Wszechmoc Jezusa - polemika z antytrynitarnym podejściem do wersetu Mt 28:18

Tekst ten jest polemiką z artykułem zamieszczonym na stronie antytrynitarnej pod tytułem "Wszechmocny Jezus?".

Najbardziej klasycznym fragmentem ukazującym wszechmoc Jezusa Chrystusa jest fragment z Ewangelii wg św. Mateusza:

Mt 28:18
(...) Dana Mi jest wszelka (gr. 'pas') władza w niebie i na ziemi.
(BT)

Dla antytrynitarian ten fragment jest jak zwykle bardzo niewygodny, więc próbują znaleźć cokolwiek, co umniejszyłoby moc Jezusa w stosunku do Jego Ojca. Jedną z takich metod jest zwrócenie uwagi na słowo "wszelka", które jest tłumaczeniem słowa greckiego "pas". Można znaleźć fragmenty Pisma Świętego zawierające to słowo, które ukazuje, że "wszystko" oznacza "bezwzględne wszystko":

Mt 3:5
5. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem.
(BT)

Oczywiście takich przykładów można by było mnożyć w nieskończoność, Jednakże wystarczy że ograniczymy się do tego jednego fragmentu.

Nie pozostawia wątpliwości fakt, że w tym przypadku słowo to jest użyte w sensie relatywnym, gdyż jak wiadomo, zawsze znaleźli się tacy, którzy do niego nie przychodzili. Lecz w tym momencie nie zauważają, że wpadają we własną pułapkę. Skoro temu wyrazowi można nadać wymiar absolutny (tak jak zresztą wszystkim tego typu wyrazom: "jedyny", "nic", "tylko", "zawsze", "nigdy" itp), to niech zauważą, że słowo "wszechmoc" (z greckiego pantokratos) odnoszące się do Boga Ojca, również składa się z tego samego członu "pas" we właściwej sobie formie gramatycznej (panto), oraz kratos (czyli siła, moc).  Widać, że antytrynitarianie doskonale potrafią podważyć wszechmoc Jezusa, to niech wobec tego spróbują wybronić wszechmoc Boga Ojca. Udowodnili, że "pas" w przypadku Jezusa może być w znaczeniu relatywnym, więc niech wykażą, że ten sam wyraz "pas" w słowie pantokrator jest użyty w znaczeniu absolutnym.

Aby wykazać wyższość mocy Ojca nad mocą Syna należałoby pokazać, że Ojciec ma moc zrobić coś, czego nie może zrobić Syn. Tego oni jednak nie potrafią wykazać, jednak w swoich wywodach próbują brnąć dalej analizując kontekst tego fragmentu

W bliskim kontekście zauważyli oni, że moc została Jezusowi "dana", a skoro została dana, to musiał być ktoś, kto tę moc dał, a tym samym musi mieć większą moc od obdarowanego. Jednak zastanawiające jest to, co to ma wspólnego z wszechmocą? Czyżby Bóg nie miał mocy dać swojemu Synowi wszechmocy? Twierdzeniem takim można jedynie umniejszyć Nie umniejszajmy wszechmocy Bożej! Drodzy antytrynitarianie, twierdzenie, że obdarowany nie ma możliwości otrzymania całkowitej pełni jest założeniem życzeniowym, wyssanym z palca i tym samym błędnym logicznie! My jednak mamy podstawy zakładać, że Ojciec dał Synowi wszystko, absolutnie wszystko.

J 16:14-15
14. On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi.
15. Wszystko, co ma Ojciec, moje jest; dlatego rzekłem, że z mego weźmie i wam oznajmi.
(BW)

J 3:35
35. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w jego ręce.
(BW)

Oraz werset, który ukazuje, że Jezus 'Wziął', co jeszcze bardziej akcentuje Ich wspólnotę:

Ap 2:28
28. jak i Ja to wziąłem od mojego Ojca - i dam mu gwiazdę poranną.
(BT)

Jest oczywiste, że te fragmnty również odczytacie relatywnie, ale jak za chwilę wykażę, antytrynitarianie nie są wstanie wykazać niczego lepszego, co ukazywałoby umniejszenie mocy Syna wobec mocy Ojca.

Po analizie bliskiego kontekstu, antytrynitarianie przechodzą do tego daleszego:

1 Kor 15:25-28
25. Bo On musi królować, dopóki nie położy wszystkich nieprzyjaciół pod stopy swoje.
26. A jako ostatni wróg zniszczona będzie śmierć.
27. Wszystko bowiem poddał pod stopy jego. Gdy zaś mówi, że wszystko zostało poddane, rozumie się, że oprócz tego, który mu wszystko poddał.
28. A gdy mu wszystko zostanie poddane, wtedy też i sam Syn będzie poddany temu, który mu poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.
(BW)

