O Rz 10:13 raz jeszcze
O Rz 10:13 raz jeszcze
W moim artykule pt. Rz 10:13 i antytrynitarze o przydzieleniu słów „każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony” (Rz 10:13) przez Towarzystwo Strażnica Jezusowi w Strażnicy Rok C [1979] Nr 2 s. 23 napisałem:
„Niektórzy ludzie uważają, że w powyższej Strażnicy autor artykułu po prostu, jak to się mówi, ‘chlapnął’ i zostało. Nie wiązało się to jednak ze zmianą doktrynalną, ale zapewne wprowadziło pewien niepokój u niektórych głosicieli Towarzystwa Strażnica, choć na końcu tego artykułu wyrażono inną myśl, którą nie każdy z nich jednak zapamiętał:
„(...) Stwórcę i Boga, który nalega, abyśmy używali Jego imienia (Izaj. 42:8; Rzym. 10:13)” (j/w. s. 24).
Przypominam, że chodziło o następujący fragment z tego czasopisma:
„Istnieją w Pismach Hebrajskich wersety dotyczące Jehowy, które w ‘Nowym Testamencie’ przytoczono w kontekście odnoszącym się do Syna (Izaj. 40:3 - Mat. 3:3 - Jana 1:23; Joela 3:5 /2:32, Gd/ - Rzym. 10:13; Ps. 45:7, 8 - Hebr. 1:8, 9). Jest to zrozumiałe - gdy się weźmie pod uwagę, że Jezus był najwybitniejszym przedstawicielem Ojca” (Strażnica Rok C [1979] Nr 2 s. 23).
Pomimo mych wyjaśnień niektórzy nadal mówili „Bednarski się pomylił”, „nie zna się”, „pogubił się”, „oszukał” czy „okłamał”, a redaktor artykułu w Strażnicy w podsumowaniu odniósł ostatecznie Rz 10:13 do Jehowy.
Natomiast ja nadal podtrzymuję to, że autor tej publikacji po prostu ‘chlapnął’, jak wcześniej napisałem.
Co mnie upewnia w tym? Otóż to, że Towarzystwu Strażnica wielokrotnie zdarzało się ‘chlapnąć’ pewne opinie, z których czasem się wycofywało, a innym razem nie. Oto przykłady i z ‘teologii’ Świadków Jehowy i z ich historii.
Tekst I | Tekst II | Uwagi |
„Jesus again stresses the suddenness with which he comes: (...) ‘Look! I am coming to you quickly ... Look! I am coming quickly, and the reward I give is with me ... Yes; I am coming quickly.’ (Rev. 22:7, 12, 20)” (The Watchtower 01.10 1978 s. 15). | „Jezus ponownie podkreślił nagłość swego przybycia: (...) ‘A oto nadchodzę szybko. (...) Tak, nadchodzę szybko’ (Apok. 22:7, 20, NW)” (Strażnica Rok C [1979] Nr 18 s. 12). | Widzimy, że autor ang. artykułu przydzielił Jezusowi słowa z Ap 22:12, które w polskim odpowiedniku usunięto, gdyż Towarzystwo Strażnica odnosi je do Jehowy („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 373). Po tych słowach występuje tytuł „Alfa i Omega” (Ap 22:13) i on wskazywałyby na Jezusa jako Boga. |
„‘Oto przychodzę szybko - (...)’ (Objawienie 22:12-15). Jehowa Bóg ponownie zwraca uwagę (...) ‘Przychodzi szybko’, by wykonać wyrok...” („Wspaniały finał Objawienia bliski!” 1993 s. 316). | „‘Tak, przychodzę szybko’ (Objawienie 22:20a). Zarówno on, jak i sam Jehowa Bóg kilkakrotnie podkreślają, że przychodzą ‘szybko’, czyli wkrótce, a Jezus powtarza to już po raz piąty (Objawienie 2:16; 3:11; 22:7, 12, 20)” („Wspaniały finał Objawienia bliski!” 1993 s. 319). | Widzimy, że „Wspaniały finał Objawienia bliski!” (1993) na s. 316 słowa Ap 22:12 odnosi do Jehowy, a na s. 319, chyba przez nieuwagę, do Jezusa. Towarzystwo Strażnica uczy, że Ap 22:12 mówi o Jehowie (patrz np. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 373). |
There he heard God’s voice, “like that of a trumpet,” which said: “I am the Alpha and the Omega . . . What you see write in a scroll.”—Revelation 1:8-11 (ang. Przebudźcie się! Nr 15, 2000 s. 25). | „Na wyspie usłyszał głos Boży przypominający dźwięk trąby, który oznajmił: ’Jam jest Alfa i Omega (...) Co widzisz, zapisz w zwoju’ (Objawienie 1:8-11)” (Przebudźcie się! Nr 15, 2000 s. 25). | Z komentarza innej publikacji Towarzystwa Strażnica wiemy, że tym mówiącym z Ap 1:11 jest Chrystus („Wspaniały finał Objawienia bliski!” 1993 s. 24). Również „dźwięk trąby” przypomina głos Jezusa z Ap 1:10, co ang. publikacja zaakcentowała mocniej, i to wskazuje na Chrystusa jako „Alfę i Omegę” w Ap 1:8. Ale Towarzystwo Strażnica zaprzecza, by Jezus miał być Alfą i Omegą („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 373). |
