Zmiana interpretacji przykazania Dekalogu dla potrzeb matki-organizacji

Zmiana interpretacji przykazania Dekalogu dla potrzeb matki-organizacji

         Świadkowie Jehowy zarzucają innym wyznaniom religijnym odstępstwo od Dekalogu, którego, jak sami uczą, nie muszą oni zachowywać (!):

         „Śmierć Jezusa położyła kres Prawu, łącznie z Dziesięcioma Przykazaniami, które Izraelici otrzymali przy górze Synaj” (Strażnica Nr 22, 1989 s. 6).

„Dekalog nie obowiązuje chrześcijan” (Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 t. 1, s. 528).

         Pomimo tego Świadkowie Jehowy zajmowali się kiedyś Dekalogiem częściej i bardziej niż dzisiaj.

         Towarzystwo Strażnica w pewnym momencie swej historii (na początku lat 30. XX wieku) tak mocno zaczęło nauczać o czci dla tej organizacji, że nawet przykazanie Dekalogu przeinterpretowało do swoich potrzeb. A chodzi o słowa:

„Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie” (Wj 20:12). Por. Pwt 5:16.

         Wpierw przypominamy co Towarzystwo Strażnica pisało i uczyło o „czci” dla organizacji:

„Ci są tymi, którzy czczą swego Ojca, Jehowę Boga, a także swoją matkę, jego organizację. Zgodnie z obietnicą Jehowy dni ich są przedłużone” (Strażnica 15.02 1937 s. 59 [ang. 15.12 1936 s. 379]).

„(...) sługa Jehowy nie wychodzi na ulicę ogłaszać samego siebie, lecz że udaje się do miejsc publicznych i tam obwieszcza, o Królestwie Jehowy i o jego Królu ku czci i chwale Jehowy i jego organizacji” (Strażnica 15.03 1937 s. 88 [ang. 15.01 1937 s. 24]).

         „Dzisiaj Bóg również oczekuje, a nawet wymaga od swoich dzieci posłuszeństwa, uszanowania i czci. Musi to być świadczone nie tylko samemu żywemu Bogu, ale także jego niewieściej organizacji” (Strażnica Nr 2, 1959 s. 2 [ang. 01.05 1957 s. 274]).

         „Skoro więc niebiański Ojciec karci nas za pośrednictwem swej przyrównanej do małżonki organizacji, ma to być dla nas nauką i służyć nam pomocą we wzrastaniu do stanu rzeczywiście dojrzałych chrześcijan, którzy oddają należną cześć Ojcu i matce” (Strażnica Nr 2, 1959 s. 7-8 [ang. 01.05 1957 s. 279]).

         „Prócz tego wszyscy chrześcijanie uważają Jehowę Boga za swego »Ojca«, a Jego niebiańską organizację, Jeruzalem, za swą »Matkę«. Tych przede wszystkim oni powinni czcić i słuchać. Już sama logika wskazuje, tym szacunkiem i posłuszeństwem objęci są ziemscy przedstawiciele niebiańskiego Ojca i Matki. Dla dorosłych obejmuje to wszystkich tych, którzy zajmują jakieś stanowiska w zborze chrześcijańskim albo w złożonymi ze świadków Jehowy Społeczeństwie Nowego Świata...” (Strażnica Nr 12, 1965 s. 11).

„Młodzi wszakże powinni szanować i czcić nie tylko własnego ojca i matkę, ale również Jehowę, Ojca niebiańskiego, i Jego przyrównaną do małżonki organizację (Prz. 1:8, 9)” (Strażnica Rok XCVII [1976] Nr 6 s. 14).

         Widzimy, że aż do roku 1976 pisano o „czci” dla organizacji i zestawiano ją ze czcią dla Boga.

         Dekalog i organizacja

         Poniżej zaś przedstawiamy teksty, w których Towarzystwo Strażnica po swojemu interpretuje wspomniane przykazanie Dekalogu. Mało tego, pisano o „czci” dla organizacji i zestawiano ją z czcią dla Boga Ojca.

Pierwszy taki fragment pojawił się w roku 1931, gdy badacze Pisma Świętego przyjęli nazwę Świadkowie Jehowy. Cytujemy go w oryginale, a pozostałe teksty już po polsku, angielsku, lub w tłumaczeniu na nasz język:

God commands: “Honour thy father and thy mother.” (Ex. 20:12) He did not command, however, that the father should be excluded. The father represents Jehovah, from whom comes every good thing, while the mother represents God's organization, used for his good purposes and to his glory. (Vindication 1931 t. 1, s. 158).