- Lecz znowu nasuwa się pytanie: "Co to ma wspólnego z wszechmocą?". Naturalnie antytrynitarianie mieliby rację, gdyby w wersecie 28 było napisane, że "Syn zostanie unicestwiony przez Ojca...". Prawie zawsze to słowo "poddany" występuje w kontekście dobrowolnego poddania się. Aby się o tym przekonać, wystarczy przejrzeć tutaj wszystkie wersety zawierające właśnie to słowo. Zwróćmy uwagę na inny werset z tego samego listu, jeden rozdział dalej, w którym jest użyty ten sam wyraz:

1 Kor 16:15-16
15. A proszę was, bracia: wiecie, że domownicy Stefana byli pierwszymi wyznawcami w Achai i że poświęcili się służbie dla świętych;
16. Proszę, abyście i wy się poddali takim ludziom i każdemu, kto współdziała i pracuje.
(BW)

Ciężko na podstawie powyższego wersetu rozstrzygać, kto jest większy a kto niższy. Aby podkreślić brak zależności pomiędzy mocą, a byciem poddanym, a nawet z posiadaniem władzy nad kimś (co nie ma związku z tym wersetem, bo jest tu mowa o poddaniu się Ojcu, a nie o władzy nad Jezusem), wystarczy zwrócić uwagę na fakt, że Jezus dobrowolnie oddał się w ręce Żydów i Piłata: We fragmencie J 10:17-18 jest napisane, że nikt Mu życia nie zabiera, On sam od siebie je daje. Ma moc je oddać, jak i odzyskać. Widać, że Jezus oddał się dobrowolnie w ich ręce, co wcale nie umniejsza Jego mocy. W J 19:10-11 jest napisane, że Piłat miał nad nim władzę. Czy to znaczy, że miał również większą moc od Jezusa, który wskrzeszał umarłych Łk 7:11-15, J 11:38-44, Mk 5:37-42, miał moc uciszać burze Mt 8:23-27, uzdrawiać itp.? Nie! skądże. Tak samo jak poddanie się dobrowolnie w ręce Ojca, nie musi umniejszać ani jego wszechmocy, jak i godności. Ponadto pamiętajmy, że ostatecznym celem poddania się Jezusa nie ma być panowanie Ojca nad Synem, ale "aby Bóg był wszystkim we wszystkim". Pamiętajmy również o tym, że Pismo Święte ma być dla nas wzorem pokory, rodzinnej miłości i harmonii. Byłoby to trochę dziwne, gdyby Pismo Święte uczyło nas postawy "Co ja się będę komuś podporządkowywał, co ktoś będzie mną rządził, dlaczego miałbym być podległy rodzicom...".

Drugim kontekstem przytaczanym przez nich jest następujący:

1 Kor 11:3
3. A chcę, abyście wiedzieli, że głową każdego męża jest Chrystus, a głową żony mąż, a głową Chrystusa Bóg.
(BW)

Znowu nie wiem, jaki to ma związek z wszechmocą. Polemikę z antytrynitarnym rozumieniem tego wersetu znajdujemy tutaj

Ponadto trochę dziwne jest to, że antytrynitarianie podważają wszechwiedzę Ducha Świętego na podstawie wersetu Mt 24:36, a nie zauważają innego wersetu, na podstawie którego stosując podobnie płytką argumentację, można ukazać wyższość mocy Jezusa nad mocą Jego Ojca:

Ap 3:7-8
7. A do anioła zboru w Filadelfii napisz: To mówi Święty, prawdziwy, Ten, który ma klucz Dawida, Ten, który otwiera, a nikt nie zamknie, i Ten, który zamyka, a nikt nie otworzy.
8. Znam uczynki twoje; oto sprawiłem, że przed tobą otwarte drzwi, których nikt nie może zamknąć; bo choć niewielką masz moc, jednak zachowałeś moje Słowo i nie zaparłeś się mojego imienia
(BW)

Do innych wersetów wskazujących na wszechmoc Jezusa są następujące fragmenty:

Ap 1:8
8. Jam jest alfa i omega [początek i koniec], mówi Pan, Bóg, Ten, który jest i który był, i który ma przyjść, Wszechmogący.
(BW)

Wprawdzie nie ma tu nigdzie bezpośrednio napisane, że Jezus jest tym Panem Bogiem, ale taki wniosek nasuwa się nam na podstawie kilku aspektów. Aby je zauważyć, przytoczę ten werset w jego szerszym kontekście:

