeszcze dokładniej? (...) Czy można zatem przyjąć, że skoro Jezus zasiadł na tronie jesienią 1914, to jego wierni namaszczeni naśladowcy zaczęli powstawać do życia trzy i pół roku później, wiosną 1918 roku? Istnieje taka możliwość. Chociaż nie znajduje bezpośredniego potwierdzenia w Biblii, pozostaje w zgodzie z wersetami wskazującymi, że pierwsze zmartwychwstanie zaczęło się odbywać wkrótce po rozpoczęciu się obecności Chrystusa” (Strażnica Nr 1, 2007 s. 28).

 

         Być może z powodu braku pewności w swoją naukę, Towarzystwo Strażnica zmieniło w nowszym skorowidzu (z lat 2001-2010) słowa o tym:

 

„1918, (...) rozpoczyna się zmartwychwstanie niebiańskie” (Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2000, 2003 s. 96);

 

„1918: (...) prawdopodobnie rozpoczyna się zmartwychwstanie niebiańskie” (Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 2001-2010, 2011 s. 103).

 

Zakończenie powołania niebiańskiego w roku 1935

 

„Kiedy w roku 1935 rozpoznano w nich wielką rzeszę drugich owiec, stanowiło to wskazówkę, że kompletowanie 144 000 dobiegało końca” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 125).

 

Większość członków prawdziwego Izraela Bożego wybrano między Pięćdziesiątnicą roku 33 n.e. a rokiem 1935, w którym podczas historycznego zgromadzenia Świadków Jehowy w Waszyngtonie położono nacisk na zgromadzanie wielkiej rzeszy, mającej nadzieję ziemską (Objawienie 7:9)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 117).

 

         Zmiana w roku 2007

 

Towarzystwo Strażnica przedstawiając 1 maja 2007 roku nową naukę dotyczącą powoływania do klasy niebiańskiej (tzn. do 144 000 pomazańców), podało takie oto „Pytanie czytelników”:

 

„Kiedy Bóg przestanie powoływać chrześcijan do życia w niebie?” (Strażnica Nr 9, 2007 s. 30).

 

W odpowiedzi zamieszczono takie oto zdanie:

 

„Najwyraźniej więc nie można ustalić konkretnej daty, kiedy Bóg przestanie powoływać chrześcijan do życia w niebie” (jw. s. 31).

 

„Kiedy Bóg przestanie powoływać chrześcijan do życia w niebie? Biblia nie podaje dokładnej odpowiedzi na to pytanie. (...) nie możemy więc ustalić konkretnej daty, kiedy Bóg przestanie powoływać chrześcijan do życia w niebie” (Strażnica Nr 16, 2007 s. 19).

 

„To pokolenie” – pokolenie roku 1914

 

„Wybiegając myślą naprzód ku udrękom nękającym ziemię od pierwszej wojny światowej, powiedział również: »Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie«. A zatem czas wyznaczony na wprowadzenie w czyn postanowień Bożych musi być zatrważająco bliski (Marka 13:8, 30-32)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 17).

 

Zanim obecne pokolenie symbolicznych szarańczy zdąży dojść do kresu swego życia, zlecone przez Jehowę zadanie polegające na obwieszczaniu Jego wyroków zostanie zakończone — ze szkodą dla wszystkich zatwardziałych bluźnierców. Chmara szarańczy nie posiadała się z radości, gdy na kongresie w roku 1919 poinformowano o wydaniu nowego czasopisma pod nazwą Złoty Wiek. Dwutygodnik ten miał zaostrzyć ton ich świadczenia.” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 146-147).

 

         Zmiany w roku 2008, 2010 i 2014

 

         Skoncentrujemy się tu na ostatniej zmianie nauki z roku 2014, w której zsumowano dwie grupy pomazańców w jedno pokolenie:

 