         „Dane ludowi Izraelskiemu prawo zasadniczo nakazuje: »Czcij ojca twego i matkę twoją!« Tekst ten ma głębsze znaczenie, aczkolwiek jest oczywiście rzeczą słuszną, żeby syn czcił swoich rodziców. Wszystko, co się odnosi do ludu Izraelskiego, jest obrazem rzeczy większych i lepszych. »Ojciec« oznacza tu Jehowę, podczas gdy »matka« symbolicznie przedstawia uniwersalną organizację Jehowy, zwaną też Syjonem. Największym więc obowiązkiem i przywilejem dziecka Bożego jest czcić Jehowę i być zupełnie oddanym jego organizacji” (Wolność 1932 s. 37 [ten tekst powtórzono dwa lata później, patrz poniżej]).

„Dane ludowi Izraelskiemu prawo zasadniczo nakazuje: »Czcij ojca twego i matkę twoją!« Tekst ten ma głębsze znaczenie, aczkolwiek jest oczywiście rzeczą słuszną, żeby syn czcił swoich rodziców. Wszystko, co się odnosi do ludu Izraelskiego, jest obrazem rzeczy większych i lepszych. »Ojciec« oznacza tu Jehowę, podczas gdy »matka« symbolicznie przedstawia uniwersalną organizację Jehowy, zwaną też Syjonem. Największym więc obowiązkiem i przywilejem dziecka Bożego jest czcić Jehowę i być zupełnie oddanym jego organizacji” (ZłotyWiek 15.05 1934 s. 3).

„Lecz zastosowanie tego wiersza nie może być ograniczone do tego, a to z tej przyczyny, że rodzice często przechodzą na stronę szatana przez obranie bezbożnego biegu i otwarte spotwarzanie imienia Jehowy. Nie jest podobne, aby Bóg miał w tem rozkazywać dzieciom czcić tych, którzy obiorą bieg bezbożnych, jedynie z tej przyczyny, iż są ich rodzicami (...) Podane w 2 Mojżeszowej 20:12 słowo »ojciec« znaczy Jehowa Bóg, od którego wszyscy posłuszni otrzymują życie. Wyraz »matka« w tym wierszu odnosi się do »niewiasty« Bożej, która zobrazowała organizację Bożą...” (Strażnica 15.02 1937 s. 53 [ang. 15.12 1936 s. 373]).

         „Ci są tymi, którzy czczą swego Ojca, Jehowę Boga, a także swoją matkę, jego organizację. Zgodnie z obietnica Jehowy dni ich są przedłużone (Strażnica 15.02 1937 s. 59 [ang. 15.12 1936 s. 379]).

„Gdyby jednak rodzice zajęli stanowisko przeciw Jehowie, to nie byliby »w Panu« i w tym wypadku dziecko dojrzałe winno wiedzieć, że powyższe przykazanie ma jeszcze głębszy sens, że słowo »ojciec« odnosi się do Jehowy, a »matka« do organizacji Bożej” (Nowy Dzień 15.12 1937 s. 508).

         „Bóg użył Pisma Św. i tam odniósł się do siebie jako wielkiego Ojca, a do swej »niewiasty« jako matki jego dzieci, która jest jego organizacją. Do tych dzieci Jehowa rzekł w pojedynczym znaczeniu: »Czcij ojca twego i matkę twoją, aby przedłużone były dni twoje na ziemi, którą Pan Bóg twój da tobie« (2 Mojżeszowa 20:12)” (Strażnica 15.06 1938 s. 183 [ang. 15.04 1938 s. 119]).

„W tym wersecie [Wj 20:12] zjawiają się słowa »ojciec« i »matka« są symbolicznie, ale też literalnie użyte. (...) Dlatego musi każdy, który życie otrzyma od Boga, onego Ojca, i jego organizację, oną matkę czcić, przez którą życie jest podawane” (Dzieci 1941 s. 103 [maszynopis]; ang. s. 256-257).

The word “mother”, at Exodus 20:12, means God's “woman”, picturing His organization, that gives birth to God’s children. (Consolation 30.04 1941 s. 17).

To “honour ... thy mother” means to show due consideration or respect for God’s woman, his organization, as the one through whom he as Father gives life to his children, particularly through his firstborn Son of that organization, Christ Jesus. (ang. Strażnica 01.02 1944 s. 43).