Ap 1:4-18
4. Jan do siedmiu zborów, które są w Azji: Łaska wam i pokój od tego, który jest i który był, i który ma przyjść, i od siedmiu duchów, które są przed jego tronem,
5. I od Jezusa Chrystusa, który jest świadkiem wiernym, pierworodnym z umarłych i władcą nad królami ziemskimi. Jemu, który miłuje nas i który wyzwolił nas z grzechów naszych przez krew swoją,
6. I uczynił nas rodem królewskim, kapłanami Boga i Ojca swojego, niech będzie chwała i moc na wieki wieków. Amen.
7. Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen.
8. Jam jest alfa i omega [początek i koniec], mówi Pan, Bóg, Ten, który jest i który był, i który ma przyjść, Wszechmogący.
9. Ja, Jan, brat wasz i uczestnik w ucisku i w Królestwie, i w cierpliwym wytrwaniu przy Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu zwiastowania Słowa Bożego i świadczenia o Jezusie.
10. W dzień Pański wpadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił:
11. To, co widzisz, zapisz w księdze i wyślij do siedmiu zborów: do Efezu i do Smyrny, i do Pergamonu, i do Tiatyry, i do Sardes, i do Filadelfii, i do Laodycei.
12. I obróciłem się, aby zobaczyć, co to za głos, który mówił do mnie; a gdy się obróciłem, ujrzałem siedem złotych świeczników,
13. A pośród tych świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, odzianego w szatę do stóp długą i przepasanego przez pierś złotym pasem;
14. Głowa zaś jego i włosy były lśniące jak śnieżnobiała wełna, a oczy jego jak płomień ognisty,
15. A nogi jego podobne do mosiądzu w piecu rozżarzonego, głos zaś jego jakby szum wielu wód.
16. W prawej dłoni swojej trzymał siedem gwiazd, a z ust jego wychodził obosieczny ostry miecz, a oblicze jego jaśniało jak słońce w pełnym swoim blasku.
17. Toteż gdy go ujrzałem, padłem do nóg jego jakby umarły. On zaś położył na mnie swoją prawicę i rzekł: Nie lękaj się, Jam jest pierwszy i ostatni,
18. I żyjący. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków i mam klucze śmierci i piekła.
(BW)

Oprócz bliższego kontekstu, jest jeszcze ten dalszy:
 Ap 22:12-16
12. Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku.
13. Ja jestem alfa i omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec.
14. Błogosławieni, którzy piorą swoje szaty, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta.
15. Na zewnątrz są psy i czarownicy, i wszetecznicy, i zabójcy, i bałwochwalcy, i wszyscy, którzy miłują kłamstwo i czynią je,
16. Ja, Jezus, wysłałem anioła mego, by poświadczył wam to w zborach, Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna.
(BW)

Mt 26:64
64. Jezus mu odpowiedział: Tak, Ja Nim jestem. Ale powiadam wam: Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Wszechmocnego, i nadchodzącego na obłokach niebieskich.
(BT)

1. Jak widać w przytoczonym wersecie Ap 1:4-18 kontekst wskazuje na to, że tylko o Jezusie jest mowa. Gdyby w wersecie nagle by się odezwał Jego Ojciec, widać by wtedy było, że Jego wypowiedź nie bardzo pasuje do tego kontekstu. Zarówno przed wersetem 8 jak i po tym wersecie mowa jest tylko o Jezusie!
2. W wersecie 7 mamy informację, że to Jezus Chrystus przychodzi na obłokach, natomiast w wersecie 8 jest mowa o tym, że "Bóg wszechmogący" jest tym, który ma przyjść.
3. Bóg wszechmogący jest nazwany "Alfą i Omegą" identycznie jak w przypadku Jezusa Chrystusa z Ap 22:13

***

Innym fragmentem świadczącym o wszechmocy Jezusa jest ten:

11:15-17
15. I zatrąbił siódmy anioł; i odezwały się w niebie potężne głosy mówiące: Panowanie nad światem przypadło w udziale Panu naszemu i Pomazańcowi jego i królować będzie na wieki wieków.
16. A dwudziestu czterech starszych, którzy siedzą na tronach swoich przed Bogiem, upadło na oblicza swoje i oddało pokłon Bogu,
17. Mówiąc: Dziękujemy ci, Panie, Boże Wszechmogący, który jesteś i byłeś, że przejąłeś potężną władzę swoją i zacząłeś panować;
(BW)

Zauważmy tutaj jeden szczegół. Biblia tego, który zaczął panować i przejął Swoją potężną władzę nazywa Bogiem Wszechmogącym. Czy można powiedzieć o Bogu Ojcu, iż był taki moment, do którego nie panował i dopiero po nim objął swoją władzę? Zobaczmy, co pisze psalmista:

Ps 145:13
13. Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, Twoje panowanie trwa przez wszystkie pokolenia. [...]
(BT)

Jeśli On nie panował do tego momentu, to kto panował? Jego Syn? O Jego Synu w wersecie 15 jest powiedziane, że dopiero zaczyna panować a nie kończy. Ten werset nam mówi o wiele więcej - że w tym momencie zaczyna panować Jezus razem ze swoim Ojcem a w wersecie 17 mowa jest o tym, iż ten, co właśnie zaczął panować jest Bogiem Wszechmogącym. Wniosek nasuwa się sam - w wersecie 17 albo jest mowa o Jezusie, albo o jedności którą tworzy Jezus wraz ze swoim Ojcem.

***

Hebr. 1:2-3
2. Ostatnio, u kresu tych dni, przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył. 3. On (Jezus), który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty i podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy majestatu na wysokościach
(BW)

Wszystkie podkreślenia dodane, a biblijne cytaty zostały wzięte z:
BT - Biblii Tysiąclecia.
BW - Biblii Warszawskiej.

Żebrowski Grzegorz - Październik 2003