         „Jezus, podając szczegółowe proroctwo dotyczące zakończenia systemu rzeczy, powiedział: »To pokolenie na pewno nie przeminie, dopóki się to wszystko nie stanie« (odczytaj Mateusza 24:33-35). Rozumiemy, że »to pokolenie«, o którym mówił Jezus, obejmuje dwie grupy namaszczonych chrześcijan. Pierwsza z nich żyła w roku 1914 i bez trudu rozpoznała wtedy znak obecności Chrystusa. W skład tej grupy nie wchodzili ci, którzy po prostu żyli w roku 1914, ale ci, którzy w owym roku albo wcześniej zostali namaszczeni duchem jako synowie Boży (Rzym. 8:14-17). Drugą grupę wchodzącą w skład »tego pokolenia« tworzą pomazańcy żyjący współcześnie z pierwszą grupą. Ale nie chodzi jedynie o zazębianie się okresów życia chrześcijan z obu tych grup, lecz raczej okresów ich namaszczenia – członkowie tej drugiej grupy zostali namaszczeni duchem świętym, gdy przynajmniej część członków pierwszej wciąż jeszcze przebywała na ziemi. Dlatego nie każdy z dzisiejszych pomazańców należy do »tego pokolenia«, o którym mówił Jezus. Członkowie drugiej grupy posunęli się już w latach. A przecież słowa Jezusa zapisane w Ewangelii według Mateusza 24:34 upewniają nas, że przynajmniej część »tego pokolenia na pewno nie przeminie«, aż ujrzy początek wielkiego ucisku. Powinno to wzmocnić w nas przekonanie, że już wkrótce Władca Królestwa Bożego przystąpi do zniszczenia niegodziwych i zaprowadzi sprawiedliwy nowy świat (2 Piotra 3:13)” (Strażnica 15.01 2014 s. 31).

 

„Niewolnik wierny i roztropny” to ostatek pomazańców

 

„Chwilowy sukces babilońskiego chrześcijaństwa w roku 1918 nagle przeobraził się w klęskę, gdy w roku 1919 ostatek pomazańców, czyli klasa Jana, dostąpił odrodzenia i duchowego zmartwychwstania. Babilon Wielki upadł w tym znaczeniu, że nie mógł już trzymać w niewoli nikogo ze sług Bożych. Namaszczeni bracia Chrystusa wyroili się z otchłani na podobieństwo szarańczy — gotowi do czynu (Objawienie 9:1-3; 11:11, 12). Byli nowożytnym »niewolnikiem wiernym i rozumnym«, a Pan ustanowił ich nad całą swą ziemską majętnością (Mateusza 24:45-47, NW)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 209).

 

„Prawdą jest, iż w roku 1919 Babilon Wielki nie uległ zniszczeniu (...) Religia fałszywa została osądzona i odtąd czeka tylko na wykonanie wyroku, toteż nie mogła dłużej trzymać w niewoli sług Jehowy (porównaj Łukasza 9:59, 60). Dostąpili oni uwolnienia, by służyć swemu Panu w charakterze niewolnika wiernego i rozumnego i dostarczać w słusznym czasie pokarmu duchowego” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 260).

 

         Zmiana w roku 2013

 

Czy wszyscy pomazańcy żyjący na ziemi tworzą wiernego niewolnika? Nie.” (Strażnica 15.07 2013 s. 22).

 

Członkowie Ciała Kierowniczego jako grupa tworzą »niewolnika wiernego i roztropnego«” (Królestwo Boże panuje! 2014 s. 130).

 

„Niewolnik” otrzymał „mienie” w roku 1919

 

„Chwilowy sukces babilońskiego chrześcijaństwa w roku 1918 nagle przeobraził się w klęskę, gdy w roku 1919 ostatek pomazańców, czyli klasa Jana, dostąpił odrodzenia i duchowego zmartwychwstania. Babilon Wielki upadł w tym znaczeniu, że nie mógł już trzymać w niewoli nikogo ze sług Bożych. Namaszczeni bracia Chrystusa wyroili się z otchłani na podobieństwo szarańczy — gotowi do czynu (Objawienie 9:1-3; 11:11, 12). Byli nowożytnym »niewolnikiem wiernym i rozumnym«, a Pan ustanowił ich nad całą swą ziemską majętnością (Mateusza 24:45-47, NW)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 209).

 

„Wszystko wskazuje na to, że jakieś trzy i pół roku później, w roku 1918, Jehowa w towarzystwie Jezusa jako »Anioła Przymierza« przybył na sąd do swej duchowej świątyni (Malachiasza 3:1, Bp; Mateusza 13:47-50). Nastał czas, by Pan ostatecznie odrzucił fałszywych chrześcijan i »nad całą swoją majętnością« ustanowił »niewolnika wiernego i rozumnego« (Mateusza 7:22, 23; 24:45-47, NW)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 31).