„W konsekwencji dzieciom Bożym nakazano, by szanowali [polskie publikacje w tych latach używały terminu „czciły”] i respektowali swoich duchowych rodziców oraz dawali posłuch i okazywali posłuszeństwo wskazówkom Pańskim docierającym do nich dzięki matce organizacji i za jej pośrednictwem. – Powt. 5:16” (ang. Strażnica 15.09 1950 s. 326 – As a consequence, God’s children are commanded to honor and respect their spiritual parents and give heed and obey the Lord’s instructions coming to them by and through the mother organization.—Deut. 5:16.).

„W chrześcijańskim systemie rzeczy przyjęto również zasadę zawartą w piątym przykazaniu, a mianowicie »czcij ojca twego i matkę twoją«. Oczywiście dzieci chrześcijańskie mają naturalnych ojców i matki, którym powinny być posłuszne (Efez. 6:1-4). Prócz tego wszyscy chrześcijanie uważają Jehowę Boga za swego »Ojca«, a Jego niebiańską organizację, Jeruzalem, za swą »Matkę«. Tych przede wszystkim oni powinni czcić i słuchać. Już sama logika wskazuje, tym szacunkiem i posłuszeństwem objęci są ziemscy przedstawiciele niebiańskiego Ojca i Matki. Dla dorosłych obejmuje to wszystkich tych, którzy zajmują jakieś stanowiska w zborze chrześcijańskim albo w złożonym ze świadków Jehowy Społeczeństwie Nowego Świata ... 2 Mojż. 20:12” (Strażnica Nr 12, 1965 s. 11 [ang. 01.05 1961 s. 282]).

„Księga Wyjścia 20:12 radzi: »Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą twój Bóg, Jahwe, da tobie«. Słowa te były pierwotnie skierowane do Izraelitów, zanim wkroczyli do Ziemi Obiecanej, mają więc dla nas szczególne znaczenie teraz, kiedy nadciąga koniec tego systemu rzeczy i szybko zbliża się nowy, sprawiedliwy porządek. Młodzi wszakże powinni szanować i czcić nie tylko własnego ojca i matkę, ale również Jehowę, Ojca niebiańskiego, i Jego przyrównaną do małżonki organizację (Prz. 1:8, 9)” (Strażnica Rok XCVII [1976] Nr 6 s. 13-14).

         Widzimy z powyższego, że w latach 1931-1976 Świadkowie Jehowy dokonywali takich oto zabiegów:

         matkę z tekstów Wj 20:12 i Pwt 5:16 utożsamiali z organizacją;

         nakazywali tę matkę-organizację czcić;

         zestawiali, albo wręcz zrównywali, te czczenie organizacji ze czcią dla Boga.

         Czy tak zawsze uczyło Towarzystwo Strażnica o przykazaniu Dekalogu i o czci dla organizacji?

         Otóż, jak wspomnieliśmy, zaczęto tak nauczać w roku 1931.

         A jak wcześniej uczono?

         Kiedyś przykazanie o czci ojca i matki inaczej interpretowano w Towarzystwie Strażnica, niż w chrześcijaństwie, ale również nietypowo:

„Piąte Przykazanie (...) Kto jest matką nowego stworzenia? Apostoł odpowiada na to, gdy wykazuje, że jak Żydzi odpowiadają Ismaelowi, synowi Agary, tak duchowi Izraelici odpowiadają Izaakowi, synowi Sary, oraz że Sara przedstawia pierwotne przymierze Boże zawarte z Abrahamem i że w tym znaczeniu owo niebieskie Jeruzalem, czyli niebieska obietnica królestwa niebieskiego, jest matką wszystkich nas” (ang. Strażnica 01.07 1907 s. 4019 [reprint]).

         „[Pwt] 5:16. Ci mogą żyć na wieki, którzy czczą Jehowę i Nowe Przymierze, przedstawionych tutaj przez ojca i matkę” (Miljony ludzi z obecnie żyjących nie umrą! 1920 s. 76).

         Teksty Prz 1:8 oraz Prz 6:20 i organizacja

         Trzeba tu wspomnieć, że Świadkowie Jehowy również inne fragmenty biblijne, co najmniej od roku 1936, odnosili i odnoszą nadal do organizacji-matki. Chodzi o teksty Prz 1:8 i Prz 6:20.

         Oto przykładowe cytaty z ich publikacji:

„Wyrazy »prawem twej matki« [Prz 6:20] oznaczają właściwy bieg postępowania, którego mają powziąć ci, którzy są w organizacji Bożej. (...) Dlatego jest winien opuszczenia »prawa matki swojej«, to jest organizacji Bożej” (Strażnica 01.05 1936 s. 134 [ang. 01.03 1936 s. 69-70]).