„Jednakże gdy Szczepan czy też Jan ujrzeli w wizji Jezusa i do niego się zwracali, wcale nie były to modlitwy (Dz 7:56, 59; Objawienie 1:17-19; 22:20)” (Strażnica Nr 24, 1994 s. 24). | „Tak więc razem z Janem żarliwie sięmodlimy: ‘Amen! Przyjdź Panie Jezusie’. (...) (Objawienie22:20b, 21)” („Wspaniały finał Objawienia bliski” 1993 s. 319). | W tym wypadku nie wiadomo co sądzić o tych fragmentach, bo Świadkowie Jehowy nie modlą się do Jezusa, o czym wspominają liczne publikacje: „Módlmy się za pośrednictwem Jezusa Chrystusa, lecz nie do niego” (Strażnica Rok CII [1981] Nr 10 s. 3); „Warto zauważyć, że należy się modlić przez Jezusa, a nie do niego” (Strażnica Nr 21, 1995 s. 5-przypis). |
„W 1873 roku 21-letni C. T. Russell szczerze pragnąc przeciwdziałać takim błędnym naukom, napisał i wydał na własny koszt broszurę zatytułowaną ‘The Object and Manner of Our Lord’s Return’ (Cel i sposób powrotu naszego Pana)” („Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975” s. 5); „1873, The Object and Manner of Our Lord’s Return” (Watch Tower Publications Index 1930-1985 1986, hasło ‘Watch Tower Publications’). | „w roku 1877 w drukarni Zwiastuna wydał broszurę Cel i sposób powrotu naszego Pana” („Świadkowie Jehowy - głosiciele Królestwa Bożego” 1995 s. 575; por. s. 47); „1877, (...) Russell publikuje Cel i sposób powrotu naszego Pana” („Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2000” 2003 s. 93). | W tym fragmencie zapewne Towarzystwo Strażnica chciało pokazać zdolności pisarskie Russella już w wieku 21 lat. Później się z tego wycofało. Czyżby nikt nie zaglądnął do tej książki, albo do wspomnień Russella? Skoro Russell dopiero w roku 1876 dowiedział się od N. Barboura, że Chrystus powrócił w roku 1874, to czy mógł już wcześniej w roku 1873 napisać o tym broszurę? Patrz „Dokonana Tajemnica” 1925 s. 61; „Świadkowie Jehowy - głosiciele Królestwa Bożego” 1995 s. 46. |
„I tak na początku roku 1881 założono ‘Zion’s Watch Tower Tract Society’ jako niezarejestrowaną korporację, której przewodniczącym został Russell” („Wykwalifikowani do służby kaznodziejskiej” 1957 cz. IV, s. 49-50). | „16 lutego 1881 roku założono Towarzystwo Traktatowe - Strażnica Syjońska. Prezesem został W. H. Conley, a sekretarzem i skarbnikiem - C. T. Russell” („Świadkowie Jehowy - głosiciele Królestwa Bożego” 1995 s. 576). | W tym fragmencie widzimy, że autorzy z Towarzystwa Strażnica mieli kiedyś albo kiepskie informacje, albo złą wolę w przekazaniu prawdy historycznej o swej organizacji. |
„Yes, as 1975 wears on, it becomes evident that mankind needs the rule of the “Prince of Peace” more than ever...” [„Doprawdy, w miarę upływu 1975 roku...”] (The Watchtower 15.07 1975 s. 445). | „Doprawdy, w miarę upływu czasu coraz wyraźniej rzuca się w oczy fakt, że ludzkość bezwzględnie potrzebuje rządów ‘Księcia Pokoju’...” (Strażnica Rok XCVIII [1977] Nr 16 s. 9). | W tym nieprzemyślanym angielskim fragmencie z roku 1975 data ta stała się później niepotrzebna. Nie zamieniono jej na rok 1977, gdyż ona, w przeciwieństwie do roku 1975, nie miała żadnego znaczenia dla Towarzystwa Strażnica. |
Jak widzimy na tych kilku przykładach, że Towarzystwo Strażnica wiele razy w swych publikacjach umieszcza opinie i dane, które są prawdopodobnie jakimiś ‘chlapnięciami’. Niektóre z nich koryguje, inne pozostawia bez zmian, ale często nie da się ich zadawalająco uzgodnić z innymi fragmentami z różnych publikacji. Organizacja ta nie jest więc nieomylna, jak sądzą jej niektórzy obrońcy, którzy zarzucają mi omylność w sprawie przedstawienia jej poglądów.