 

         Zmiana w roku 2013

 

„Logiczny jest więc wniosek, że gdy zgodnie z Ewangelią według Mateusza 24:46, 47 Jezus przybywa, by ustanowić niewolnika nad całym swoim mieniem, również chodzi tu o jego przyszłe przybycie podczas wielkiego ucisku” (Strażnica 15.07 2013 s. 8).

 

Jezus nie przybył ustanowić wiernego niewolnika nad całym swoim mieniem w roku 1919, ale że zrobi to w trakcie wielkiego ucisku” (jw. s. 8).

 

„Mienie” ziemskie

 

„Chwilowy sukces babilońskiego chrześcijaństwa w roku 1918 nagle przeobraził się w klęskę, gdy w roku 1919 ostatek pomazańców, czyli klasa Jana, dostąpił odrodzenia i duchowego zmartwychwstania. Babilon Wielki upadł w tym znaczeniu, że nie mógł już trzymać w niewoli nikogo ze sług Bożych. Namaszczeni bracia Chrystusa wyroili się z otchłani na podobieństwo szarańczy — gotowi do czynu (Objawienie 9:1-3; 11:11, 12). Byli nowożytnym »niewolnikiem wiernym i rozumnym«, a Pan ustanowił ich nad całą swą ziemską majętnością (Mateusza 24:45-47, NW)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 209).

 

         Zmiana w roku 2013

 

Obecnie do jego mienia zalicza się Królestwo Mesjańskie, które należy do niego od roku 1914 i które będzie dzielił ze swymi namaszczonymi naśladowcami (Obj. 11:15).” (Strażnica 15.07 2013 s. 24-25).

 

Czeladź to tylko pomazańcy

 

„Podobnie jest z niewolnikiem wiernym i rozumnym, który rozdziela czeladzi pokarm w słusznym czasie (Mateusza 24:45). Za dostarczanie pokarmu odpowiedzialny jest niewolnik jako grono, ale tym duchowym pożywieniem pokrzepia się czeladź, a więc poszczególni członkowie tego grona. Chodzi o tę samą grupę, tyle że opisaną w różny sposób — jako zbiorowość i jako jednostki” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 201).

 

         Zmiana w roku 2013

 

         „»Członkowie czeladzi«: Wszyscy, którzy są karmieni – zarówno pomazańcy, jak i drugie owce” (Strażnica 15.07 2013 s. 22).

 

Inspekcja Jezusa w roku 1918

 

         „Kiedy w roku 1918 Jezus rozpoczął inspekcję, duchowieństwo chrześcijaństwa najwyraźniej zostało osądzone niepomyślnie. (...) W roku 1919 chrześcijaństwo wraz z całym światowym imperium religii fałszywej zupełnie straciło uznanie Boże” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 32).

 

Wszystko wskazuje na to, że jakieś trzy i pół roku później, w roku 1918, Jehowa w towarzystwie Jezusa jako »Anioła Przymierza« przybył na sąd do swej duchowej świątyni (Malachiasza 3:1, Bp; Mateusza 13:47-50)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 31).

         Patrz też Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 32, 53, 55, 220.

 

         Zmiana w roku 2013

 

„Aby to ustalić, w roku 1914 Jezus rozpoczął inspekcję duchowej świątyni. Przegląd ten i dzieło oczyszczania obejmowały pewien okres – od roku 1914 do początków roku 1919 [3]” (Strażnica 15.07 2013 s. 11).

 

Jest to zrewidowane zrozumienie. Wcześniej sądziliśmy, że inspekcja Jezusa odbyła się w roku 1918” (jw. s. 14).

 

Świecenie (jaśnienie) pomazańców z Mt 13:43

 

„Obecnie, pod koniec tego systemu rzeczy, duchowi bracia Jezusa ‛jaśnieją jak słońce w Królestwie Ojca swego’ (Mateusza 13:40, 43)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 225-226).