         „»Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki [prawa] matki twojej« (Przypow. Salomona 6:20). Nikt z tych, którzy stoją po stronie Bożej całym sercem, nie może lekceważyć listu lub ducha tego wersetu. Bóg jest nasz Ojciec i on rozkazuje, (...) Jego organizacja jest nasza matka” (Strażnica 15.07 1937 s. 219 [ang. 15.05 1937 s. 154]).

         „Otrzymawszy pokarm aż do posiadania obecnej duchowej siły i dojrzałości, czy teraz nagle staniemy się rozumniejsi niż ci, którzy nas dotychczas zaopatrywali, i opuścimy światło i kierownictwo organizacji, która nam matkowała? »Nie opuszczaj nauki matki twojej« (Przyp. 6:20-23)” (Strażnica Nr 14, 1952 s. 11 [ang. 01.02 1952 s. 80]).

         „Podobnie rzecz się ma z człowiekiem, który studiuje Biblię i umacnia swą wiarę w Boga: on podejmuje służbę jako członek Społeczeństwa Nowego Świata i naucza również innych tego, czego się sam nauczył. Uznaje Jehowę za swego Ojca a organizacjęJehowyzaswąMatkę. Budzi się i przychodzi do światła prawa Bożego, aby odtąd iść drogą życia (Przyp. 6:20)” (Strażnica Nr 17, 1961 s. 3).

„Czy słuchacie z uwagą matczynej organizacji ludu Jehowy, aby czynić odpowiednie postępy? Czy jesteście posłuszni swym ziemskim rodzicom? Czy przyjmujecie rady od starszych w społeczności ludu Bożego? Rozważcie mądre, prowadzące do życia pouczenie Jehowy: »Strzeżże, synu mój, przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej. (...) Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia«. – 1 Tym. 4:15; Prz. 6:20, 23” (Strażnica Nr 10, 1970 s. 7).

„Nie stosują się również do rady zawartej w wierszu 8 tegoż rozdziału [Prz 1:8], gdzie czytamy: »Synu mój, słuchaj napomnień ojca i nie odrzucaj nauk swej matki«. Puszczają mimo uszu, co im mówią rodzice, nie słuchają też Ojca niebiańskiego, Jehowy, ani swej »matki«, to znaczy organizacji Jehowy przyrównanej do Jego małżonki” (Strażnica Rok XCIII [1972] Nr 17 s. 3-4).

         Patrz też powyżej cytowana Strażnica Rok XCVII [1976] Nr 6 s. 14.

         Jeszcze w roku 2013 przywołano tekst Prz 6:20 na uzasadnienie organizacji-matki:

„Kiedy studiujemy z kimś Biblię, pomagamy mu poznać naszego niebiańskiego Ojca. Ale powinniśmy też uczyć go o organizacji Jehowy (Prz. 6:20)” (Nasza Służba Królestwa Nr 3, 2013 s. 3).

         Jak wspomnieliśmy, także te fragmenty z Księgi Przysłów były kiedyś inaczej i nietypowo interpretowane przez Towarzystwo Strażnica („matką” było „Boskie przymierze”). Oto przykład dotyczący tekstu Prz 1:8:

„Jak to czytamy: (Przyp. 1:8-9), »Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca (Boga)twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej [Boskiego przymierza usprawiedliwienia i odrodzenia w którym jesteśmy spłodzeni do nowości żywota]...«” (ang. Strażnica 15.04 1893 s. 1518 [reprint] – “My son, hear the instruction of thy Father [God], and forsake not the law of thy mother [God's covenant of justification and regeneration in which we are begotten to newness of life]...”).

         Powyższe teksty Towarzystwa Strażnica wskazują, że Świadkowie Jehowy przez wiele lat utożsamiali matkę z Dekalogu z organizacją (Wj 20:12; Pwt 5:16). Nie brali przy tym pod uwagę słów Chrystusa i Apostoła Pawła, którzy te fragmenty komentowali (Mt 15:4, 19:19; Ef 6:2). Również inne teksty o matce (Prz 1:8, 6:20) przez całe lata, aż do dziś Towarzystwo Strażnica odnosiło i odnosi do organizacji. Dziś jednak niewielu Świadków Jehowy nazywa wprost swą organizację „matką”. Jak będzie w przyszłości?