Monoteizm w wydaniu antytrynitarian

     Świadkowie Jehowy i inni antytrynitarianie na każdym kroku zarzucają nam, że jesteśmy politeistami, gdyż wierzymy w trzech bogów, a nie tak jak oni w jedynego prawdziwego Boga. W tym artykule nie zamierzam powtórnie udowadniać, że wiara w Boga obecnego w trzech Osobach nie wiąże się od razu z Politeizmem. Tym razem chcę się przyjrzeć "monoteizmowi" wyznawanemu przez antytrynitarian.

Jak do tej pory żaden znany mi antytrynitarianin po ukazaniu im takich fragmentów jak J 1,1 i Iz 9,5 nie zaprzeczył temu, że Jezus jest bogiem. Zwróć uwagę drogi czytelniku na fakt, że celowo napisałem słowo "bóg" z małej litery, gdyż do takiego rodzaju bóstwa nasi antytrynitarianie w tym momencie sprowadzają osobę Jezusa Chrystusa. Wobec tego niektórzy nasi apologeci postawili im zarzut, że ich wyznanie jest wiarą politeistyczną, gdyż dla nich istnieją dwaj bogowie - Jeden pisany przez wielkie "B", a ten drugi pisany przez małe "b". Lecz ich odpowiedzią na ten zarzut jest to, że przecież bogami w Biblii są określeni również szatan (2 Kor 4,4), ludzie (Ps 82,6), brzuch (Flp 3,19) itp. Pamiętam jak trynitarianie kiedyś argumentowali tym, że przecież ci wszyscy bogowie to są fałszywi bogowie, bogowie w sensie negatywnym. Lecz z tym problemem antytrynitarianie poradzili sobie dość szybko, gdyż znaleźli kilka interesujących fragmentów w Piśmie Świętym:

(Ps 8,6 - BT) Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich (hebr. elohim), chwałą i czcią go uwieńczyłeś.

W powyższym wersecie w języku oryginalnym występuje słowo elohim co oznacza po prostu "Bóg", "bogowie". Bardzo wiele przekładów idąc za przykładem Septuaginty (grecki przekład Starego Testamentu obowiązujący za czasów Jezusa) przetłumaczyło ten wyraz jako "aniołowie", "istoty niebieskie" itp. W tym przypadku nie można mówić o jakiś fałszywych bogach, lub bogach w sensie negatywnym. Ale również nikt przecież nie powie, że są to prawdziwi Bogowie równi Bogu Ojcu. Podobną sytuację mamy w Ps 82,6

(Ps 82,6 - BT) Ja rzekłem: Jesteście bogami i wszyscy - synami Najwyższego.

Wnikając w kontekst tego psalmu można by było powiedzieć, że ci bogowie są w sensie negatywnym. Nic bardziej mylnego, gdyż kto jak kto, ale Jezus nie mógł źle zrozumieć te słowa. Przypomina On je nam we fragmencie J 10,33-35 ukazując tych bogów w pozytywnym tego słowa znaczeniu:

(Jn 10:33-35 - BT) Odpowiedzieli Mu Żydzi: Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga. Odpowiedział im Jezus: Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście?. Jeżeli /Pismo/ nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże - a Pisma nie można odrzucić[...]