 

„Podczas dnia Pańskiego sprawiedliwi mieli „jaśnieć (...) jak słońce”. Zbór chrześcijański został więc przygotowany do pewnego dzieła (Mateusza 13:24-30, 36-43, BT)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 188).

 

         Zmiana w roku 2013

 

         Towarzystwo Strażnica w roku 2013 przeniosło „świecenie” pomazańców z tekstu Mt 13:43 z ziemi do nieba i z roku 1918 na przyszłość, w „niebiańskim Królestwie”:

 

„Piąty element to jasne świecenie. Jezus zakończył swe proroctwo słowami: »W owym czasie prawi będą świecić jasno jak słońce w królestwie ich Ojca« (Mat. 13:43). Kiedy i gdzie się to spełni? Urzeczywistnienie się tych słów nadal jest kwestią przyszłości. Jezus nie miał na myśli czegoś, co obecnie dzieje się na ziemi, lecz coś, co w przyszłości wydarzy się w niebie” (Strażnica 15.07 2013 s. 13).

 

„W Daniela 12:3 czytamy, że »wnikliwi [chrześcijańscy pomazańcy] będą jaśnieć jak blask przestworza«. Dzieje się tak, gdy przebywając jeszcze na ziemi, uczestniczą w dziele głoszenia. Ale Mateusza 13:43 wskazuje na czas, gdy będą jasno świecić w niebiańskim Królestwie. Wcześniej uważaliśmy, że oba wersety odnoszą się do tego samego – do działalności ewangelizacyjnej” (Strażnica 15.07 2013 s. 14).

 

Modlitwa do Jezusa

 

„Tak więc razem z Janem żarliwie się modlimy: »Amen! Przyjdź, Panie Jezusie«. [Ap 22:20]” (Wspaniały finał Objawienia bliski 1993 [ang. 1988, 2006] s. 319).

 

         „Apostoł Jan nie bał się przyjścia Chrystusa - wręcz go wyczekiwał. Gdy otrzymał informacje na temat tego wydarzenia i jego znaczenia dla ziemi, żarliwie prosił w modlitwie: »Przyjdź, Panie Jezusie« (Objawienie 22:20)” (Strażnica Nr 6, 2007 s. 3).

 

         Zmiana w roku 2010

 

         „Sędziwy już apostoł pragnął ujrzeć wszystkie te wspaniałe wydarzenia i dlatego wykrzyknął: »Amen! Przyjdź, Panie Jezusie«” (Strażnica 15.09 2010 s. 28).

 

Gog z Magog to szatan

 

„Również Ezechiel zapowiedział, że gdy Gog z Magog (poniżony Szatan) przypuści ostatni atak na lud Boży, Jehowa wywoła »wielkie trzęsienie ziemi w ziemi izraelskiej« (Ezechiela 38:18, 19)” (Wspaniały finał Objawienia bliski 1993 s. 108).

 

„Niecny atak Szatana opisano sugestywnie w 38 rozdziale Księgi Ezechiela. Poniżonego Szatana nazwano tam ‛Gogiem z krainy Magog’. Jehowa wkłada w szczęki Goga symboliczne haki i prowadzi go do ataku, a wraz z nim jego liczne wojska” (Wspaniały finał Objawienia bliski 1993 s. 279).

 

         Zmiana w roku 2015

 

         „Przez lata w naszych publikacjach wyjaśniano, że Gog z Magog to imię nadane Szatanowi Diabłu po wyrzuceniu go z nieba. Wyjaśnienie to opierało się na fakcie, że w Księdze Objawienia utożsamiono Szatana z przywódcą ogólnoświatowego ataku na lud Boży (Obj. 12:1-17). Sądzono więc, że Gog to inne prorocze określenie Szatana” (Strażnica 15.05 2015 s. 29).

 

         Gog z Ez 38-39: „GOG Z MAGOG: Koalicja narodów, które podejmą próbę unicestwienia ludu Bożego” (Strażnica 15.05 2015 s. 29, wykres).

 

„Gdy się porówna wszystkie te biblijne wzmianki o ostatecznym ataku na lud Boży, staje się jasne, że określenie Gog z Magog odnosi się nie do Szatana, ale do koalicji narodów” (jw. s. 30).

 

         Gog z Ap 20:8: „GOG I MAGOG: Buntownicy, którzy otoczą prawych ludzi, by ich zgładzić” (Strażnica 15.05 2015 s. 30, wykres).

 

„Wydaje się więc, że mianem »Goga i Magoga« słusznie można nazwać wszystkich tych, którzy po upływie Millennium podniosą bunt” (jw. s. 30).

 

Bóle porodowe Marii

 

         Chociaż podręcznik Wspaniały finał Objawienia bliski! nie komentuje kwestii bólów porodowych Marii, to jednak inne publikacje Świadków Jehowy, zajmujące się Apokalipsą i stosownym jej fragmentem, właśnie zaznaczały, że On była ich pozbawiona:

 

         „‘I wielki znak był widziany (...) I ona krzyczy w swych bólach i w swych udrękach rodzenia’ [Ap 12:1-2]. To nie mogło się stosować do Marii, dziewicy żydowskiej, bo ona nie była w niebie, gdy rodziła człowieka Jezusa, a jako dziecko doskonałe Jezus nie urodził się oczywiście w bólach porodowych i udrękach, jakie towarzyszyły rodzeniu niedoskonałych dzieci Ewy. (1 Mojż. 3:16)” („Nowe niebiosa i nowa ziemia” 1958 s. 213-214).

 

         „Chłopczyk Jezus był dzieckiem doskonałym i gdy go jego ziemska matka porodziła w Betleemie nastąpił poród doskonały; nie mamy żadnych dowodów, że porodowi temu towarzyszyły straszne bóle porodowe i że Maria »wołała rodząc i męczyła się, aby porodzić«” (Strażnica Nr 12, 1949 s. 7, art. Król na tysiąc lat).

 

         Pogląd ten był podtrzymywany aż do roku 2008.

 

         Zmiana w roku 2008

 

Skorowidz tematyczny (1986-2008) zamieszczony na płycie Watchtower Library 2009 – wydanie polskie, umieścił sprawę bólów Maryi pod hasłem Daty, w dziale Kształtowanie się wierzeń, w którym napisano:

 

         „2008: Maria rodzi Jezusa w bólach: w08 1.10 23”.

 

         Widzimy więc, że powyższy pogląd został zaliczony do tzw. ‘nowego światła’, a we wskazanej przez skorowidz publikacji podano:

 

         „Przyszło im nocować w stajni. (…) Zaczęły się bóle porodowe! Kobiety na całym świecie z pewnością potrafią wczuć się w położenie Marii. Jakieś 4000 lat wcześniej Jehowa zapowiedział, że z powodu odziedziczonego grzechu kobieta będzie rodzić dzieci w bólach (Rodzaju 3:16). Nie ma podstaw sądzić, że Maria była wyjątkiem. Ewangelista Łukasz dyskretnie spuszcza zasłonę na tę scenę. Mówi po prostu: ‘Urodziła syna, pierworodnego’ (Łukasza 2:7)” (Strażnica 01.10 2008 s. 23).

 

         Oczywiście zmian doktrynalnych w latach 2007-2015 było u Świadków Jehowy o wiele więcej, ale nie wszystkie nauki, które później zmieniono, występowały w książce pt. Wspaniały finał Objawienia bliski! (patrz powyżej przykładowy tekst o bólach rodzenia Marii). Wystarczy popatrzeć w Skorowidzu tematycznym (1986-2014) zamieszczonym na płycie Watchtower Library 2014 w wydaniu polskim i angielskim by się o tym przekonać (patrz dział Kształtowanie się wierzeń i Beliefs Clarified). Jest tam wymienionych ponad 30 skorygowanych nauk.

 

         Widzimy z powyższego, że książka z roku 1993 (ang. 1988) pt. Wspaniały finał Objawienia bliski!, poprawiona w roku 2006, nadaje się w tej chwili albo do odrzucenia przez Świadków Jehowy, albo do gruntownego poprawienia, aby okazała się zgodną z ich dzisiejszą doktryną i nauczaniem. Jak zachowa się w tym wypadku Towarzystwo Strażnica? Pewnie rychło okaże się.

Zgłoś artykuł

Uwaga, w większości przypadków my nie udzielamy odpowiedzi na niniejsze wiadomości a w niektórych przypadkach nie czytamy ich w całości

Komentarze są zablokowane