Wobec tego, skoro aniołowie i ludzie mogą być bogami i to w pozytywnym tego słowa znaczeniu, to dlaczego Jezus nie mógłby być takim właśnie bogiem... W ten oto sposób powstała ich definicja biblijnego (jak sądzą) monoteizmu mówiąca o tym, że jest tylko jeden jedyny prawdziwy Bóg, prawdziwie wszechmocny i nie ma drugiego takiego Boga, który mógłby Mu dorównać. Tym Bogiem jest oczywiście Bóg Jahwe, a który w Nowym Testamencie objawia nam się jako Bóg Ojciec. Jezus Chrystus - owszem, jest bogiem, ale nie jest ta sama kategoria co Jego Ojciec.
Lecz niestety taka ich argumentacja ma słabe punkty. Po pierwsze, to błędem jest twierdzenie, że Jezus nie jest Bogiem wszechmocnym. Tym tematem zajmuję się w swoim artykule "Wszechmoc Jezusa". Po drugie, to na jakiej podstawie uważają oni tę definicję za biblijną? Czy gdzieś w Biblii jest zdefiniowany monoteizm? Czy jest gdzieś jakaś wzmianka w Piśmie Świętym mówiąca o tym, że monoteizm polega na wierze, iż jest tylko jeden wszechmocny Bóg? Ja nie znam takiego fragmentu. Następnym słabym punktem tej definicji jest różnica pomiędzy innymi wyznaniami politeistycznymi. Czym w zasadzie taki "monoteizm" się różni od politeizmu? Przecież w wielu kulturach politeistycznych również był jakiś bóg, który był ponad wszystkimi innymi bogami. Dobrym tego przykładem byli bogowie greccy. Zwróćmy uwagę, że przecież Zeus również był największym bogiem i ojcem innych bogów. Czy wobec tego powinniśmy uznać, iż jest to wiara monoteistyczna? Nie. A na czym polegał politeizm tamtych kultur? Przede wszystkim na tym, że ci ludzie ich czcili, oddawali im cześć, składali im ofiary. Składanie ofiary jednemu bogu nie miało nic wspólnego z oddawaniem chwały innemu. Wszyscy ci bogowie to byli ich bogowie. A jak wobec tego wygląda ta sprawa w Biblii. Otóż Pismo Święte poucza nas o tym wyraźnie, i to w bardzo charakterystycznym miejscu, bo na samym początku przykazań Bożych:

(Wj 20,3 - BT) Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!

I tu jest właśnie ten biblijny monoteizm. Bóg zakazuje nam mieć innych bogów. Nie szkodzi, że Pismo Święte nazywa ludzi i istoty niebieskie bogami. Oni wszyscy są bogami w sensie przenośnym, ale Boga to mamy prawo mieć tylko jednego. Ani ludzie, ani aniołowie nie mogą być naszymi bogami. A co wobec tego z Jezusem? Biblia poucza nas o tym bardzo dobitnie:

(J 20,28-29 - BT) Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój! Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.

Omówieniem wersetu J 20,28 zajmuję się we wcześniejszym swoim artykule "Okrzyk Tomasza Jn 20,28 na tle Wyj 20,3", do lektury którego serdecznie zachęcam. Natomiast Duch Święty co prawda nie jest bezpośrednio nazwany naszym Bogiem, ale taki wniosek możemy wyciągnąć, gdyż Biblia poucza nas, iż tylko Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego mamy czcić jako Boga:

Bóg Jahwe:
(Iz 42,8 - BT) Ja, któremu na imię jest Jahwe, chwały mojej nie odstąpię innemu ani czci mojej bożkom.

Syn Boży
(J 5,23 - BT) aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał.

(Ap 5:12-14 - BT) [...] Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo. A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło: Zasiadającemu na tronie i Barankowi: błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, na wieki wieków! A czworo Zwierząt mówiło: Amen. Starcy zaś upadli i oddali pokłon.

Duch Święty
(1 Kor 6,19-20 - BT) Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za /wielką/ bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!

O ile oddawanie czci jednemu bogu w wierze politeistycznej nie miało nic wspólnego z oddawaniem czci pozostałym bogom, to czegoś takiego w naszej wierze już nie występuje. Oddawanie czci jednej Osobie Boskiej musi się wiązać z oddawaniem czci również pozostałym Osobom i ma to być nieodłączne:

(J 5,23 - BT) [...] Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu[...].

(Flp 2,11 - BT) I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca.

Zobacz jeszcze:
Jezus Chrystus obok "Jedynego Boga"
Antytrynitarianie - politeiści

Wszystkie podkreślenia dodane.
Użyte oznaczenia:
BT - Biblia Tysiąclecia

Żebrowski Grzegorz - wrzesień 2004